Nous sommes très tristes d'apprendre la disparition d'Edouard, notre voisin à Fargettes depuis une trentaine d'années. Que ce soit au fin fond de l'Auvergne ou au coeur d'Amsterdam, Edouard était toujours disponible pour une conversation amicale ... en français, langue qu'il maïtrisait bien. Nous adressons à Jeanine, Jonne et toute sa famille nos sincères condoléances.
Bernard et Maryse Nugier

Heb maar kort dichtbij Edo mogen en kunnen werken en dat was tentijde van het bestaan van het pgwb samen met o.a Marja vd Werf✝️ En ik herinner me nog heel goed zijn combinatie van betrokkenheid, intelligentie en humor! Erg jammer dat hij er niet meer is. Veel sterkte voor zijn geliefden toegewenst.
Fons Rietmeijer

Beste familie,

Gecondoleerd met het grote verlies van Edo. Wat intens verdrietig dat jij Jeanine en je naasten vandaag voorgoed afscheid moeten nemen van Edo. Ik ben in gedachten bij jullie. Ik heb Edo goed leren kennen toen ik minister van VROM was in 2007-2010. Hij viel op door zijn hartelijkheid en oprechte steun voor mij. Hij hielp mee om het Rijks Vastgoedbedrijf te verduurzamen en liet niet na te zeggen wat hij daaraan deed. Op persoonlijk vlak had ik ook een klik met hem. Toen ik dit weekend de overlijdensadvertentie zag in het Parool, was ik even stil en dacht terug aan de tijd in Den Haag. Ik werkte met heel veel mensen, maar hij was een van de mensen die me nog heel goed bij staat. Ik wilde dit aan jullie schrijven om jullie een hart onder de riem te steken. Mooie herinneringen delen helpt hopelijk een beetje om het grote verlies van Edo te kunnen dragen. Heel veel sterkte gewenst. Met vriendelijke groet Jacqueline Cramer

Edo was directeur ROIB waar ik Jan Hagendoorn voor een half jaar ging vervangen. Had Edo mede de hand in gehad. Hij was een nieuw soort baas voor mij, informeel, zonder veel poespas, maar wel steeds bezig ergens iets inhoudelijks van te vinden. Ik kon hem ook recht in de ogen kijken en dat is op een of andere manier gemakkelijk. Hij had ondanks zijn positie en het altijd beter weten (echt weten) ook een soort onbeholpenheid, soms bijna verlegenheid en eerlijkheid, waardoor hij ook onweerstaanbaar aardig was. Met hem had ik echt het gevoel in het kamp van de "goeden" terecht te zijn gekomen. Hij werd vervolgens waarnemend GS samen met Rienk, waarbij hij het deel achter gesloten deuren deed, omdat hij wist dat hij in de raad niet zou kunnen verbergen wat een interruptie of uiteenzetting vond. Zijn gezicht sprak altijd boekdelen. Tegelijk was hij degene die me op het hart drukte dat de raadsleden echt wel verstandige mensen zijn, respect voor het bestuur was belangrijk. Jeanine en familie gecondoleerd, voor mij was hij een voorbeeld hoe het ook mocht in Amsterdam.

Beste en lieve Jeanine, gecondoleerd met Edo, ik wens je veel sterkt bij het verwerken van dit verlies, Adrie van de Wetering