Lieve Dini,
Waar moet ik beginnen met mijn verhaal met zo'n lieve overbuurvrouw.
Elke keer als ik de "nieuwe" overbuurman (na al die jaren) naarbuiten zie komen moet ik aan je denken! En hij komt wat naar buiten per dag. Dus dan weet je hoe vaak ik aan jouw moet denken, en je mis!
Toen wij ons huisje kochten in de Klaverstraat nu zo'n 26 jaar geleden, en jij met je 1ste lieve man Hans daar woonde en ons meteen een hartelijk welkom heten. Waren we zoals men zegt een hele goeie buur. Maar wij weten dat het meer was. En dan ineens moet jij dealen dat Hans even op bed gaat liggen omdat hij zich niet lekker voelt, en nooit meer wakker werd. Het was voor ons al niet te bevatten, dus laat staan hoe het voor jouw en de kids was. Je twijfelde nog of je de tuin aan moest houden, maar daar haalde je ook je energie uit. Dus je hield hem verlopig aan, incl je zelf gemaakte beelden.
En dan elke woensdagmiddag wanneer Ryan en Sakina vroegen of ze naar je toe mochten komen, om samen weer iets mooi's te maken. Tekeningen maken, kralen reigen of strijken, scooby-dooen, mozaïeken of natuurlijk een chocolade kinderei openen🥰
Dan kon dat weer in je vitrinekast pronken.
Of elk jaar uitkijken naar wat je nu weer met de kerstkaart mee gaf.
Zo blij voor je dat je 2de Hans terug kwam, en waar je nog zoveel leuke dingen mee heb kunnen doen. En waar je ook nog eens 5 jaar geleden mee getrouwd bent. Zelfs een vlieg vakantie, wie had dat gedacht?
Lieverd er werd intens veel van je gehouden, en ik spreek nu voor mijzelf maar ik ga je noooooooit meer vergeten!
En ik ga jouw en je kerstkaart enorm missen! Maar weet dat ik alles wat je mij heb gegeven elk jaar weer, hangt ook elk jaar in onze boom.
Lieve groet voor Hans daarboven en een vette knutsel knuffel voor jouw!❤️
