Tips over condoleren of herinneringen delen?
Lieve Diana,
Wij hebben elkaar leren kennen op het werk, al snel hadden wij een vertrouwensband. Ook toen ik vertrok bij de bank: Ik heb jou altijd als een super lieve vriendin beschouwd. Wat mij meteen opviel, was jouw mooie stem; zo warm en rustig. Je stond altijd klaar om te luisteren, zonder oordelen en Ik bewonderde jouw creativiteit en gevoel voor stijl. Ik kon met een gerust hart de bloemen voor mijn bruiloft aan jou overlaten en prachtig waren ze. Heerlijk waren onze gesprekken, even in de pauze, of bij jou thuis, een andere keer even wat eten in Amsterdam en de laatste jaren regelmatig even een bakkie doen bij Juf Bloem, waar wij tussen de klanten door, lekker bijkletsen.
Onze gesprekken begonnen altijd met een update over de kinderen, natuurlijk was jij zo trots als een pauw op Céline en Kars. Ook deelden wij onze passie voor reizen, Dalyan was een favoriet van ons allebei, we gingen zelfs naar hetzelfde hotel. Heel wat foto's van onze reizen gingen over en weer over de App en zo brachten wij elkaar regelmatig op ideeën voor nieuwe bestemmingen.
Zo attent als je was: Die keer dat ik over de finish kwam van de Dam tot Dam en jij daar totaal onverwacht stond met een bos zonnebloemen. En van jou heb ik mijn mooiste kerstballen ooit gekregen, uit je eigen winkeltje, ieder jaar het pronkstuk in mijn kerstboom en dan denk ik aan jou.
Met humor vonden wij elkaar ook: Ik herinner mij nog dat wij met zijn tweetjes ontzettend gelachen hebben op het werk om een speech van een manager. Het was ons al eerder opgevallen dat de manager nogal vaak het woord "super " gebruikte. Tijdens de speech hebben wij met zijn tweetjes hardop geteld hoe vaak "super" voorbij kwam, wij kwamen tot ver in de 20!
De laatste jaren heb ik ook jouw vechtlust leren kennen, ongekend wat een sterke vrouw, nog maar zo kort geleden was je met Céline bij mij. Zelfs toen nog ging je bij mij de deur uit met een behangstaaltje, vast van plan om de slaapkamer nog mooier te maken. Wat ben ik dankbaar je toen nog even te hebben gezien.
Jouw foto heb ik in 2011 gemaakt, ik herken de ketting uit duizenden, die had je graag om.
Lieve Diana, wat zal ik jou, onze gesprekken en jouw mooie stem missen.
Liefs Tanja
Look at the stars
Look how they shine for you
And everything you do
Yeah they were all yellow
Coldplay
Lieve Diana,
In 1994, na mijn zwangerschapsverlof ging ik in een duo baan met je werken. Hypotheek specialist op de Gedempte Gracht in Zaandam. Jij was in verwachting van Kars. We hebben tot 2006 heel fijn samengewerkt. Jij zat in de personeelsvereniging en organiseerde leuke feestjes voor de Regio. Jij kon dat heel goed iets leuks organiseren. De liefde voor architectuur deelden we samen en dat was voor ons het leukste van onze baan. De interesse voor het mooie ‘optrekje’ dat de klanten hadden gekocht. Niet zozeer de financiële kant van ons vak. In 2004 vierden we samen ons 25 jarig jubileum, jij kwam van de AMRO en ik van de ABN. Een perfect duo. Het was een leuk feest een rondvaart in het Wormer- en Jisperveld met collega’s en onze kids. In 2006 vertrok ik naar Alkmaar, waar ik in dezelfde functie ging werken, dichter bij huis. Een paar jaar later vertrok je naar Amsterdam. Vorig jaar mei stuurde je me een berichtje, je werkte toen alweer een paar uurtjes per week thuis en had gelezen dat ik per 1 mei 2019 mijn 40 jarig jubileum vierde. Je vond het leuk om weer eens iets af te spreken. Je kwam bij me langs in Egmond aan Zee. We hadden elkaar zo’n 12 jaar niet gesproken maar het voelde als vanouds. Op dat moment ging het goed met je. We wandelden over het strand en gingen lunchen bij de Zilte Zoen. We hebben uren bijgekletst. Ik was weer helemaal op de hoogte. Met trots praatte je over André, die weer terug was in de bloemen, over Céline en Kars. Ik wist op dat moment niet dat het de laatste keer was dat wij elkaar in dit leven zouden ontmoetten. Je had drie eetbare plantjes voor me meegebracht, van je winkel, Juf Bloem! Tijdens het shoppen in de Voorstraat, kocht ik een linnen blouse - and it was all yellow
Lieve Diana, stralende ster aan de hemel ik zal je nooit vergeten
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Jelle & Greetje - Koog aan de Zaan
14 juni 2020
Wat enorm jammer dat we nooit meer samen kunnen tennissen.
Ik heb Diana leren kennen als iemand die altijd vrolijkheid uitstraalt. Gezellig kletsen na het tennissen met een wijntje en wat nootjes. En wij konden dan samen als 2 moeders met beiden een zoon die in Delft studeert even ongegeneerd trots zijn op onze jongens.
En altijd weer verbazing bij mij hoe enorm veelzijdig Diana was. Bij de bank werken maar dan ook die prachtige winkel opzetten en rond kerst zoveel uren draaien. En geen enkele klacht daar over. En tussendoor ook nog creatief kunnen zijn.
Diana we gaan je missen.
Lieve Diana,
We hebben met elkaar een leuke gezellige vakantie gehad in september 2010. Bij Truus en Harry in de Dordogne in St. Mesmin. Een week lang schilderen met Femmy, Anneke, jij en ik. 's Avonds dikke pret met het uiteten in het restaurantje bij Alain en in het pikke donker weer terug.
Ook hadden we altijd veel plezier met onze wekelijkse tennisavondjes.
Diana, ik ga je missen!
Lieve lieve Diana,
Wij kennen elkaar al ruim 40 jaar.
In 1979 kwam je binnen bij de Amro Bank aan de Beatrixstraat in Den Helder , ik werkte daar net een jaar en we hadden een klik.
Een paar jaar later vertrok jij naar Amsterdam om samen te gaan wonen met André in de Jordaan en ik ging een tijdje later ook die kant op.
Jij nam me op sleeptouw in Amsterdam en alle jaren daarna bleven we goed bevriend.
Ik had altijd grote bewondering voor jou, je pakte alles aan en was een harde werker, je deinsde niet gauw ergens voor terug.
Lieve schat, ik had je nog zo graag minstens 30 jaar erbij gegund.
Dankjewel voor je vriendschap, ik zal jou nooit vergeten.
Dikke kus
Irma
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.