Het is vandaag alweer 10 dagen geleden toen ik het bericht ontving. Ik wil er nog steeds niet aan en verwacht elk moment een fluitje of een te luid blatend schaap uit de achtertuin te horen en als het dan avond was kon het zijn dat er enkele bommen bij de oude haven afgingen. Ja, vuurwerk was je echt gek op, en dat moest dan ook echt flink knallen. Je ging zelfs naar België voor het juiste materiaal om samen met Daan en ook Faber te gieren van het lachen als een mega dreun door de Loosdrechtseweg alle huisdieren van de rel kreeg. Dat kind in jou vond ik ook echt leuk, dat onbevooroordeelde, in voor een grap en altijd in zeer goede luimen; vrolijke dude gewoon.

We hebben echt jarenlang, weet niet eens precies meer vanaf wanneer maar als buurman & buurman naast elkaar geleefd, onze zoons, Daan en Faber, waren van dezelfde leeftijd en we trokken zo regelmatig met elkaar op. Het was altijd een feestje en we hebben ons zo vaak rot gelachen om de regelmatig toch ook wel echt zeer lompe humor van je maar zoo trefzeker. BBQ’s tot diep in de nacht, verjaardagen, Oud & Nieuw, lekker varen en zwemmen op de Loosdrechtse plassen en zelfs op vakanties bleven we een nachtje en ik heb daar allemaal echt hele goede herinneringen aan.

Er was een tijd een paar jaar geleden, April 2016 dat we allebei “in between jobs” waren. Toen waren we samen op de Loosdrechtse plassen te vinden en gingen we regelmatig lunchen bij “De Eend”. We hadden goede gesprekken en het was een zorgeloze tijd en voor ons beiden ook een sleutel moment van nieuwe professionele keuzes in ons leven. De support die we toen bij elkaar vonden heeft een speciale, misschien niet eens voor de hand liggende, band tussen ons geschapen. En dat onderliggende gevoel is altijd gebleven.

En dan schrijf ik eigenlijk alleen nog maar over jij en ik. Maar jij betekende ook veel voor Faber die je net zo makkelijk meenam in de flauwekul waar kinderen gek op zijn. Samen met Daan werd opgroeiende kinderen gevierd met ongeremde waterfeesten, pannenkoeken bakken en fikkie stoken.
Hoewel Faber ze echt wel bruin kan bakken bleef je altijd hartelijk en wat dat betreft was je een echte kindervriend. Daar ben ik je zeer dankbaar voor en wat een lol hebben die kinderen met jou gehad.

Miranda en Daan, het spijt me heel erg dat deze geweldige kerel zo vroeg jullie verlaten heeft. Ik hoop dat jullie in de geest van Dennis het leven blijven vieren. Van mijn kant zal ik jullie vader en echtgenoot in elk geval nooit meer vergeten en neem de mooie herinneringen mee voor de rest van mijn leven. En weet dat ook voor Faber, Dennis heel belangrijk is geweest.