Herinneren is een vorm van ontmoeten…

lieve allemaal, Koot vind het vast prima om vandaag even stil te staan bij het overlijden van mijn -en onze- allerliefste Frank Fahrner. We hebben hem zo'n 50 jaar mogen meemaken, in lief en leed. Hij was overal bij, bij de Blommen en aanhang, bij feesten, partijen, songfestivals, verbouwingen en verhuizingen, geboortes en begrafenissen, alleen jammergenoeg niet bij de begrafenis die van Koot. Die heeft ie gemist...
Hij was mijn grote liefde en ik mis hem vreselijk. Daarom hier een eerbetoon aan hem!

machteldblom
Den Haag

Ik nam de laatste tijd een plantje mee voor Coot. We hadden allebei een terras, dus een voor haar en een voor mezelf. Kwam ik bij haar binnen met 2 plantjes. In dit geval roosjes.
Coot, welke wil jij, de oranje of de witte? Dacht ze even na... Maar welke wil jij??
Nee Coot, jij mag kiezen, jij bent nu even belangrijk...
Koos ze uiteindelijk deze.
Staan ze mooi te wezen op haar terras, kan ze ze niet meer zien..
:-(

jongens, wat missen we haar elke dag. Kijk hoe mooi haar graf is, we gaan het nog mooier maken, steen aanpassen, een mozaiek er op etc., zodat ze echt weer samen liggen. Komt eraan! Machteld, Hans, Bas en Viool, en natuurlijk alle klein- en adoptiekinderen en vrienden.

lieve allemaal, ik zou nog een vervolg van mijn verhaal schrijven, dat zit nog te borrelen in mn hoofd. Maar hier vast de foto van het voor mij meest indrukwekkende moment van haar begrafenis, ingepakt stond ze nog een uurtje in haar tuin, genietend....

Er staan zo veel mooie berichten aan, voor en over Cootje...
Je krijgt terug wat je geeft. :-)
xxx,
Hans-Paasloo

Ja ik had ze wel, oma's maar ze waren niet zo leuk als jij! Samen met Olmo en Rosan heb ik meerdere nachtjes mogen logeren bij jou in Paasloo. Op de mooie zomerdagen hielpen we eerst het zwembad schoonmaken en mochten we daar spelen, genieten van die groene oase, onuitputtelijke gastvrijheid, onvoorwaardelijke liefde en immense creativiteit. Ook de feestjes zal ik nooit vergeten. Puur onbezonnen genieten was het! Als ik aan die tijd terug denk kan ik niets anders dan liefde voelen, voor jou, je familie en alles en iedereen. Bedankt Cootje dat je ook mijn oma wilde zijn.

XX
Linda

P.s. dit paarse bloemetje kwam als één van de eerste op in onze pas gehuurde volkstuin

Wilma wist van dit plaatje, ik had al een fotootje gemaakt. Deze lag boven op de slaapkamer waar Coot de afgelopen jaren nauwelijks meer kwam.
Ze waren getrouwd in 1953... Pa bedankt Cootje hier in 1970 voor 17 bittere en zoete jaren samen . . .
😕😢.

Er is momenteel niet veel vooruit te kijken. Terugkijken helpt.