Gecondoleerd en heel veel kracht en
sterkte toegewenst met dit grote verlies.

Gerard en Anny Huitink

Lieve Christel,
Ik heb jou enkele keren mogen ontmoeten en herinner me jou als een innemende, warme vrouw. Het lijkt bijna of ik je beter ken door de verhalen die ik van Judith over jou heb gehoord. Daarbij heb ik vaak bij mezelf gedacht wat een sterke, dappere vrouw . Wat mooi dat je, ondanks alles, het leven van de zonnige kant bleef bekijken, de humor kon inzien van soms tragikomische situaties en de kleine en grote dingen in het leven bleef vieren met je familie. Het zal die lichtheid zijn waar je dochters over spreken.
Lieve Judith, Ellen en Jeanette,
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie lieve mama , wat een mooi mens.

Liefs,
Hanneke en ook van Arent, Lucian en Andres

Lieve Familie Koenders.
Het doet pijn, zo´n geweldige vrouw, moeder en oma te moeten verliezen.
Wij hebben Christel leren kennen, door Ruud en Thérèse.
Het was een geweldige lieve, sympathieke vrouw.
Wij hopen, dat jullie samen dit grote verlies kunnen verwerken.
Wij wensen de familie voor morgen sterkte toe.
Rust zacht lieve Christel.

Lieve Ellen en Judith, Jeanette, familie Koenders en Gubbels,
Wanneer ik jullie sprak over Christel, jullie moeder, voelde ik altijd de liefde en intense verbondenheid van jullie voor en met haar. Van een afstandje leeft ik met jullie mee. Ik wens jullie veel sterkte en hoop jullie snel een keer te spreken,

Liefs Jeanne Weenink

Missen kan er alleen zijn, als er heel veel liefde is geweest. En je zult gemist worden. Inspirerend vond ik je optimisme, tolerantie en humor. Gelukkig heb je dit doorgegeven aan de volgende generatie. Jan, Jeanette en Gurkan, Ellen en Edwin, Judith en Thomas, veel sterkte met dit verlies. Ook voor de kleinkinderen. Liefs, inge

ik zal je missen. Ik ben zeker niet de enige. je was altijd zo aardig en super sociaal. We hebben samen ook veel leuke en fijne, herinneringen gemaakt in vele jaren. Maar toen je in slaap was toen was het heel anders geen leuke herinnering en toen was het zo ver je was er niet meer een trieste dag en een triest moment. Een dag later gingen de klokken luiden voor jou wat een moment ik dacht aan al onze leuken herinneringen. De zon ging onder. we liepen naar jou aan de overkant je lag daar zo bleek met de teddybeer van ize en jelte. Ik zag een klein stukje maar daarna zei papa kom we wachten daar dit is een beetje te spannend. Ik vond het niet spannend maar eerder trieste en jammer de rest keek nog wel opa nam goed afscheid ik hoop dat het genoeg is. Je was zo`n super lieve oma ik zal je missen super veel liefs van Celine,gurkan,jeannette. ik ben de schrijver liefs celine

Lieve mama, we hebben elkaar woensdag ochtend gesproken. Je was klaar met het leven en wilde afscheid nemen. Ik dacht nog misschien bedenk jij jezelf nog en ik hoopte erop. De andere kant is dat je een moedige keuze heb gemaakt. Ik ben dankbaar dat ik met je mee kon gaan naar de chemo. daarna samen een broodje eten en rondje lopen over de dijk. Het is allemaal zo onwerkelijk snel gegaan. Dinsdag gaf je aan niet verder te willen en woensdagochtend werd je in slaap gebracht. Is zo moeilijk dit en doet zoveel pijn. En jij zou zeggen; omzetten in mooie herinneringen en dat ga ik proberen en lukt ook wel , alleen verlies heeft tijd nodig . We zien elkaar donderdag en vrijdag, tot dan lieve mama. ,. Ik hou veel van jou en een dikke kus. Jeannette.

Als ik de naam Christel Koenders hoor, schiet mij steeds haar bezoek ter gelegenheid van de geboorte van ons eerste kind, Myriam te binnen. Christel en Jan waren nog niet zo lang daar voor met hun tweede dochter verblijd. Christel voelde zich de ervaren moeder en merkte op dat ik waarschijnlijk dacht dat ik het nu heel druk had met zo’n hummeltje, maar dat dat niets was in vergelijking met een huishouden met twee kinderen zoals zij nu hadden. Het toeval wilde dat conrector Eduard Marée van het Liemerscollege ook bij ons op kraamvisite was, samen met zijn vrouw. Wat Christel toen nog niet wist was dat het echtpaar Marée 14 kinderen had. Ze kwam hier achter toen Eduard even later begon te vertellen over zijn eerste, zijn tweede en zijn derde tweeling. Ik hoor Christel nog uitroepen: “Hoeveel kinderen heeft u? En ik maar denken dat ik het nu met twee kinderen heel druk heb!”
Een blijvende herinnering van Jan en Corry Aries