Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Bob Hiensch

17-05-194814-07-2025
      Geboren op 17 mei 1948, tweede Pinksterdag, te Hilversum om half elf 's avonds uit het huwelijk van Theodorus Fransciskus Hiensch (roepnaam Bob) en Elisabeth Geertruida Wind (roepnaam Beppie).
      Bob heeft de Hilversumse School Vereniging bezocht en het HBS-B diploma behaald aan Het Nieuwe Lyceum te Hilversum. Aan de Universiteit van Amsterdam behaalt hij in 1976 zijn doctoraal bul politieke wetenschappen met als hoofdvak internationale betrekkingen. Na zijn militaire dienst (1969-1970, landmeter bij de Terrein Meet Dienst van de 109de afdeling veldartillerie in Steenwijkerwold in Drenthe) werkt hij van december 1970 tot en met 1973 bij de KLM-vliegdienst. Daar leert hij op 6 juni 1971 zijn vrouw Anke kennen aan het begin van een reis naar Tokio en Anchorage. Het verhaal over die reis vertelde hij vaak en zijn tijd bij de KLM was één van de beste periodes van zijn leven. In september 1972 gaan Bob en Anke samenwonen in een huis van haar ouders in Loosdrecht aan de Rembrandtlaan nummer 46.
      Van september 1974 tot april 1977 is Bob lid van de Gemeenteraad van Loosdrecht voor een gezamenlijke lijst van de progressieve partijen Partij van de Arbeid (PvdA), Democraten ‘66 (D66), Politieke Partij Radicalen (PPR) en Pacifistisch Socialistische Partij (PSP).
      In 1976 is Bob toegetreden tot de Buitenlandse Dienst en heeft de plaatsingen Kinshasa, Hong Kong, Parijs, Den Haag en New York (Nederlandse vertegenwoordiging bij de VN) gehad. Van januari 1993 tot medio 1997 is hij woordvoerder van de Ministers van Buiten-landse Zaken Peter Kooijmans en Hans van Mierlo. Van 19 juli 1997 tot 18 augustus 2003 is Bob Consul Generaal te New York, waar hij “9/11” meemaakt, de terroristische aanslagen op het World Trade Center op 11 september 2001. Bob is van 19 augustus 2003 tot 8 augustus 2007 ambassadeur in Israël en van 10 november 2007 tot augustus 2012 ambassadeur in India waar ook Nepal en Bhutan tot het ambtsgebied behoren. In september 2012 wordt hij “ambassadeur in algemene dienst” op het departement in Den Haag en op 30 april 2013 verlaat hij de Dienst Buitenlandse Zaken met pensioen. Bob heeft met Anke zijn laatste jaren in Crillon-le-Brave, Frankrijk en Santa Cristina d'Aro, Spanje gewoond.
      Hij was commandeur van de Orde van Verdienste van het Groothertogdom Luxemburg, drager van de Bintang Pratama Jasa (Ster 2de klasse in de Orde van Verdienste) van Indonesië, officier van de Orde van Verdienste van Frankrijk en drager van de Kroningsmedaille 2008 van Bhutan.
      Bob was een verwoed lezer; zijn belangstelling ging vooral uit naar geschiedenis, filosofie en (internationale) politiek en naar Nederlandse poëzie met J.J. Slauerhoff als de favoriete dichter. Hij hield ervan om deze kennis over te dragen, en jarenlang stuurde hij elke week een e-mail naar zijn kinderen over één of ander onderwerp. Hij was erg grappig en hield ervan om een goede grap te vertellen - als hij deze gedenktekst zou lezen, zijn we er zeker van dat hij zou zeggen dat het geweldig is, "maar over wie hebben jullie het precies?" Verder spelde hij graag golf: sedert 1975 was hij lid van de Utrechtse golfclub De Pan en later ook bij de Golf Costa Brava.

      Ondanks zijn vele prestaties waren zijn kinderen bij uitstek zijn grootste trots: Flore, Annick, Robert Jan, Sophie en Caroline, en, later, zijn tien kleinkinderen: Marie, Thomas, Anne, Robert, Willa, Finn, Ava, Emilie, Laurens, en Lillit.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 57
        Nelleke

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Nelleke - IJzendijke

        12 augustus 2025

      • Ik huil
        reactie 56   |   niet OK
        De klap is hard aangekomen vandaar nu pas dit bericht.Bob was mijn boezemvriend.Wij kwamen elkaar tegen als spoorstudenten op het station van Hilversum.Met Siebren Tijmstra hebben wij gedrieen jarenlang met elkaar opgetrokken.De mooiste herinnering is een wekenlang verblijf in een gehuurde villa in coveta fuma een urbanisatie dichtbij Alicante.Daar hebben wij ons diepste zijn blootgelegd.Met Bob heb ik een oude auto gekocht,toen al een icoon een lloyd met houten deuren.Met Bob ben ik een kroeg begonnen later een kleine maar zeer populaire discotheek.En al was later vooral door zijn diplomatieke dienst ons contact sporadisch op het moment van samenzijn was er dat gevoel van houden van.Ik woon nu samen met mijn vriend Ricardo ook in Spanje maar hij in het noorden en ik in Sevilla.Dus dat bevorderde ook niet contact.Maar dat gevoel dat wij bij elkaar hoorden wisselden wij onlangs nog uit.In onze studentenjaren schreven wij elkaar brieven en vaak met dichtregels.Hij gaf mij toen regels die ik decenialang in mijn portemonnaie heb bewaard.
        Te kunnen leven , ook als de regen het uitzicht ver verblinden,te kunnen leven juist dan.
        Ik huil frans schulte mede namens ricardo schaap gonzalez.
        Frans - Sevilla
        8 augustus 2025

        Deel deze pagina:

      • reactie 55
        Karen

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Karen - Antwerpen

        7 augustus 2025

      • Jeugdherinnering aan Bob
        reactie 54   |   niet OK
        Gecondoleerd met verlies van Bob.
        Wij herinneren Bob en Renè uit onze jeugd.
        in de van Oldenbarneveltlaan,waar wij veel plezier hebben gehad.
        O.a. Fam. Moerings Wim Trudy Ria.
        Fam. van Dijk Fieke Marian Laura.
        Wij wensen de Fam. heel veel sterkte.

        Trudy Moerings en Fieke van Dijk.
        Trudy - Huizen
        2 augustus 2025

        Deel deze pagina:

      • reactie 53
        Roy

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Roy - Loosdrecht

        31 juli 2025

      • Den Haag en New York
        reactie 52   |   niet OK
        Beste familie Hiensch,
        Terug van vakantie las ik het verdrietige nieuws van het plotselinge overlijden van jullie Bob. Hoewel ik in Bobs leven maar een toevallige passant was en mijn gevoelens op geen enkele manier in de schaduw kunnen staan van wat jullie nu meemaken, kan ik zeggen dat ook ik om zijn heengaan treur.
        Wij kenden elkaar uit Den Haag, uit de tijd dat Bob directeur Communicatie was op Buitenlandse Zaken en ik in de jaren '90 dat ministerie als politiek verslaggever namens de NOS volgde. Tijdens de wekelijkse informele briefings leerden we elkaar kennen en vonden elkaar in (mag ik in alle bescheidenheid zeggen) eenzelfde gevoel voor humor. Toen Bob bij zo'n briefing even niet op de naam van de Chinese minister van sport kon komen en ik hem 'hielp' met 'Do Ping', ontlokte dat een schaterlach bij hem en vanaf dat moment hadden we echt een goed contact. We troffen elkaar bij tal van gebeurtenissen in Den Haag en ook tijdens buitenlandse reizen van de minister. Bob was dan altijd een erg aardige, sympathieke man, die zijn formele rol heel goed wist te combineren met warmte in zijn contacten.
        Maar voor mij persoonlijk nog belangrijker was de liefdevolle manier waarop hij in 1999 mijn vrouw Loes, onze zoons Kees en Jan en mij op het consulaat ontving en begeleidde bij ons bezoek aan New York. Enkele maanden daarvoor was bij Loes (overleden in 2005) ALS vastgesteld en omdat we toen nog niet wisten hoe progressief die ziekte zich zou ontwikkelen, wilden we snel (nu het nog kon) een trip door de VS maken, met New York als één van de bestemmingen. Dat van die ALS had ik Bob niet verteld, maar op één of andere manier wist hij het wel, bleek later. We zijn toen ook bij jullie thuis ontvangen en aan dat bezoek hebben we nog vaak met plezier en genegenheid teruggedacht.
        Ons laatste contact was vorig jaar juni, toen Bob me een lieve mail stuurde rond de dag dat mijn zoon Jan 33 had moeten worden. Helaas is hij in 2022 na een korte ziekte overleden. Omdat wij in zekere zin door het verlies van jullie Flore lotgenoten waren en Bob precies verwoordde waar de pijn en het verdriet maar ook de lichtpunten zitten, was dat bericht voor mij zeer waardevol.
        Ik wens jullie samen sterkte de komende tijd en in de jaren die volgen. Ik zou het een eer vinden om bij een herdenking in het najaar aanwezig te mogen zijn.
        Met een hartelijke groet,
        Harry van Dam
        Harry - Utrecht
        31 juli 2025

        Deel deze pagina:

      • reactie 51
        Olga

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Olga - Oegstgeest

        31 juli 2025

      • Bedankbrief van Bob uit 2016 naar aanleiding van overlijden Flore Anne Hiensch
        reactie 50   |   niet OK
        loading..
        <span>Bedankbrief van Bob uit 2016 naar aanleiding van overlijden Flore Anne Hiensch</span>
        1
        Lex - 's-Gravenhage
        31 juli 2025

        Deel deze pagina:

      • Bob als medestudent
        reactie 49   |   niet OK
        Ik heb Bob leren kennen in 1974 toen wij beiden het keuzevak Europees recht volgden aan het Europa Instituut van de Universiteit van Amsterdam. We zaten daar met een kleine groep studenten onder leiding van Professor Schermers. Bob was een actieve deelnemer die bijdroeg aan een levendige discussie. Ik heb hem leren waarderen als een sympathieke man die was voorbestemd voor een politieke loopbaan.. Na zijn afstuderen is het de diplomatieke dienst in gegaan. In de jaren 70 was hij ambassadeur in Kinshasa. Bob en zijn vrouw Anke hebben zich toen ontfermd over mijn jongste zus Saskia die met een vriedinnetje alleen door West Afrika reisde. Het was niet geheel van gevaar ontbloot en bijj hem en Anke kregen zij toen onderdak. Later werd Bob ambassadeur in India. Vele jaren later werd onze jongste dochter Louise op de ambassade in New Delhi gestationeerd. Mijn vrouw Charlotte en ik hebben haar toen aldaar opgezocht. Dat was december 2019. Tijdens het bezoek aan de Nederlandse ambassade zag ik een groepsfoto van Bob met de overige stafleden in de hal van het ambassade gebouw hangen. In 2016 las ik een rouwadvertentie in de krant van Flore Anne Hiensch, de dochter van Bob en Anke. Ik heb hem toen een condoleande bericht gestuurd en daarop ontving ik een warme reactie van Bob. Deze kaart heb ik altijd bewaard in de hoop dat Bob en ik ooit nog eens samen zouden gaan lunchen. Helaas is het er nooit van gekomen. Ik wil de kaart van Bob hier als foto bijvoegen als teken wat een goed mens Bob was. Voor mij is dit een tasbaar bewijs aan Bob. Ookal hebben onze levenspaden elkaar niet meer gekruist, toch zal ik Bob in dierbare herinnering blijven houden. Ik wens Anke en alle verder familieleden veel sterkte toe in deze droeve dagen. Lex Pfaeltzer. Email: lexpfaeltzer1@gmail.com
        Lex - 's-Gravenhage
        31 juli 2025

        Deel deze pagina:

      • reactie 48
        Lucille

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Lucille - Wiuwert

        30 juli 2025

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende