Tips over condoleren of herinneringen delen?
Het is bijna 19 jaar geleden dat wij elkaar voor het eerst ontmoet hebben. Jellie en Yvon waren collega,s bij de Lampenier. De dames vonden het leuk om met zijn vieren op wintersport te gaan naar Willingen maar dan moesten de mannen eerst kennismaken. Yvon zegt hier subtiel over: "dat klikte dus niet zo"
Het werd een mooie vriendschap. Samen veel mooie dingen beleefd! Samen naar de sportschool, jij als lompsterke kerel, ik als gespierde spijker. Na het overlijden van Jellie was jij het die elke dinsdagavond bij mij langs kwam. Het waren Bob en Yvon die me regelmatig te eten vroegen. Jullie waren het ook waar ik diverse keren mooie vakanties mee heb gevierd. Jij hebt er samen met Yvon voor gezorgd dat ik nu gelukkig getrouwd ben met Ans. Je laatste woorden aan mij waren: maatje, ik ga je weer zien! Mijn antwoord: maatje, tot ooit! Ik ga je ongelovelijk missen.
Je hebt iemand nodig
Stil en oprecht
Die als het erop aankomt
Er voor je is en voor je vecht
Pas als je iemand hebt
Die met je lacht en met je grient
Daarom kan ik zeggen
Bob is mijn beste vriend.
(Aangepast gedicht van Toon Hermans)
We hebben Bob leren kennen als buren op Camping De Bovenberg in Markelo. Een goede buur. Bob heeft altijd genoten van de rust en de ruimte en had altijd een goed woord voor iedereen. Ook voor mensen die hij niet eerder had gesproken. Meer dan eens was de aanleiding voor zo'n praatje een welgemeende tip bij het opzetten van een voortent. Zelfs dit jaar kwam hij ook bij ons om te helpen bij het verhelpen van een 'ernaatje', zoals hij dat later noemde.
Bob, we zijn trots en vereerd, dat we onderdeel van jouw vriendenkring mochten uitmaken. We gaan je missen als campingmaatje, en blijven zeker buur van Yvon.
Henk, Erna en Cooper.
Bijna 30 jaar geleden leerde Ans Yvon kennen en een paar jaar later kwam Bob in beeld.
Bijna 19 jaar geleden leerde Paul jullie kennen.
Na het overlijden van Roel en Jellie zorgden jullie goed voor ons. Dit leidde eind 2016/begin 2017 tot een relatie tussen ons. We trouwden 12 april 2019 en was Bob getuige van Paul.
Wij zijn gelukkig en blij door jullie “relatiebemiddeling”.
We hadden graag meerdere keren met jullie samen vakantie willen vieren maar helaas is het bij 1x gebleven.
Curaçao was voor herhaling vatbaar.....
We zullen je missen maar de herinneringen blijven.
Voor altijd in ons hart.
Liefs, Paul en Ans
Wat een mooie herinneringen hebben we samen gemaakt. Op de Bovenberg, in Rijssen, in Purmerend en zelfs op Curaçao. Wat kon je genieten van alles en iedereen om je heen, je zei dit dan ook voortdurend. Zelfs tijdens ons laatste bezoek klonken jouw woorden nog lang na: ‘niet kniezen maar genieten’.
Wat heb je gevochten, altijd positief, je wist iedere zonnestraal te pakken en door te geven. De laatste maanden waren heel erg zwaar en uiteindelijk raakte jouw kannetje helaas leeg.
Lieve Bob, bedankt voor wat je voor ons en Carel hebt betekend.
We zullen je ontzettend missen.
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.