Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Nooit deed je een tevergeefs een beroep op Bertil. Had je nieuws? Een appje of belletje en hij stond klaar om te helpen. Was het in zijn ogen geen nieuws? Ook dan kreeg je een eerlijk, maar respectvol antwoord van hem. Ik heb hem leren kennen als een eigenzinnige, maar bijzonder warme man die zijn ziel en zaligheid heeft gelegd in de groei en ontwikkeling van Borne Boeit én het evenement Het Beste van Borne. Een kunstenaar met woorden, nooit partijdig en altijd belangstellend. Borne gaat hem missen.

Bertil leren kennen in 2010 bij de eerste editie van Stiefkiekn. Toendertijd gehouden in Dalen. Hij was de kabouter met de bloem.
We spraken elkaar jaarlijks vooraf en tijdens het levende standbeelden festival in Borne en bij Stiefkiekn. Volgens mij hebben zowel Bertil als wij van Stiefkiekn nooit verstek laten gaan. Bertil was de laatste jaren jurylid bij stiefkiekn. Hij wilde niet meer spelen. De vele kostuums van Bertil hebben wij overgenomen en hangen nu bij het Beeldenkabinet. Daar worden ze nog regelmatig ingezet voor een klus in het land.
Een paar jaar geleden zou Bertil nog eens mee gaan om te gaan spelen in Marché. Als Dienstklopper, dat was het kostuum dat hij nog had, en wat hij graag speelde. Helaas ging het festival in België toendertijd niet door, door de corona.
Aankomend oktober zou een nieuwe kans zijn, we zouden met vier beelden inclusief Bertil als Dienstklopper naar Ouddorp afreizen. Helaas…..
Dag fijne collega!
Sterkte voor alle naasten!

Het was in het voorjaar van 2018 dat een vriendin mij vroeg of zij mijn naam door mocht geven aan Bertil Meyer en Anke Jonathans van BorneBoeit. Ze dacht dat ik een mooie aanvulling zou kunnen zijn om stukjes te schrijven voor die website.
Ik had daar wel oren naar en zo gebeurde het dat ik niet veel later in lunchcafé De Ster een gesprek had met Bertil en Anke om eens te kijken of zij wat aan mij zouden hebben. Het was een heel prettig gesprek en we kwamen overeen dat we het samen zouden gaan proberen en dan na een tijdje zouden evalueren. De uitkomst van die evaluatie is duidelijk, want ik schrijf nog steeds voor BorneBoeit!
De redactiebijeenkomsten vonden vooralsnog plaats in lunchcafé De Ster en wij waren dan met ons vieren: Bertil, Anke, Annemie en ik. We dronken met elkaar koffie, verdeelden de taken en praatten even bij en dat was het. Ik leverde mijn stukjes en foto’s in via de mail. Vaak zag ik ze dan later terug op BorneBoeit met een door Bertil verbeterde kop erboven. Hij was daar gewoon beter in dan ik en dat waardeerde ik. In het begin vroeg hij wel eens of ik dat niet erg vond en ik vertelde hem daar geen moeite mee te hebben. Later werd het bijkans een automatisme…
In de loop van de jaren veranderde het team, werd het ook groter en toen we eenmaal aan de Europastraat ons eigen ‘hoofdkwartier’ kregen (zo noemde hij het in het begin altijd), gingen we steeds professioneler werken. De werkstijl veranderde maar de onderlinge betrokkenheid bleef! Eens in de 14 dagen op maandagavond hadden we onze redactievergadering. Vaak zat ik dan met Bertil tussendoor lol te maken door min of meer ernstige zaken te badineren. Ik denk dat we wat dat betreft een beetje van dezelfde soort humor hebben gehouden.
Het is voor mij altijd een plezier geweest om met hem samen te mogen werken en ik zal dat heel erg gaan missen. De eerstvolgende redactievergadering blijft zijn stoel leeg, maar zijn geest zal voortleven in de manier van werken die we ons mede onder zijn bezielende leiding in de loop van de jaren hebben eigen gemaakt.
Ik hoop dat voor iedereen gaat gelden dat de leegte die hij nu achterlaat op termijn gevuld zal worden met mooie herinneringen aan hem. En vergeten doen we hem nooit!

Wat intens verdrietig, dit bericht. Gecondoleerd Jorike, Wout en familie. Ik heb vele warme herinneringen aan oud collega Bertil. Drie jaren samengewerkt (‘92-‘95) en daarna altijd contact gehouden. Met brede grijns, veel grappen en grollen samen. Hij schreef ook mijn profiel toen ik als zelfstandige begon. Was onnavolgbaar met taal en beelden omzetten in woorden. Later zag ik hem graag als ‘living statue’, nog een passie. ‘Oale Meyer’ wat zul je gemist worden✨.

Dankjewel,Bertil, voor al het goeds, dat je ons nagelaten hebt.
Jouw grote inzet voor de Bornse gemeenschap zullen we niet gauw vergeten en daarnaast zijn we erg blij jou als mens gekend te hebben.
Bertil, dat je mag rusten in vrede.

Jan en Riet Kamp

Bertil hebben wij ook als klant mogen kennen. Bij de 1e verbouwing aan Dikkerslaan heeft Bertil ons als figurant geholpen waar we nog een leuke video van hebben.
Tijdens dit gebeuren samen veel lol gehad. Hierna vaker prettig contact gehad via Borne Boeit.
We zullen je missen op meerdere vlakken.
Hartelijke groet en sterkte voor alle nabestaanden
Henri & Maurice