Bert,

Je bent eigenlijk maar een hele korte tijd intensief deel geweest van mijn leven.
Midden jaren 70, toen ik in Delft studeerde en je leerde kennen in het ANJV en de CPN.
Misschien waren het maar twee jaar. Heel misschien drie.
Maar hoe kort ook en hoe lang geleden ook, op de een of andere manier ben jij 1 van die vrienden van toen die altijd bij me is gebleven. Die ik altijd in 1 adem noem als ik het over mijn tijd in Delft heb.

Ik denk terug aan alle vergaderingen, akties, kroegbezoeken en altijd weer de gesprekken over politiek, rechtvaardigheid, solidariteit en de noodzaak tot organisatie.
En dat waren hele serieuze, felle gesprekken. Want jij was daarin heel serieus en gedreven.
Maar we hebben ook ontzettend gelachen, want je had humor.
Dat merkt ik toen we op vakantie naar Frankrijk gingen. Met Peter van Gelderen en Joep. In jouw oude Volvo. En man, wat was je verliefd in die tijd.

En je was zorgzaam.
Toen ik na 10 jaar afwezigheid weer een weekend terugging naar Delft, sliep ik bij jou. In de Molstraat. Met mooie gesprekken en een uitgebreid ontbijt. En toen ik zo’n 8 jaar geleden opnieuw naar Delft kwam, kon ik weer bij overnachten. Nog steeds in de Molstraat.
Je was voor mij een warme persoonlijkheid en het is een hele onwerkelijke gedachte dat ik je niet meer kan spreken als ik weer eens naar Delft kom.
We gaan het nog veel over je hebben, want je blijft altijd bij ons.

Peter Wildbret, Oostzaan

Hierbij condoleer ik Diewertje en Eva , de familie en vrienden van Bert.
Mijn eerste herinnering aan Bert is van lang geleden 1962 ; grappenmaker, vrolijkert,
humorist,veel gelachen met elkaar.Kinderen waren we toen.
Verschillende periodes in onze levens was het contact intens of met afstand.
De laatste jaren ondernamen we met onze O.V. kaart diverse bezoeken aan steden
in Nederland .Onze interesses : wandelen, politiek, geschiedenis,architectuur,
natuur, familie bracht ons o.a in Maastricht met een schitterende natuur wandeling
-de laatste samen-over de St.Pietersberg. Met intense gesprekken over de politiek en
de dagelijkse dingen, zijn enorme liefde voor de twee dochters Diewertje en Eva en later voor de kleinkinderen waren hartverwarmend.
Lieve lieve Bert ,de herinnering blijft.
Elisabeth.

Lieve Dieuwertje, Eva, alle familieleden en vrienden die ik niet ken, en Marlies,
Ik ken Bert via heel goede vriendin Anita.
We hadden in het verleden met z'n vieren een wekelijkse eetklub.
Ik heb Bert toen beter leren kennen, een gezellige, sociale man met mooi rood haar.
Ik denk morgen aan Bert,aan jullie allen, waaronder zijn kleinkinderen, waarvan hij zo heeft genoten, en steek morgen een kaarsje op!
Ik bericht jullie schriftelijk met meer persoonlijk verhaal.
Liefs, Carla

Jaren lang is Bert mijn collega geweest (misschien wel 40 jaar) Hij was een bijzonder mens. Nooit boos altijd een woord voor je over. Ik weet nog goed de tijd van de Dafjes een heerlijke tijd met heel veel bekende delftenaren als klant. Van "Bordewolf" tot Piere van Hauwe en "Sijksma " . Hij kon met iedere klant prima omgaan."
Het was wel zo dat je met Bert niet over de politiek moest praten want je kon het nooit van hem winnen. Wel over zijn kinderen die waren alles voor hem.
Bert bedankt voor de samenwerking en dat we collega"s mochten zijn.

Bert,
Samen in de CPN en het ANJV, samen in de kroeg. Samen naar talloze demonstraties, samen in gesprek. Samen voor een betere wereld, samen op de tast.

Samen met Peter W en Joep op vakantie naar Frankrijk. Je had net een relatie met Marlies en wilde eigenlijk niet, maar je móest, want jij had als enige een auto... Dagelijks naar je lief bellen en eerder dan gepland weer naar huis.

Samen met Kerst eten en sambuca drinken, traditioneel met drie koffiebonen (en dus geen chocoladeboontjes Bert!). En maar kletsen, discussiëren, redeneren, soms een flauwe grap tussendoor.

Samen met je dochters op mijn bruiloft komen. Een trotse vader, die bij het zoeken naar een nieuw huis als voorwaarde stelde dat er een eigen kamer voor de meiden moest zijn, met alles erop en eraan.

Samen soms ook jaren niks, dan zagen we elkaar niet. Of alleen toevallig in de stad. Jij bent zo'n iemand die je eigenlijk nooit kwijtraakt, er altijd tóch is. De laatste tweeëneenhalf jaar was zo'n periode. Wat baal ik er nu van dat geen van ons tweeën even de telefoon heeft gepakt.

Ik raak je kwijt en toch zal je er altijd zijn...

Peter van Gelderen

Bert,jouw humor,de gesprekken over politiek,boeken en allerlei andere belangrijke en gelukkig ook onbelangrijke dingen.Het relatieveren en soms dingen wel erg belangrijk vinden zoals de kleinkinderen.Het werken in de “Olofpainters”groep ,hier in de buurt en in Zeeland.Het uitje naar het auto museum in Wassenaar,maar vooral jouw aanwezigheid.Bedankt daarvoor,ik ga het missen.Marjo en John

Een vriend is heengegaan. Niet dat wij Bert al heel lang kennen, maar in korte tijd hebben we goed contact met elkaar gekregen. Bert heeft ons geweldig geholpen na onze verhuizing naar Zeeland. Voor, tijdens en na het klussen hebben we vaak hele goede diepgaande gesprekken met elkaar gehad. Een man met een mening en dat is altijd fijn! We hebben hele goede herinneringen aan Bert en hadden er graag nog heel wat aan toegevoegd. Het heeft helaas net zo mogen zijn.. Rust zacht vriend!
Alex, Colette & Eva Bolomey Moorrees