Lieve nabestaanden van Barry,
Ik leerde Barry kennen op 1 december 1991. Het was in het studiecentrum van de Open Universiteit. De Atheneum bibliotheek. De trap op, de lange gang in en daar zat Barry achter zijn eigen bureau. Een man van het eerste uur. Een pionier die alles gewoon regelde. Barry was de nestor van Deventer. Ik herinner me als die tijd met veel warmte. Barry nam geen blad voor de mond maar had een hart van goud. We deelden in het kleine clupje collega's alles. Wat er thuis gebeurde, hoe het met Marije was en met Marolein en in die tijd, was Will nog niet ziek. Barry kon smeuig vertellen over de highlights van zijn broers en zussen. Ik vond hem altijd de verbinder. Ik heb het een mooie periode ervaren waarin we alles deden voor studenten. Boeken opsturen, kaartjes versturen voor bijeenkomsten, toetsen etcetera. Waar Barry was, was ook zijn duidelijke stem. Zijn oordeel kon hij niet onder stoelen of banken steken. En een mooie grap daar lachte hij het hardst om. Ik ben vanaf 1999 bij de Saxion Hogescholen gaan werken voorheen Hogeschool Ijsselland), maar kwam nog regelmatig een bakkie doen bij Barry van de Ou. Toen de studiecentra langzaam aan dicht gingen vond ik het knap hoe flexibel Barry er mee omging. Zeker in de tijd dat Will zieker en zieker werd. Hij was er altijd voor iedereen.
Barry, dank je wel dat je mijn collega was. Ik heb genoten van onze samenwerking. Voor Minie, Marije, Marjolein, Peter en jullie families; gecondoleerd! Veel sterkte gewenst met dit verlies!!]
Roelien Bolink
( Voormalig ou docent en studiebegeleider Bedrijfswetenschappen)
