Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Dat is wat Aribert meer dan 20 jaar lang tegen me zei wanneer ik hem tegenkwam op een beurs in binnen- of buitenland. Een eigenzinnige man die volledig zijn eigen weg ging, een zeldzaamheid in een wereld waar meningen vaak aangepast werden aan die van adverteerders. Een levensgenieter, trots op zijn kinderen. Ik ga hem missen, die gekke Aribert. Heel veel sterkte en kracht voor de nabestaanden.

Van harte gecondoleerd!

We hebben een in memoriam gepubliceerd: https://www.interieurjournaal.com/aribert-guiking-overleden/
Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies!

Beste familie en vrienden van Aribert,
De laatste keer, naar nu blijkt, dat ik met Aribert optrok was afgelopen najaar tijdens de meubelbeurs in Brussel. Joviaal, behulpzaam en vriendelijk als altijd! Bijzonder voorval dat hem typeert als mens, begaan met zijn medemensen. Na het diner voor pers en genodigden, waar Aribert natuurlijk bij was, reden we tegen middernacht per bus het terrein van Expo Brussel af. De chauffeur en niemand van het gezelschap kende de route. Zo kwamen we bij een gesloten poort. Aribert ging de bus uit op zoek naar iemand die aan zou kunnen geven hoe we van het terrein af zouden kunnen komen. Enfin, Aribert heeft de chauffeur geholpen om de enige uitgang te vinden. Druk gebarend en met luide stem, zo was Aribert. Een mooie herinnering aan een bijzondere man. Hij heeft ons zo vroeg en zo onverwachts verlaten. Hoe droevig ook, deze manier van heen gaan past wel bij hem. Veel sterkte in de komende tijd om dit verlies te kunnen dragen...
Hein Veld
collega door de jaren heen.

'Op een zonnige dag', las ik gisteren in de Gelderlander in de advertentie die Ariberts overlijden meldde. Ik schrok. Ik begrijp dat het heengaan heel plots is geweest en ik wens de familie sterkte om dit verlies te verwerken en een plek te geven.
Aribert was een bijzonder creatief mens. Hij werkte als freelancer een aantal jaren voor INretail en schreef de columns voor de directeur. Die pseudoschrijverij vond Aribert wel leuk, maar nog veel leuker vond hij zijn eigen Yataz. Daar kon hij op zijn eigenzinnige en creatieve wijze teksten en persoonlijke analyses over de woonsector plaatsen.
Of Aribert door iedereen begrepen werd, vroeg ik mij wel eens af. Hij paste niet altijd in een vooraf ingekleurd hokje. Maar juist dàt maakte hem 'Aribert van Yataz' zoals ik hem bovenal herinner. Ik vermoed dat hij het als een geuzennaam zou beschouwen.
De creatieve geest van jullie vader/broer/oom zal ik mij blijven herinneren. Hij was een eigen en aardig persoon.
Veel sterkte gewenst.