Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Vriendin
Als dit het einde is en verder niets,
dan is er leegte, gemis, verdriet en tranen
om wat eens was en niet meer is.

Maar er is meer dan lijf en leden,
veel meer.

Want wat een mens bezielt,
dat is, dat was,
haar geest, haar kracht,
haar denkvermogen,
alle gaven van haar hart,
haar goedheid grenzeloos,
de sterkte van haar woord,
haar hartelijk gebaar,
haar spreken, vlug of juist bedachtzaam,
haar zwijgen soms veelzeggend.

Dat alles leeft,
leeft voort in die haar kenden,
die van haar hielden en blijven houden
omdat haar geest nooit, nooit vergaat
Dikke kus Hennie

Lieve Arenda,
De meeste herinneringen aan jou heb ik toen we nog in Rijswijk werkten
De stapels ATB`S die verwerkt moesten worden... En iedereen was een "schatje"
Maar ook altijd opgewekt en vrolijk..
Rust zacht lieve Arenda
Yvette, Delft

Goud eerlijk en stond altijd klaar voor de mensen die jou ook als mensen behandelde.
Hele mooie herinneringen hebben Corine, Miranda, Hennie en ik met jou meegemaakt.
lange weekenden naar center parcs, een week in Mallorca en twee jaar geleden zatten we bij loetje in Delft te eten en praten over de volgende vakantie, maar echt helaas is daar niet van gekomen.
Arenda RIP

Ik zie Arenda nog zo op de 7e etage bij TNO lopen. Een mooie, sterke, krachtige vrouw. Eentje die je tussen de collega’s bij TNO niet over het hoofd ziet en kan missen, dat missen doen we nu wel. Arenda was altijd bereid je met inkoop zaken te helpen maar had ook oog voor je als mens en maakte tijd voor een gezellig praatje. Voor de familie gecondoleerd en sterkte. Arenda voor jou, rust zacht op een mooie plek daarboven.
Karin Brug (collega TNO)

In Rijswijk was je voor mij een rots in de branding, altijd bereid om te helpen en met oprechte toon je zeer uitgesproken mening niet onder stoelen of banken stekend.
Je begroetingen ’s morgens waren altijd een vrolijk begin van de dag.
Arenda, Rust zacht.

Onze eerste ontmoeting wat was dat zo mooi, André zei kijk dat is mijn neef Bart met zijn vrouwtje
Je kon meteen zien wat je aan jou had,maar belangrijk was die lach
Maar vooral die liefde wat je gaf.
.... we gaam jullie hier wel missen hoor ......

Een diepe buiging voor jou.
Wat een sterke vrouw was jij.
Voor niets en niemand bang en je dopte altijd je eigen boontjes.
Na elke tegenslag ging je er weer vol tegen aan.
Het laatste gevecht heb je niet kunnen winnen.
Rust zacht lieve schat, geen pijn, geen verdriet, alleen liefde.
Nicootje

Dit verdrietig bericht kwam hard aan.
Als collega had ik hele leuke gesprekken gehad over de telefoon over van alles en nog wat. Ik heb Arenda nog nooit in het echt mogen ontmoeten, desalniettemis waren onze telefoongesprekken naast het inhoudelijke deel, altijd erg gezellig tot lachen toe.
Ik wens jullie veel kracht, liefde toe, met alle mooie herinneringen van Arenda.
Veel liefs,
Yennie Lam (TNO collega)