Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heej hallo schat,

Heb weer heel wat te vertellen. Gisteravond was de uitzending van jou voor de t.v. Het is een hele mooie uitzending geworden met veel foto's van jou ervoor. Het interview kwam er goed uit en ook de politie van Texel was er voor. Hij vertelde hoe hij die lamzak in de gaten kreeg en is er achteraan gereden. Hij zag ook dat hij dronken was want hij slingerde over de weg. Dan weer over de streep en dan weer met de wielen op de grasstenen. Hij zag ook de schade aan de auto en het kenteken wat doorgegeven was klopte ook. Adrian is er achteraan blijven rijden en op een gegeven moment reed die gek met 150 km per uur over het eiland. Deze snelheid werd in Adrian zijn auto gemeten. Bij Den Burg was er versterking en hebben ze hem gedwongen te stoppen. Hij mag wel blij zijn dat hij geen brokken meer heeft gemaakt. Kreeg vele complimentjes hoe ik het verwoord had. Ook heeft het in de kranten gestaan dat het voor de tv zou komen. Inmiddels hebben wij het ook op de computer staan en heb het al diverse keren gekeken. Na twee jaar doet het nog precies zo zeer als toen, dit zal wel nooit overgaan. Sommige mensen begrijpen dit niet helemaal, die zeggen dat het minder moet worden. Maar hoe kan jou gemis nu minder worden, wie kan zijn eigen kind nu missen??? Niemand toch. Snappen ze dit nu niet???? Mijn persoon schreeuwt om begrepen te worden. En als ik dan met iemand praat en ik merk dat het niet van harte gaat klap ik helemaal dicht en denk ik hou mijn mond maar en dan doet het zo zeer. Dan kan ik wel schreeuwen van dat vele onbegrip. Maar voor andere mensen gaat het leven gewoon door, dat snappen wij ook wel, maar dat beetje begrip kan er toch wel af of zijn we zo egoïstisch aan het worden dat het leed van een ander ons niets meer doet???? Ik weet het soms niet meer. ik ben blij dat de politie er toch weer aandacht aan heeft besteed en we hopen dat het nu toch eens doordringt en dat is ook de boodschap van de politie. Wat er nu nog meer gaat gebeuren dat weet ik niet en wachten we maar af. Vanmiddag zijn we weer bij je graf geweest, ik heb het bloemstuk weggegooid maar de linten mee naar huis genomen. Ariëlle heeft de bloemen allemaal water gegeven en alles staat er weer mooi en fris bij. We hebben nu ook het voorbeeld van de glasplaat binnengekregen maar het valt mij tegen. Het is niet wat ik ervan verwacht had. Maar weer onderhandelen met de mensen van het bedrijf. Misschien moet er toch een andere foto van jou op. Maar ik vind deze zo mooi en past er precies bij. Maar ik heb het idee dat ze me hier ook al niet snappen van wat ik graag wil. Maar voor jou ga ik net zolang door totdat het goed is, wil graag dat het voor 13 juli geplaatst wordt maar als het niet naar mijn zin is moet het maar later. Je weet dat ik altijd zei dat je het maar één keer goed kan doen en dat wil ik dan ook.
Nog even over gisteren 20 mei de dag van de uitzending. Deze dag was ook onze trouwdag, als iemand mij 22 jaar geleden op het trouwfeest had gezegd dat 22 jaar later één van mijn kinderen op deze avond voor de tv zou komen had ik hem denk ik voor gek verklaard. En vooral op wat voor manier dit voor tv zou komen. Dit is toch niet te begrijpen en te bevatten. Heeft dit een bedoeling. Natuurlijk hadden we kunnen vragen om deze uitzending op een andere datum te doen maar daar hebben we niet eens bij stil gestaan. Het drong niet eens tot me door. Lieverd je bent weer heel dicht bij me en daarom stuur ik je mijn kussen, smakkerds en knuffels weer. En geef je oma en beppe er ook weer een paar, want ook zij worden zo gemist.

Doeg lieve, lieve, lieve Afira, doeg lieve, lieve, lieve schat. LOVE YOU.

Hallo lieverd,

Gisteren heb ik niet geschreven want eigenlijk was er niet veel te schrijven. Joran moest helpen bij een basisschool met een spelletjes dag. Zijn hele klas moest daaraan meehelpen en dat moest hij vandaag in Midwoud doen. Ook helpen bij een sportdag voor de school. Dit doen ze vanuit zijn klas SDV. Ze verdienen hier cijfers mee die gelden voor de overgang. Donderdag moet hij weer naar een basisschool om te helpen. Dezelfde die hij maandag ook had want die school bestaat ook 100 jaar en hebben de hele week feest en spelletjes. En dan worden de jongens ingezet om te helpen, dat kunnen basisscholen aanvragen op school. Verder zijn we naar KNA geweest. Joran speelt daar aardig zijn partijtje al mee. Ze zijn zeer tevreden. Vandaag hebben we eerst bezoek gehad. Eigenlijk schaam ik me erg want ik zou eerst naar haar toe. En dat was verleden jaar al, maar doordat Ariëlle met haar been kwam te zitten ben ik er eigenlijk niet toe gekomen om naar haar toe te gaan. Zit ook het liefste thuis. Maar zij heeft het ook erg zwaar gehad, ik hoef je niet te vertellen waarom want dat heb je allemaal meegemaakt. Misschien heb je hem in jullie wereld alwel ontmoet. Ja en toen moest ik naar school voor een gesprek met een ouder en begeleiding. Daarna Joran uit Midwoud gehaald en toen op naar Badhoevedorp omdat Ariëlle weer naar de KLM moest. Om 21.00 uur waren we weer thuis. Je ziet de dag is zomaar om. Maar de tijd vliegt. Snap soms niet waar die tijd blijft. Het gaat allemaal zo snel. Als ik terug kijk, wat ik de laatste tijd erg veel doe, denk ik: Is dit nu het leven??? Kan het leven echt zo zijn dat één van mijn allerdierbaarsten van me afgepakt werd. Soms vraag ik me weleens af of dit een bedoeling heeft. Vol met vragen zit ik waar ik wel nooit antwoord op zal krijgen en dat is zo frustreerend.
Donderdagavond wordt er op RTV NH weer aandacht aan het ongeluk besteed. Ook ons interview komt ervoor. Ze willen laten zien hoe het is zonder jou. En ze willen de mensen weer waarschuwen wat de gevolgen kunnen zijn als je met drank op achter het stuur gaat zitten. Zat gisteren tijdens het toeteren van de twee op google en dan naar jou naam. Tjeetje wat een artikelen staan er van jou op internet. Ook daar wordt veel aandacht besteed aan de uitzending van donderdagavond. Jouw naam komt ook in de lijsten voor van moord en doodslag. En dat is wel zo raar om te lezen dat jouw naam daar tussen staat. Dat komt omdat bewezen is dat het doodslag was en geen dood door schuld. Het vonnis kun je op internet gewoon lezen op een site van de rechtbank. Het werd aan het artikel gelinkt. Zelfs je foto staat erbij. Ik had deze sites nog nooit eerder gezien en schrok er eigenlijk wel een beetje van, er gaat dan weer van alles door je heen en dan komt het besef dat het allemaal wel heel erg is geweest wat jou is overkomen. Vanavond was er bij de KLM een man die vroeg of het hele gezin mee was. Want Joran was ook mee. Nee, zei Ariëlle mijn papa werkt en mijn zusje leeft niet meer. Toen vertelden we hem dat hij donderdagavond maar moest kijken naar Cruisecontrol. Hij kende het programma en vroeg ons waarom dan. Ik zei dat het over jou ging. Hij had de vooraankondiging al gezien verleden week en was erg verbaasd dat het om Ariëlles zusje ging. Hij kon er niet bij, hij vertelde dat hij toen alles gevolgd had en dat hij het vreselijk vond voor ons. Hij moest er niet aan denken dat het één van zijn eigen kinderen was. Maar hij gaat donderdag kijken. Zo zie je maar weer dat heel veel mensen het wel weten. Maar wat moeten we dan zeggen. Je blijft en bent een kind van mij, jij was een stukje van mij en met jou is er ook duidelijk een stukje van mij meegestorven. Mijn moederhart doet zo ontzettend zeer van verdriet. En ik denk dat bij papa zijn hart ook erg zeer doet alleen laat hij het niet zo blijken, maar hij mist jou ook zo erg. Hij was bij de diploma uitreiking zo trots op je en jullie staan ook zo mooi op de foto. En in één klap is alles over.
Lieve, lieve schat hier zijn mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Morgen weer even bij je kijken hoe alles erbij staat en de bloemen water geven en nieuwe kaarsen zetten. Tot morgen lieverd.

Doeg lieve, lieve Fiet, ik mis je zo en je zit in mijn verdrietig hart.

Lieve Afira,
Voor jou de kaarsjes. Ik waardeer het dat jouw moeder ook Suusje niet vergeet. Wat is er toch een grote overeenkom's jij met Suus.Ook zoveel mensen die jou niet zullen vergeten.
Elke dag kom ik even op jouw site, jij en Suus worden nooit vergeten. Maak het daarboven maar goed. Dat ik de enige troost die wij hier hebben. Geef je ouders de kracht om verder te gaan. Voor een moeder is het ergste wat haar kan overkomen, een kind verliezen. Dat zie ik aan mijn eigen dochter. Ook mijn kleindochter van 13 jaar heeft jaren overgeslagen en is een kleine volwassene geworden door het overlijden van haar zus. Dat zullen jouw broer en zussen ook zo voelen.
Lieve Geeske, bedankt voor de woorden op de site van Suus. Mijn familie is op de hoogte van deze site maar durft daar niet op te reageren net als dat ze niet met mij over Suus of ziekte willen praten. Vooruitkijken en verder leven is het enige advies wat ik voor een jaar terug heb gekregen. Dat ik ook de laatste keer geweest dat ze ooit nog over Suus hebben gehad. Ook zijn ze niet meer op bezoek geweest. Juist nu je ze zo hard nodig heb.
Een knuffel van:
Oma van Suus

Lieve allemaal,

Dit gedichtje zag ik en wil dit aan jullie meegeven.

Alles waar je echt van houdt
zal warmte blijven geven.
Ook al is het niet gebleven,
't blijft altijd een deel van jou.
Een stukje van jullie leven...............

liefs van iemand.

Haay mijn lieve meid,

Moest wel lachen toen ik het stukje terug las. Zie ik daar een grote fout staan. Het is met de neus op de feiten gedrukt worden en niet anders om. Maar soms denk ik te snel en typ ik wat in mijn hoofd opkomt. Vandaag zijn we op Westgaarde geweest om eens te kijken. Een heel groot kerkhof in Amsterdam. Soms heb ik idd een tik om op een kerkhof te gaan kijken. Zomaar. Bij een bloemenstalletje hebben we bloemen voor jou gekocht. Wij kochten mooie lelies en Ariëlle zag zo'n mooi boeketje rozen, rood, oranje, geel, dat ze dat voor jou gekocht heeft van het geld wat ze gisteren verdiend had met het herauten. Ze vond dat ze dit moest doen omdat het eigenlijk jou baantje was. Daarna zijn we naar jou gereden om de bloemen te vervangen. Wat is het mooi bij jouw graf. Alleen het bloemstuk wordt minder, dat kan deze week ook weg. Ook hebben we een hele grote roos meegekregen omdat er een bos niet meer compleet was. Deze roos staat nu in de fles en dat staat erg mooi. Morgen brengen we weer kaarsen want die waren alweer uitgebrand. Ook gaan we de bolletjes dan in de grond zetten net voor de heg. En dan maar afwachten wanneer je grafmonument klaar is. We hebben nog niets gehoord. Ik heb je foto opgestuurd en deze zouden ze gaan verwerken. Ik ben erg benieuwd hoe het worden gaat. Maar er komt iets moois, want dat ben jij zo waard. Dit is nog één van de dingen die we voor jou kunnen doen. Een mooie herdenkingssteen op jouw graf. Vanavond zei ik nog tegen papa, Ariëlle en Joran dat ik me het leven 20 jaar terug anders had voorgesteld. Wie had ooit kunnen bevroeden dat zoiets ergs ons kon overkomen. Maar ik weet nu dat het ieder kan overkomen. Alleen bij jou en ons had het niet gehoefd. Er wordt zoveel gewaarschuwd om niet met drank op te gaan rijden en hij deed het toch. En zie het resultaat. Jij bent niet meer bij ons en wij liggen in puin. Ons hele gezin is verwoest. We hadden het zo mooi met z'n vijfen en nu ploeteren we met z'n vieren verder. Het is met vallen en opstaan en soms kan het me helemaal niets meer schelen. Genieten van iets leuks kan ik amper meer omdat het verdriet zo groot is. We hebben van de week gemerkt dat Ariëlle het er ook ontzettend moeilijk mee heeft maar ze wil het niet tonen. Ze probeert het allemaal alleen te verwerken. Maar soms laat ze iets los en dat is alleen maar goed. Ik vind het zo zielig voor haar. Jij was haar steun en toeverlaat en andersom was het hetzelfde. Jarenlang hebben jullie samen op een slaapkamer geslapen en daar hebben jullie heel wat plezier gehad. Vreemd genoeg hebben we nooit problemen gehad dat jullie niet gingen slapen. Jullie waren eigenlijk altijd zo vertrokken. In die tijd zijn jullie enorm naar elkaar toegegroeid. Totdat jij naar het Werenfridus ging toen wilde Ariëlle wel beneden in de slaapkamer slapen. Toen zijn jullie uit elkaar gegaan en wat hadden jullie een plezier met de kamer te verven. Jullie zaten er meer onder dan het behang. Later hebben we jou en Ariëlle haar slaapkamer grondig opgeknapt en waren ze weer netjes. Jij had zo je eigen idee en dat hebben we ook uitgevoerd. Je hebt er twee jaar van kunnen genieten. Van je mooie bed wat jezelf uitgezocht had, het staat er nu zo leeg en onbeslapen. We zullen dit altijd in ere houden. Zou er niet tegen kunnen dat er nu een ander gaat slapen. Het is en blijft jou slaapkamer zolang we hier nog wonen. Hoe lang dat nog zal zijn weet ik niet. Maar aan verhuizen denken we niet meer. Ik zal het nog niet kunnen omdat hier teveel herinneringen zijn, jij bent hier opgegroeid. Hier liggen jouw eerste voetstappen, ja hier ligt alles van jou, hier is jouw roots. Ga nu maar stoppen want anders typ ik maar door. Meisje hier zijn de kussen, knuffels en smakkerds weer. Groetjes aan oma en beppe en geef ze een dikke kus van ons. Ook hen missen we ontzettend, het is allemaal zo anders nu.

Doeg lieverd, doeg lieve schat, in onze gedachten altijd bij jou. LOVE YOU.

Lieve Afira,

Ja, het is weer zondag en dus weer kaarsjesdag. Het is gek maar op zondag weet ik gewoon dat ik extra kaarsjes voor jou aan moet steken. Heb vernomen op RTV NH dat er deze week weer aandacht aan het ongeluk besteed wordt. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden dat alcohol en verkeer niet samen gaan. Word jij nu als voorbeeld gebruikt???? Zuur dat je na zoiets bekend wordt. Maar toch goed dat iederéén weet hoe jij overleden bent. Jij wordt niet vergeten meisje en dat mag ook niet. Ik vind het een steengoede actie van de politie. Laat drankrijders maar eens met de feiten op de neus gedrukt worden. Kunnen ze zien wat ze kunnen aanrichten. Diverse levens zijn door die l.l verwoest. Waaronder ook de mijne. Lieve Afira ik zal altijd aan je blijven denken en het belangrijkste van je blijven houden, jou heb ik in mijn hart gesloten en daar zul je altijd blijven. Wat er ook gebeurt. Onthoud dat maar goed.

Dag lieve schat, I miss you.
Rust zacht lieve Afira.

Heej grote meid van me,

Vandaag weer even met je schrijven. Ik merk dat dit me goed doet. Het is ook een stukje verwerking in het verdriet om jou. Ik heb zo het gevoel dat je dicht bij me bent. Gisteren hebben we de gewone dingen gedaan. Vrijdag na Hemelsvaartdag is zo'n dag dat iederéén bijna vrij is. Ik herinner me nog dat we deze dagen ook een keer op Terschelling hebben doorgebracht in een hotel. Jij en Ariëlle samen op een kamer en Joran bij ons. In een mum van tijd hadden jullie er een aardige puinhoop van gemaakt. Maar jullie vonden het heerlijk. We zijn toen nog op de Boschplaat geweest. Er was toen net een grote brand geweest en wij moesten natuurlijk even kijken. Je had toen nog bloemen geplukt waaronder een orchidée. Je moest hem inleveren bij Staatsbosbeheer die zag dat je hem geplukt had. Dit mocht niet omdat het een beschermde bloem was. Wisten wij toch niet??????. Ja dat wisten we wel. Maar toch proberen he. We hebben toen een heerlijk hemelsvaartweekend gehad. Wel zijn we gisteravond nog met Joran naar de Huisartsenpost geweest omdat hij door zijn enkel was gegaan en het er een beetje vreemd uitzag. Volgens de arts waren zijn enkelbanden alleen maar uitgerekt, we wachten het maar af. Lopen kan hij nauwelijks. Dus voetballen wordt vandaag niks voor hem. Volgende week is er het stratentoernooi en dan maar kijken of hij weer mee kan doen. Straks ga ik met Ariëlle en Thomas naar Medemblik. Ze moeten herauten op kasteel Radbout. Eigenlijk jou baantje, maar Ariëlle vond het haar plicht om het over te nemen. Ze moeten een uur spelen. Je weet zelf wel wat ze er mee verdiend. Dat is niet niks. Daarna denk ik even naar jou toe want we zijn gisteren niet geweest. We moesten ook nog de schoenen van Joran ruilen omdat deze al stuk waren voordat hij ze gedragen had. Was geen probleem. Daarna zijn we gaan wokken. Ja waarom weet ik niet maar hadden er gewoon zin in. Wat zou je genoten hebben van de wok, je vond het altijd zo gezellig. Net als die keer dat Ariëlle met het Frysk Fanfare Orkest moest spelen in Winsum. Wij haar eerst wegbrengen naar de repetitie daar ergens in de buurt van Joure, en wij naar de Mac Donald om koffie met natuurlijk er iets bij want het was inmiddels wel 12.00 uur geweest. We hadden je van tevoren nog opgehaald uit Blokker omdat je bij een vriendinnetje was blijven slapen. Na de repetitie van Ariëlle zijn we volgens ons eerst nog even bij Beppe aangegaan in Koudum en toen zijn we naar de wok in Bolsward gereden. Heerlijk was dat. Jullie aan het Chinese bier en wat werd je vrolijk na een paar slokjes. Eigenlijk vond je het niet eens lekker en het laatste heb je maar laten staan. Maar we hebben toen wel heerlijk gegeten. 's Avond was er het concert en dat was ook erg mooi. Marco Putz was er in hoogst eigen persoon. Toen we naar huis gingen hebben we nog ontzettend gelachen, maar waarom weet ik niet meer. Zo zie je maar weer dat herinneringen dierbaar worden. De wok in Bolsward was ook de laatste keer dat we met z'n allen hebben gegeten. Dat was een week voor het ongeluk, jullie werden er afgezet door Lieuwe. Jullie kwamen toen uit Rastede. Je had toen een slibtong met kuit en je vond dit niet erg lekker. Terwijl je gek was op slibtong. Van wie had je dit, niet van mij want ik ben echt geen vismens. Papa lust wel graag vis, maar wie jou dit geleerd heeft weet ik niet. Je at alle soorten vis en je probeerde ook alles. Tot inktvis aan toe. Ik kon altijd zo genieten als je zo lekker aan het eten was. Ook bij de fam. van Tijmen aten ze vaak vis en je vond dit ook altijd lekker, zodat we thuis ook vaker vis moesten eten. Jij hebt hier idd veel andere gerechten in huis gebracht. Je mocht dit zelf ook altijd graag klaarmaken.
Al met al weer een heel verhaal. Een verhaal met mooie herinneringen. Lieverd hier komen de kussen, knuffels en smakkerds weer. Je weet ook voor oma en beppe. Heb het daar maar goed daar waar je bent. Knuffel Aura ook maar eens extra van ons.

Doei lieverd, doei stralende ster, doei mijn lieve schat, ik houd van je!!!!

Heej Skeetebol,

Dit woordje herinner ik me nog, oma zei dit altijd tegen jullie. Ze zal nu wel instemmend knikken. Misschien zegt ze het nog wel tegen je. Dus ik dacht laat me nu eens met dit woord beginnen. Ik las mijn voorgaande berichtje terug en daar zie ik staan dat ik je nog wat zou vertellen, maar laat me nu vergeten zijn wat dat is. Ik weet het echt niet meer. Maar als het komt schrijf ik je het. Gisteravond hadden we feestavond op school, was leuk. Maar op de één of andere manier kan ik me niet vermaken. Het is net alsof alle plezier weg is. Kan wel genieten van de andere mensen die plezier maken maar zelf kan ik het niet. Klinkt saai maar ze moesten eens binnenin me kijken. Alles herinnerde aan jou. Tavenu die kwam spelen, de fanfare waar jij minstens 6 jaar bij gespeeld hebt. Ze gingen ook nog ABBA spelen, waar ik natuurlijk weer een link mee heb met jou stuk. Gelukkig kwam dit niet in het stuk voor. En zo vliegen de herinneringen door mijn hoofd. Vandaag is er iemand geweest voor Ariëlle van de Cosmo girl. Ze willen in het zomerblad een artikel wijden aan jou en daarom hebben ze Ariëlle geïnterviewd. We moeten alleen nog foto's van jou, het ongeluk, het monumentje en Ariëlle opsturen. Ook zij willen in het blad waarschuwen over wat drank in het verkeer voor gevolgen kan hebben. We hebben ook bericht gehad van de politie. Op 20 mei komt alles voor de tv. Ze besteden de hele uitzending aan het ongeluk en aan jou. Het wordt elk uur uitgezonden. Ook willen ze het komende weekend of het andere weekend in alle bladen zoals de zondagsbladen een grote foto van het bermmonumentje zetten met de tekst er bij dat drank zo onnoemlijk veel kapot kan maken. Of wij dat goed vonden. Ja natuurlijk vinden wij dat goed, we hebben beloofd dat jouw dood niet voor niets was, wij blijven proberen de mensen te waarschuwen wat de gevolgen zijn als je met alcohol op gaat rijden. We hopen dat de mensen gaan schrikken als dit weten en niet meer met alcohol op gaan rijden. We hopen zo dat we levens kunnen redden, maar dat zullen we wel nooit te weten krijgen. In ieder geval was de politie erg blij dat wij mee wilden werken omdat dit ongeluk en jouw dood veel indruk hebben gemaakt. Vanavond was al op tv dat dit volgende week uitgezonden wordt.
Papa en Joran zijn op het ogenblik in de tent die nog op het plein van school staat. Ze blijven er vannacht in slapen, want de tent moet bemand zijn, dit i.v.m. eventuele vernielingen of inbraak. Ariëlle en ik zouden ook mee gaan slapen maar papa vond maar beter dat ik thuis bleef omdat ik nog steeds niet 100% ben. Joran sms'te net al dan het erg koud was en dat ze aan de thee en koffie zaten. Dit mogen ze uit school halen. Morgen wordt de tent weer afgebroken en is het feest voorbij. Vanmiddag was er nog een kerkdienst en na de tijd hebben we alles opgeruimd. Natuurlijk zijn we ook bij jou geweest, weer even een nieuwe kaars in de lamp gezet. Morgen komen we alles weer een beetje opruimen bij je want de tulpen zijn nu wel uitgebloeid. Zetten we weer nieuwe bloemen. Doe oma en beppe en al die anderen die we kennen en niet meer bij ons zijn de groeten, geef ze een dikke knuffel en geniet van je leven daar waar je nu bent. Hier komen ze weer, de knuffels, kussen en smakkerds. Omdat je voor altijd in ons hart zit.
Doeg lieve schat, wat missen we jou toch, was je nog maar hier!!! Doei doei.

Haay schat,

Vandaag ben ik niet echt fit. Ben niet naar school geweest dus ook niet naar het Zuiderzeemuseum. Vond het best wel vervelend maar ik had er denk niet veel aan gehad. Heb veel geslapen en probeer morgen weer naar school te gaan. Morgenavond is er de feestavond en daar wil ik eigenlijk wel bij zijn. Ben vanavond wel met Joran naar zijn school geweest, want hij is uitgenodigd om mee naar Londen te gaan. Niet zo maar op schoolreisje maar met 5 kinderen die talenten zijn in dans en drama. Zij mogen daar een paar dagen naar een school waar zulke talenten in Londen les krijgen. Ook gaan ze naar het Nationale Ballet. Ik hoor je nu lachen en denken wat moet Joran daarbij, nu dat dacht ik ook. Maar hij is uitgenodigd en uitgezocht door school om dat alles te filmen. Voor hem natuurlijk hartstikke leuk dat hij is uitgekozen om dat te doen. Hij moet op de speciale school ook samenwerken met iemand van die school en volgens de begeleiders hebben ze daar prachtige apparatuur. Hij heeft er ook enorm zin in. En hij hoeft niets te betalen, het wordt allemaal gesubsidieerd door Europees Platform en door school. Voor Joran dus een enorme uitdaging. Ze gaan met z'n achten en ze slapen in een huis wat bij die school hoort en waar stagières van die school ook onderdag krijgen. Ze gaan 4 dagen en ze hebben best wel een intensief programma. Een snoepreisje dus. Jij hebt ook van die mooie reisje gemaakt. Barcelona en Parijs heb je gezien. Wat vond je dag allemaal mooi en wat had je een verhalen. En nu, die verhalen zijn verstomd. Geen verhalen uit Leeuwarden van de Hotelschool, geen verhalen uit Zuid-Afrika waar je zo graag wilde stage lopen. Nooit meer verhalen van jou, alleen nog maar verhalen over jou en die mogen nooit verstommen. En dat willen we ook niet. Donderdag morgen komt er iemand met Ariëlle praten over het ongeluk wat jou en ons in de afgrond hebben doen stortten. Dit is iemand van de Cosmo girl die graag een artikel over Afira en alcohol in het verkeer willen zetten. Je ziet weer dat het heel veel impact heeft gehad en nog heeft. Heel veel mensen weten van het meisje van Texel die door een Duitse toerist is aangereden en is overleden. Morgen zal ik je daar nog iets over vertellen. Nu eerst ons protocol weer, de kussen, knuffels en smakkerds. Deze probeer ik zoveel mogelijk elke dag te sturen, dus ook als ik ze een keertje niet noem. Ze blijven komen en ik blijf ze geven.

Doeg meisje, rust zacht. Wat heeft hij ons toch aangedaan?? Doeg schat.

Joehoe Lieverd,

Hier ben ik weer. Moet je nog wel even bijpraten over de laatste dagen. Moederdag hebben we niet zo gevierd, voor mij hoeft dat allemaal niet zo. Vond het vroeger altijd heel lief en leuk als jullie met jezelf gebrouwde ontbijtje boven kwamen om me te verrassen. Maar hoe ouder jullie werden hoe minder de ontbijtjes werden. Maar vond het niet erg want heb niet zoveel met moederdag. We zijn wel naar Koudum geweest, omdat er iemand van de dg kerk afscheid nam. We waren er voor uitgenodigd. Verder zijn we nog even bij het graf van pake en beppe geweest, ook daar stond een mooi bos bloemen. We zijn even later naar huis gegaan en hebben verder niets meer gedaan.
Maandag, dus gisteren, zijn we naar school geweest omdat het feest begon van het 100 jarig bestaan. Ariëlle en Joran zijn gewoon de hele dag meegeweest. 's Morgens eerst vlag hijsen en later ben ik met de eerste groep gaan varen. Gewoon een rondje Opperdoes hoor. Na de pauze mocht de bovenbouw naar de grote feesttent die op het plein staat en werden ze vermaakt door een duo die goochelden enz. Ik houd er nooit zo van dus vond er weer niets aan, maar de kinderen vonden het wel leuk. 's Middags was er een vossenjacht. Ik ging als Volendammer nettenboeter en Ariëlle ging als pottenbakker. Ze mocht meedoen omdat een collega afgemeld had. Joran maakte foto's. Het was weer erg geslaagd. 's Avonds was er een officiële receptie, met sprekers, een koor en Tavenu. Was wel gezellig maar ik voelde me niet echt honderd procent. Heb dus ook niet in de tent geslapen zoals afgesproken was. Er was iemand die het van me overnam omdat ze niet wilden dat ik in die koude tent sliep. Achteraf maar goed ook want heb vannacht erg slecht geslapen, moest er vaak uit naar de wc, zoals gewoonlijk en had vaak hoestbuien. Dan heb ik zo'n nare kriebel in mijn luchtpijpen en dan moet dan weg en dan komt er veel slijm mee naar buiten. Ook was ik steeds nat van het zweet. Moest ook vaak aan jou denken. Verschillende mensen vroegen me ook hoe het ging met ons. Er was er ééntje bij die zij dat hij mij al bijna twee jaar niet aandurfde spreken omdat hij niet wist wat hij moest zeggen. Elke keer dat hij mij zag durfde hij niet en dan achteraf had hij ontzettend spijt en dat vertelde hij mij dus nu. Wij merken zulke dingen wel vaker op dat mensen ons ontwijken of niet weten wat ze moeten zeggen. Heb nu tegen hem gezegd dat ik liever heb dat ie tegen me praat dan dat hij mij voor bijloopt. Maar hij vond het allemaal zo verschrikkelijk en moet er vaak aan denken. Hij was blij dat hij het nu had gedaan. En verder heb ik gepraat met ouders van een klasgenootje van je maar daar kan ik goed mee praten. Hij ging ook vaak mee naar Texel, hij is daar vroeger ook politie agent geweest, misschien scheelt dat. Het is weer een heel verhaal geworden en je ziet dat je niet vergeten wordt. Ik stuur jou in ieder geval mijn kussen, knuffels en smakkerds voor jou, beppe en oma. Doe ze de groeten en vertel ze maar dat we veel van jullie houden en dat altijd zullen blijven doen.

Doeg mijn engel, doeg kleine fee, doeg mooie ster, doeg troelewoel, doeg.