Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 727   |   niet OK
        Hai lieve schat,

        Jeetje wat is het warm. Gisteren maandag was het bijna niet te harden. Moest werken en het was zo warm in de klas. Ook buiten op het plein leek het wel een oven. Ondanks de warmte gingen de kinderen heerlijk trefballen. We zouden naar jou toe om de bloemen water te geven, maar het was veel te warm om ze water te geven. Dus zeiden we dat we dit 's avonds wel zouden doen omdat we toch iemand uit Opperdoes mee moesten nemen naar Purmeren. Maar er was ook voetbal Nederland tegen Slowakije en toen we naar Opperdoes gingen was het al te laat om ook naar jou toe te gaan. Eigenlijk scheen de zon nog te fel. We hadden om kwart voor elf de bloemen nog water kunnen geven maar dat vond ik te laat. Eigenlijk mag je niet zo laat meer op het kerkhof komen, maar dat kan ons helemaal niets schelen. Vanmiddag heeft het heerlijk geregend en toen we bij je kwamen was alles heerlijk fris. Toch hebben we de bloemen goed water gegeven want het wordt weer warm. De blommen zoals jij ze vaak noemde waren goed bestand tegen de zon want ze doen het nog goed. Heb wat onkruid weg gehaald en Joran liep met de gieter rond. Vandaag weer een enorme toestand in de klas. Het begon ontzettend te stinken en we werden er beroerd van. Heb de directeur erbij gehaald en hij vond het ook stinken. Hij dacht dat er kortsluiting in de knop van de bel zat omdat ook de stroom was uitgevallen. Maar het werd steeds erger en wat was nu het geval. Er zat kortsluiting in één van de tl lampen. De ventilor die er inzit was doorgebrand en toen kwam er condensatie water in en zo kwam er kortsluiting. Wat een stank van smeulend plastic leek wel. Na de pauze zijn we mooi buiten gebleven en hebben we later bij groep 8 naar een film gekeken. Gelukkig was het voor 12 uur gemaakt en om 1 uur was de stank eruit en konden we weer gewoon les geven. Nadat het vanmorgen weer zo heet was ging het vanmiddag regenen en dat friste de boel weer lekker op. Het is nu ook wat koeler maar zag net op het weerbericht dat het weer erg warm gaat worden. Vooral vrijdag. Ze waarschuwen om niet teveel lichamelijke werk te gaan doen omdat het te heet wordt. Ook moet je genoeg drinken, nou dat doe ik wel maar ik heb wel last van ontzettend dikke voeten en dat doet 's nachts weer zo zeer. Ze voelen nu ook weer erg stijf aan. Als het niet beter wordt moet ik maar weer eens naar de dokter. Heb zonet ook even Opperdoezer rondjes gehaald bij mijn grote vriendin Sonja. Hebben weer even bijgepraat. Altijd heerlijk deze vrouw die ook al veel heeft meegemaakt. Zij heeft een broer van 22 verloren bij een ongeluk en later is haar man op jonge leeftijd zomaar plotseling overleden en bleef ze achter met 3 jonge jongens. Gelukkig is ze later weer getrouwd en hebben ze nog een prachtige dochter gekregen. O zij voelt zo wat ik voel, maar ze zegt steeds maar weer dat het allerergste is: is je kind verliezen. En ja dat is ons overkomen, we zijn jou verloren en dat blijft zo zeer doen. We proberen het leven te leven zoals we denken dat het goed is maar voor mij is er er stukje van mezelf met jou mee gestorven. Genieten vind ik zo moeilijk, probeer het wel maar het is zo anders. Dat komt omdat ik jou zo mis. Maar dat heb ik al duizenden keren gezegd. Jouw vrolijkheid, jouw gegil om niets, jouw lach, jouw gespring, tja wat mis ik niet. Alles van jouw mis ik. Daarom stuur ik je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Voor jou, beppe en oma en voor Aura een dikke knuf.

        Doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg lieve schattebout, doeg troelewoel.

        Mama -
        29 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 726   |   niet OK
        Hay lieverd,

        Wat een drukte allemaal het weekend. Vanaf vrijdag al druk bezig. Het studieweekend van het NHJFO stond voor de deur en nu ik dit typ is het alweer achter de rug. Wat gaat het allemaal snel. Vrijdagavond repetitie avond en Nibbixwoud. Daarna naar de wijngaard om te slapen. Wij zijn niet gebleven, slaap liever op mijn eigen bed, ook Joran en Ariëlle gingen mee naar huis. Zaterdagmorgen weer vroeg erheen. Vanaf een uur of half elf weer repeteren en papa en ik zorgden voor koffie, frisdrank en lekkere dingen. Zoals altijd boodschappen doen om alles weer aan te vullen en meer van dat soort dingen. Joran stond zijn mannetje, het was alsof hij altijd al meespeelde. Maar hij is natuurlijk opgegroeid met dit orkest. Hij ging altijd al mee, dus hij kent ook iederéén. Ariëlle is zaterdag weer thuisgebracht door papa omdat ze toch wel goed ziek was. Overgeven en vreselijke buikpijnen. Dus die speelde niet mee. Om twee uur heeft papa haar opgehaald en probeerde ze weer mee te doen. Gelukkig ging het goed. Om vijf uur zijn we weer naar de wijngaard gegaan. Daar mocht iederéén gewoon even ontspannen en daarna gingen we eten. Chinees en wie dit niet wilde kreeg patat. Toen was het tijd voor de gebruikelijke spelletjes. Kikkervoetbal, ik had samen met J-N en Joran brilletjes gemaakt van plastic bekertjes en deze moesten ze op. Je krijgt dan een kokeridee. Het sloeg in als een bom, gelachten dat we hebben. Dit was net wat voor jou geweest. Prachtig. Daarna natuurlijk nog een waterspel wat ontaarde in een enorm waterballet, maar dat gaf niet want het was nog prachtig weer. Wij zijn toen nog even gebleven en zijn weer naar huis gegaan. Heerlijk geslapen in mijn eigen bedje. Vanmorgen zijn we naar de boerderij van C-J gegaan, daar werd een concert gehouden in de boomgaard. Prachtige omgeving, je bent er ook wel eens geweest toen we jou daar brachten toen je met hem meereed naar Enkhuizen waar een dweilorkesten festival was en waar jij meedeed met Pats-Boem. C-J wordt vrijdag 50 en vandaar dit concert. Hij had het goed voorelkaar. Koffie, gebak, frisdrank, alles was in overvloed. Later nog soep en broodjes. Daarna nog naar de wijngaard gereden om de laatste dingetjes op te halen en om nog wat op te ruimen. En toen was dit weekend ook weer voorbij. Het is nu tot 18 augustus vakantie voor het NHJFO. Joran kreeg van de dirigent nog de complimenten, hij had niet gedacht dat hij het zo snel zou oppakken. Hij vond het geweldig van Joran. Wat mij dan weer zo ontzettend zeer doet dat jij er niet meer bij kan zijn, drie kinderen van mij bij het NHJFO, wie had dat ooit kunnen denken. Want ik ben ervan overtuigd dat jij nooit mee gestopt zou zijn. Jou maatje Wendy is nu wel gestopt en ook Janneke stopt ermee. Dat waren de meiden waar jij het meeste mee omging. Er zijn er meer die stoppen maar dan om de leeftijd. Van de oude groep verdwijnen er steeds meer. Maar jou naam zal altijd blijven klinken in dit orkest. Het stuk ter ere van jou geschreven door Lieuwe staat op de eerste cd en die krijgt de naam van dit stuk. Eigenlijk is de titel dubbel want ook Lieuwe had een droom en die is wel uitgekomen, maar jou droom mag niet uitkomen omdat er één iemand was die dit niet nodig vond. Gelukkig zit hij nog steeds vast. Lekker met dit warme weer. Laat hem daar maar zweten, geen medelijden mee. Hij heeft ons zoveel aangedaan, zoveel verdriet moeten we nu meedragen. Dit zal nooit minder worden. Vanmiddag in de boomgaard zat ik weer met tranen in mijn ogen toen ik dacht hoe het zou zijn als jij hier ook zou zijn. Alledrie spelend bij het orkest. Ben zo blij dat Joran dit zo goed opgepakt heeft, net alsof hij jou ook een dienst wil bewijzen. Of hij het ook voor jou doet. Nou meisje het was weer een heel verhaal, hopelijk hebt je het concert van boven af gevolgd en hoop dat je het mooi vond. Vanaf de bank zend ik jou mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Nu ga ik het zweet maar eens van me afspoelen dus ga lekker even in bad. Tot morgen lieverd, in gedachten ben ik bij jou.

        doei doei schat, doei doei lieverd, doei doei Fietepiet, I LOVE YOU, XXXXXXX

        Mama -
        27 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 725   |   niet OK
        Lieve, lieve Afira.

        Het is buiten prachtig mooi weer. Het is eigenlijk te warm. Wat zou je weer genoten hebben van de zon, want daar hield je zo van. Lekker naar het strand, in de zon liggen of op het randje van de waterlijn. Maar ook in het water was je een vis. Meisje wat mis ik je toch en wat zijn er toch een mooie herinneringen aan jou. Deze dierbare herinneringen houd ik diep in mijn hart. Natuurlijk weer de gebruikelijke kaarsjes voor jou aangestoken.
        Dag lieve meid, rust zacht, ik mis je.

        jeweetwelwie -
        27 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 724   |   niet OK
        Hay schat,

        Daar ben ik weer. We waren gebleven bij dinsdag. Dit is de dag dat Ariëlle naar Badhouevedorp moet om te spelen bij de KLM. Papa hoefde niet te werken dus werd het wat omlummelen. Hebben wel de vitrage uit de kamer maar weer eens gewassen en papa heeft de ramen gelapt. Goed van hem. Om vier zijn Ariëlle en ik richting Badhoevedorp gegaan. Het zou een korte repetitie worden omdat het de laatste keer voor de vakantie was. Na die tijd zou er saté eten zijn. Ik had daar zo mijn gedachten over maar die kwamen niet uit. Het was wel saté eten maar dan in een restaurant. Was wel erg gezellig, het is een erg leuke groep mensen. We waren laat thuis dus ben ik niet meer achter de laptop gekropen maar metéén naar bed gegaan want de volgende dag moesten we weer vroeg. Joran moest in de Hem helpen bij een sportdag van de school daar dus moest hij daar naar toegebracht worden. En zelf moest ik ook werken dus moet ik ook op tijd op school zijn. Iets later mag wel maar kan het natuurlijk niet maken later te komen dan de kinderen. Maar dat was ik ook niet. Ariëlle was met me mee. Het was een erg gezellige ochten. De kinderen waren met van alles bezig. Werkstuk, rekenen, knutselen enz. Om twaalf uur Joran weer uit de Hem gehaald en weer terug naar school. Heb toen met mijn duo maatje de rapporten gemaakt en dat duurde ook weer even voordat die klaar waren. Zijn wel op tijd naar huis gegaan omdat de twee weer eens moesten toeteren en dat weer in Purmeren. Er is daar Reuring festival. Dat betekent allemaal optredens van straatartiesten, bandjes, orkesten, poppentheater, gedichten voordragen enz. KNA moest daar een concert geven. Het was prachtig weer en heb lekker in het zonnetje gezeten met een ex vriendje van je. Je weet vast wel wie ik bedoel. Heb met respect naar Joran gekeken. Keurig in het zwart, mouwen opgestroopt tot de elleboog, kraag van zijn blouse omhoog en twee knoopjes open. Je moest hem eens zien onze macho. Het begint echt een mooie jongen te worden. En dat blijkt wel want de meisjes beginnen hem te ontdekken. Prachtig om te zien. Maar ja hij heeft zijn vriendinnetje. Die moet trouwens geopereerd worden in Amsterdam aan een scoliose. Hij vindt dat erg zielig voor haar. Maar na het concert hebben we nog even geluisterd naar een ander bandje en zijn toen naar huis gegaan. Dus weer laat en weer niet op de laptop want de anderen moesten er even op. Hebben toen nog even tv gekeken en naar bed, want de wekker ging weer vroeg. Het vreselijk nieuws deze dagen was dat er in Hargen aan Zee, 3 jongens verongelukt zijn die met een ander in de auto zaten, 2 jongens hebben het overleeft en 3 hebben het niet overleefd. Wij gingen daar ook vaak naar het strand. Jij hebt daar eens gespeeld dat je een bekende filmster was. Wat hebben we gelachen. Het is zo fijn al die herinneringen maar toch had ik je liever hier bij mij op de bank. Naast mij voetbal te kijken en lekker commentaar te geven. Maar helaas mag dat niet meer. We zitten nu voetbal te kijken Kameroen tegen Nederland, maar vind er niet zoveel aan. Nederland staat wel voor met 1-0. Morgen weer naar school en dan is het weer weekend. Het wordt een studieweekend met het NHJFO, weer in de wijngaard in Wognum. Zal weer veel aan jou denken, want je vond die weekenden zo mooi, 2 jaar geleden heb je ook zo genoten op de Kuilart in Koudum. Weet je nog dat we Beppe toen nog opgehaald hebben om te komen luisteren naar het buitenconcert en wat was ze trots op jou en Ariëlle. Nu zijn jullie er beide niet meer en moeten wij verder zonder jou, beppe en ook oma. We missen jullie en we denken vaak aan jullie hoe het was toen jullie drieën nog bij ons waren. We sturen daarom de smakkerds, knuffels en kussen weer naar jullie toe omdat we zo van jullie houden.

        Doeg mijn lieve, lieve schat. Ik mis je zo erg, het doet zo zeer zonder jou.

        Mama -
        24 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 723   |   niet OK
        heej lieverd,

        Heb een paar dagen niet geschreven, dat wil niet zeggen dat we je vergeten hoor. Dus gaan we even bijpraten. We waren denk ik bij zondag gebleven. We waren toen naar ome Arend in Diemen. Was gezellig, we waren er 's morgens om een uur of 11 en we zijn om een uur of 4 weggegaan omdat Ariëlle toeteren moest met Wijdenes in Hoorn. Daar was het ook gezellig en ze speelden wel aardig. Heino uit Zandvoort kwam ook nog luisteren want die moest met zijn band ook spelen. We zijn na die tijd met Heino wezen koffie drinken op dat hoekje waar wij ook wel eens met z'n tweeën hebben koffie gedronken op het terras. Ik zat er toen al op jou te wachten om samen de stad in te gaan. Toen Heino naar zijn bandleden ging hebben wij daar nog wat gegeten en hebben gewacht totdat zijn band zou gaan spelen. Maar het liep allemaal zo uit dat we naar huis zijn gegaan. Was toen wel behoorlijk moe. Heb toen ook niet meer op de laptop gezeten. Maandag ben ik met Joran naar de ortho geweest, eigenlijk is hij al klaar alleen moet er nog een tand in gezet worden. Je weet immers wel dat 1 snijtand bij hem niet was aangelegd. Hebben na die tijd nog wat gewinkeld. Tjeetje dat winkelcentrum kun je op sommige plekken ook niet meer terug. En natuurlijk 's avonds weer te toeteren naar Purmerend. Dit was het dan tot maandag. In een ander bericht schrijf ik over de andere dagen omdat anders dit bericht zo lang wordt. Knuffels, kussen en smakkerds en tot straks.

        Doei lieverd, vandaag alle zoenen voor jou.

        Mama -
        24 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 722   |   niet OK
        Lieve Afira, wij blijven kaarsjes aansteken voor jou en jouw familie, ook Jij wordt nooit vergeten.
        Lieve groetjes van ons.

        Tonny -
        20 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 721   |   niet OK
        Lieve, lieve Afira,

        Ze staan er weer hoor lieve schat. Ze zijn voor jou. De hele week zullen ze voor jou branden. Zolang ik het kan doen zal ik kaarsjes voor jou aansteken, een teken dat ik je niet zal vergeten. De indruk die ik van jou gekregen heb heeft een afdruk in mijn hart achtergelaten. Lieverd je was een schat. Ik mis je.

        Rust zacht lieverd.

        jeweetwelwie -
        20 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 720   |   niet OK
        Lieve Afira.
        Elke dag kom ik je vier kaarsjes brengen. Je bent zo in mijn gedachten als ik bij Suus ben op de site. Ik kan de berichten van je moeder zo goed begrijpen maar weet niet hoe ik daar op moet reageren. Ik zie dat zelfde verdriet en gemis bij mijn dochter, schoonzoon en Amy. Pas maar goed op je ouders.
        Een lieve groet en een knuffel van de
        Oma van Suus

        B. - Arnhem
        19 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 719   |   niet OK
        Hai meisje,

        Je even goedemorgen wensen. Het is zaterdag en het is koud. Papa is Joran aan het wegbrengen naar zijn vriendinnetje waar hij voetbal gaat kijken. Vanavond komt hij weer thuis. Ja nu moeten we Joran wegbrengen en dat doen we net zo lief zoals wij jou ook zo vaak bij Thijmen in Twisk hebben gebracht of weer opgehaald hebben. Het is wel ontzettend leuk om te zien hoe Joran hier mee omgaat. Jij was gewoon een open boek en Joran is meer een gesloten boek. Maar dat komt nog wel, hij moet nog aan de gevoelens wennen, dit is voor hem ook helemaal nieuw. Zoveel aandacht van een meisje. Maar jij weet precies hoe dat voelt, hoe gek was jij wel niet?? Hahaha. Mag nog wel hè een beetje pesten. Vanmiddag moet Nederland tegen Japan, zal wel weer spannend worden. En als de wedstrijd afgelopen is met Ariëlle naar Zuid-Scharwoude. Daar heeft ze vanavond een concert met het KLM orkest. Morgen gaan we naar Ome Arend in Diemen. Hij is afgelopen week 50 jaar geworden. Twee jaar terug was jij ook nog mee, je hebt toen een heel gesprek met hem gehad en je vond het heerlijk met hem in discussie te gaan. Na die tijd zijn we bij de Japanees wezen eten en dat vond je zo ontzettend heerlijk, al die lekkere, kleine gerechten. Ome Arend zat te genieten van jou en Joran en ik moet ook zeggen dat het apart was. Ik vond het ook heerlijk om te zien hoe jij alles uitprobeerde want zo was jij wel, als we uit eten gingen wilde je alles wel uitproberen. Ja het was altijd genieten met jou. We gaan morgen wel op tijd terug want Ariëlle moet morgen ook weer toeteren in Hoorn met Wijdenes voor de Hoornse Stadsfeesten. Ze moet om 17.00 uur spelen. Je ziet altijd weer druk zoals gewoonlijk. Maar druk of niet jij bent altijd in mijn gedachten en je gaat altijd met mij mee. Nooit zal ik jou vergeten en straks sta je voor eeuwig op mijn hart in je eigen handschrift. Want dat is wat ik graag wil, of dat te verwezenlijken is moeten we nog even afwachten. Maar ik weet het nu zeker, jouw naam op mijn hart terwijl jij in mijn hart zit. Lieve schat hier zijn mijn kussen, knuffels en smakkers voor deze dag. Zit alvast klaar voor de wedstrijd Nederland - Japan. Wat denk jij, winnen of verliezen. Ik denk 2-0 voor Nederland.

        Doeg lieve schat, tot gauw. Ik houd van je en mis je, Doeg lieverd XXXXXXX

        Mama -
        19 juni 2010

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 718   |   niet OK
        Hallo lieverd,

        We zijn net terug uit Opperdoes. Joran moest met Oktavria meespelen op de voorspeelavond. Het was het laatste optreden van dit seizoen. Was leuk. We zitten nu voetbal te kijken, want de WK is bezig. Ook jij keek dan naar voetbal. Verder is er eigenlijk vandaag niet zoveel te schrijven. Vanmiddag hebben we na school bij het koffiedrinken het nog over jouw klas gehad en over jullie musical. We hebben nog hartelijk gelachen om sommige scènes. Ja dat is allemaal verleden tijd. Maar de herinneringen blijven. Zo moest ik vanavond ook weer denken aan de tijd dat jullie op muziekles zaten, hoe ging het bij jullie ook alweer? Hoe oud was jij toen je je eigen trompet kreeg? Volgens mij was je 8 jaar en je kreeg een prachtige trompet waar menig trompetspeler jaloers op was. Deze trompet werd namelijk ook gebruikt door conservatorium studenten. En jij als hummeltje van 8/9 jaar kreeg er zomaar even ééntje, en wat was je er zuinig op. Het was zo jouw trompet. Tijdens de begrafenis heeft hij ook een prominente plaats ingenomen. Een vriend van Lieuwe heeft hem zelfs nog opgehaald omdat wij hem samen nog weggebracht hadden om hem helemaal schoon te laten maken en de deuk eruit te laten halen. Die deuk die in de rand van de beker zit omdat je een keer onderuit ging in de gymzaal van het dorpshuis terwijl je de trompet in de hand had. De beker sloeg tegen de grond en jij met het hoofd op de grond. Je hebt er toch wel last van gehad. De deuk zit nu nog steeds in je trompet en we laten hem er ook niet uithalen, dit is nog iets van jou. Het is en blijft nog steeds jouw trompet. Gelukkig heb ik nog beelden dat jij speelt. Ariëlle gebruikt hem nu met het herauten, maar dat is ter ere van jou.
        Tja wat moet ik nog meer schrijven, vandaag niet veel meer, alleen dat ik jou mijn knuffels, kussen en smakkerds weer snel stuur. Ze zijn al onderweg naar de wereld waar jij, beppe, oma, pake en al die anderen zijn. Geef ook Aura als die daar is maar een dikke knuffel.

        Doeg lieve meid, doeg grote trompetiste, laat daar je muziek maar schallen.

        Mama -
        18 juni 2010

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.