Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hallo lieve Fietepiet,

Het is dinsdagavond. We gaan ons opmaken voor een avondje voetbal. Nederland speelt de halve finale tegen Uruguay. Het is in Holland een gekkenboel, iederéén denkt dat ze winnen en dat ze in de finale komen. We zien het wel. Ik hoop natuurlijk dat ze winnen. Ze hebben alles nog gewonnen. Het zou natuurlijk wel mooi zijn. Vanmiddag zijn we niet bij jou geweest maar we zijn wel voor jou op pad geweest. We hebben bij Intra tuin in Werverhoof een mooi grafstuk besteld voor volgende week. We zijn deze keer voor een mooi bloemstuk gegaan met veldbloemen. Een beetje springerig in de kleuren paars, rose, geel en grassen. Natuurlijk met mooie linten eraan. Deze gaan we volgende week dinsdag op je graf leggen dit als herdenking van wat er 2 jaar geleden gebeurd is. Op Texel leggen we natuurlijk ook een mooi stuk maar dat bestel ik op Texel. Dit stuk leggen we pas 's avonds op de tijd dat het ongeluk gebeurde en jij daar het leven verliet. Je kon niet meer, je lichaam was te zwaar gewond om dit allemaal te overleven. We zullen daar niet de enigen zijn die jou op die plek herdenken. Heb vandaag niet veel meer te vertellen dus rest mij alleen nog jou de knuffels, kussen en smakkerds te sturen. Voor jullie allemaal en voor Aura.

Dag lieve schat, dag lieverd, dag lieve Fietepiet, dag lieve Fierewiet,XXXXX

Hallo lieve mensen,

Te lang geleden dat ik kaarsjes aan deed.
Maar weer wat lichtjes laten branden voor jullie allemaal.
En natuurlijk voor onze kinderen die niet meer bij ons mogen zijn , die we zoooooo vreselijk missen

liefs uit brabant
ellian mama van Stef Bas Freek* en Stijn

Heej Fierewiet,

Zit bij KNA te laptoppen. Ariëlle is alleen meegegaan want Joran heeft een etentje van zijn klas. Op het ogenblik spelen ze The Saint and the Witch, dit stuk is door een bekende gearrangeerd. Het is geschreven voor een Harmoniebezetting, maar deze persoon met een D heeft het omgezet naar een Fanfare bezetting. Ariëlle heeft dit stuk ook al bij de KLM Harmonie gespeeld en daar klonk het veel en veel mooier, en dat komt door de klarinetten en de fluiten. Nu frons jij natuurlijk je wenkbrauwen want je hield niet van deze instrumenten. Ik eerst ook niet maar ik ben ze nu wel gaan waarderen, dit komt natuurlijk ook omdat ik het nu elke week hoor. Jij had het altijd over dropstaven en piepstokjes en dat deze dicht gepurd moesten worden. Maar ik vind dit stuk in fanfare bezetting zwaar klinken. Het mooie subtiele van de harmonie wordt aardig verkracht, maar dat is mijn mening, maar ik zal het wel geen verstand van hebben. het is hier vanavond ook de laatste keer voor de vakantie. Wat zal het rustig worden. Vanmiddag was ik nog bij je en wat denk je, kwam die mooie vlinder er weer aan, hij of zij fladderde om me heen alsof het zeggen wou: ga nog niet naar huis ik heb een verrassing en wat denk je? Komen er nog 3 dezelfde vlinders aan. Ze gingen 2 en 2 fladderend door de lucht alsof ze aan het spelen waren. Het was zo fascinerend om te zien. Ik begon al te denken dat jij het was. Na dit prachtige schouwspel ging ik blij naar de auto. De vlinders fladderden met me mee. Ik ging in de auto zitten en 1 vlinder fladderde om de auto heen alsof deze zeggen wilde ga nog niet naar huis, Ik ben het, en ik dacht echt dat jij het was. Je ging zitten op de grond en ik liep naar je toe, toen ik vlak bij was fladderde je om me heen. Je vriendjes kwamen terug om je op te halen en ik zei: Ga maar mee, fladder maar lekker, maak plezier. En je ging mee met je vriendjes of vriendinnetjes. Je bleef in de buurt. Ik weet dat het bizar klinkt, maar het was zo mooi om te zien. Ik begin echt te geloven dat jij het was. Elke keer dat ik kom fladder jij daar en zelfs als ik je roep kom je al. Wat moet ik hiermee??? Is het een teken????? Ik weet het niet, maar ik vind het wel heel erg mooi. Ik houd dit mooi voor mezelf want ze kunnen wel gaan denken dat ik gek aan het worden ben. Ja gek van verdriet word ik, maar ik word blij als ik denken kan dat jij daar als een mooie trotse vlinder rondfladdert. Ik hoop dat elke dag te kunnen zien zolang het zomer is. Dit wilde ik je laten weten. En als jij het bent geef me dan een seintje, dan weet ik het zeker.
Knuffels, kussen en smakkerds voor jullie allemaal.

Doeg lieve mooie vlinder, fladder jij maar, ik houd van je en mis je.

Heej lieverd,

Heb even de behoefte om tegen je aan te kletsen. Zit alleen in de klas te eten, heb gewoon even tijd voor mezelf nodig. Even mijmeren over jou. Vind het heerlijk om even alleen te zijn, in de personeelskamer is het me gewoon te druk. Daarom blijf ik ook liever in de klas zitten. Het is de laatste week voor de zomervakantie. We doen niet zoveel meer. Het is warm dus doen we rustig aan. De kinderen maken leuke werkbladen en lezen. Buiten spelen ze heerlijk trefbal. Vanmiddag gaan we de boeken in de kast zetten en de werkkasten opruimen en een sopdoek er doorheen halen. Morgen gaan we de musical bekijken van groep 8, 2 jaar geleden had jij ook een hele kleine rol in de musical van de toenmalige groep 8. Je speelde op de achtergrond op je trompet en iemand op het podium moest dit deuntje naspelen. Ariëlle heeft nog een foto van je gemaakt, leunend tegen de deur. Daarna heeft papa jullie volgens mij weggebracht maar waarheen weet ik niet meer. Maar één ding is waar jouw trompetgeschal staat op de dvd van de musical. Het is duidelijk te horen. Overal en nergens zijn herinneringen. Ik ga weer stoppen, voel me weer beter nu ik zo dicht bij je ben. De kinderen komen er alweer aan. Knuffels, kussen en smakkerds meisje.

doeg doeg kleine huppelkee, kom straks weer even bij je, ben je er ook????

Waar de berichtjes nu allemaal weer blijven weet ik niet, maar ik vind het niet leuk dat alles zo lang duurt voordat het geplaatst wordt. Maar dit laten we nu maar even zitten. Dat papa jarig was dat wist je en dat heb ik je allemaal al geschreven. Afgelopen vrijdag was het zo verschrikkelijk warm, moesten we trefballen tegen groep 8. Maurice zei nog tegen ons, gauw af laten gooien dat kunnen we weer gauw uit de zon en hoeven we ook geen revanche partij. Maar groep 8 had toch wel een beetje moeite om ons af te krijgen dus duurde het best wel even. Joran speelde bij ons mee, omdat hij stage gelopen heeft op school, nou dat scheelde wel hoor. Volgens ons en mij was jouw groep de eerste die het personeel uitdaagde tot een partijtje trefbal op het plein. Dit in het kader dat jullie van school gingen. Het is nu bijna traditie geworden. Het vervelende is dat wij nog nooit gewonnen hebben. Ra ra. Ja we kunnen de kinderen toch niet met een trauma van school laten gaan dat ze van de leerkrachten hebben verloren. 's Middags was er de voetbalwedstrijd Nederland-Brazilië, en wonder boven wonder won Nederland met 2-1. Feest natuurlijk in heel Nederland. 's Nachts was het nog erger. Papa had iets heel vreemds. Zal maar niet verder uitwijden wat maar je weet het vast wel omdat je vast mee was naar het ziekenhuis. Eerst naar de huisartsenpost, en later naar de spoedeisende hulp in het ziekenhuis. De hele nacht daar gezeten. We waren om een uur of één van huis gegaan en we waren half zes 's morgens vroeg weer thuis. Toen kon ik eindelijk naar bed. Was gisteren helemaal gebroken. Vandaag gaat het wel weer. Vandaag is het ook weer mooi weer, maar kom niet buiten blijf heerlijk onder de waaier in huis. Joran is naar het VU ziekenhuis. Zijn vriendinnetje is geopereerd aan haar rug. Hij is met haar ouders mee. Vind het best wel stoer van hem dat hij mee gaat. Vanavond komt Ome Arend hier. We hebben net nog een paar dagen Texel geboekt. We gaan natuurlijk de 13 juli naar Texel. Om te herdenken dat jij het leven daar gelaten hebt bij een afschuwelijk ongeval. Tuurlijk zijn we om half tien daar op de Krimweg. Stil staan bij wat er 2 jaar geleden is gebeurd. Dan blijven we nog een paar dagen. Ook zijn er meerderen die naar Texel komen hebben we gehoord. Die willen en zullen jou ook nooit vergeten. Lieve schat ik stuur je mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Voor jou, voor oma en voor beppe. Eigenlijk kunnen we niet zonder jullie, maar het zal wel moeten. Het is de keiharde waarheid.

Doeg lieve meid, doeg lieve Fietepiet, doeg lieve Ukkepuk, we missen je.

Hallo lieve, lieve Afira.

De datum 13 juli komt steeds dichterbij. Ik merk dat ik er erg mee bezig ben. Alles van twee jaar geleden komt weer boven. Wat we gedaan hebben, wanneer etc. Het is vandaag weer erg mooi weer. De hele week is het warm geweest. Steek voor jou vandaag ook weer de wekelijkse kaarsjes aan. Wil je zo graag laten weten dat ik je nooit vergeet. Het is zelfs zo dat ik dit zondags niet kan en wil vergeten. Vaak denk ik 's avonds om half tien, om deze tijd gebeurde het. Hoelaat je precies gestorven bent weet ik niet maar dat zal wel niet erg veel later geweest zijn. Lieve meid ik mis je nog steeds zo, ik kan het geen plekje geven want het doet nog steeds zo zeer. Ik blijf van je houden en dat zeg ik je elke keer weer. Jij bent voor mij altijd één van de nummers één. I love You meisje.

Lieve, lieve Afira rust zacht. Ik mis je.

Lieve Fietje,

Vandaag ben ik jarig, en dit is de tweede keer dat jij er niet meer bij bent. Meisje wat mis ik je. Twee jaar geleden vierden we mijn verjaardag nog op Texel en wat was het gezellig. 's Avonds thuis was je nog zo verdrietig omdat jij en Thijmen de beslissing hadden genomen om elkaar vrij te laten. In mijn armen heb je toen uitgehuild. Later bij mama. Wat hebben we nog heerlijke dagen gehad toen jij nog thuis was. Met z'n allen Joran en Johs opgehaald uit Bakkeveen waar die twee op voetbalkamp waren. Jij en Ariëlle met ome Henk op het voetbalveld praten over de liefde. Hij vond dit zo speciaal. Dit heeft hij bij de begrafenis nog aangehaald. Diezelfde dag hebben we jullie nog afgezet bij Lieuwe omdat jullie met hem meereden naar Rastede. Geweldig vond je dit weekend. Lol maken maar ook toeteren. Zo had je het altijd gezien. 's Zondagavonds nog met elkaar te wokken in Bolsward, dit was de laatste keer dat we met z'n vijfen aan tafel hebben gezeten. Want de volgende dag ging je weer vroeg naar Texel. Je bent toen niet meer thuisgekomen zoals wij dat graag hadden gewild. Levend en gezond. Nee we hebben je opgehaald op een hele andere manier en je bent voor het laatst thuis gekomen op een manier die ouders niet willen. Soms heb ik nog steeds het idee dat het nog een vreselijk film is, maar als ik mij dan knijp dan weet ik dat het niet zo is. En als ik op de begraafplaats ben bij jouw graf dan weet ik dat het werkelijkheid is dat jij er niet meer bent. Wat is dit erg om mee te maken. Wij die jou in liefde hebben gemaakt en ontvangen hebben jou met al onze liefde 17 jaar later terug moeten geven. Waarom heeft dit moeten gebeuren, waarom heeft die jongen zijn verantwoordelijkheden niet genomen? Dit zijn vragen waarop wij nooit antwoord zullen krijgen en dat doet ook zo vreselijk pijn. Wij zullen er mee moeten leven maar dit is zo moeilijk. Ik wil en ga je nooit vergeten. Jouw naam staat op mijn arm getatoeërd. Van mama mag er nu een mooie roos bij laten zetten voor mijn verjaardag. Jij die zo gek was van rozen. Het wordt een mooie rode, de kleur van de liefde. Want ik had je zo lief. Ik schrijf je eigenlijk nooit omdat ik niet zo goed weet hoe ik mijn gevoelens op moet schrijven daarom schrijft mama dit nu voor mij. Maar ik wil je dit zeggen: AFIRA, IK MIS JE.

Doeg lieverd, rust zacht. XXXXXXXXXXXXXXXXX Houd van je.

Heej lieverdje,

Wat gaat de tijd toch snel. Heb ik je net geschreven zie ik dat het alweer een paar dagen geleden is. Snap er niets van dat de tijd zo snel gaat of er is een berichtje nog niet geplaatst. Ik weet het niet. Maar het belangrijkste is dat ik er nu ben. Vandaag is het 1 juli en papa is jarig. De tweede verjaardag zonder jou. Twee jaar geleden vierden we de verjaardag nog met jou op Texel. Ook toen was het prachtig weer. Je had de prachtige blauwe strandjurkje aan, weet nog precies hoe je eruit zag. We hebben bij Paal 28 koffie gedronken met appelgebak erbij en later zijn we een eind wezen wandelen langs het water. Wat was het gezellig. Naderhand zijn we naar De Koog gegaan waar markt was. Gegeten bij Solvjen. Gelachen en veel pret gehad daar. Jij bent later met ons naar huis gegaan. Daar heb je nog met je lieve vriend gesproken en hadden jullie de beslissing genomen om elkaar na 2 jaar en 4 maanden los te laten. En wat er toen 1½ week later gebeurde had niemand ooit kunnen vermoeden. Wie o wie houdt daar nu rekening mee, dat jij net op het verkeerde moment op de verkeerde plaats aanwezig was??? Dat heeft jou het leven gekost. Vreselijk, ook voor Thijmen. Hij heeft het niet echt gemakkelijk gehad, maar nu gaat het toch weer beter met hem. Vanavond komt er wat familie en vanmiddag zijn opa en nog een paar geweest. We willen de verjaardagen voorlopig in familie kring vieren want het doet allemaal nog zo zeer deze dagen zonder jou. Vanmorgen lazen we in de krant dat er een broer van oma is overleden. Deze was door het dak van zijn schuurtje gevallen en was zodanig gewond dat hij is overleden. En zo gaat het maar door. Vanmiddag ook weer bij je geweest, er was nog iemand op de begraafplaats en heb een poosje met hem staan praten. Hij vond het ook zo erg wat er is gebeurd. Hij staat vaak even stil bij jouw graf en kan het nog steeds niet begrijpen dat zulke dingen kunnen gebeuren. Hij verafschuwt ook de mensen die die met alcohol achter het stuur zitten. Ja deze mensen moesten eens weten en meemaken wat ze kunnen veroorzaken. Dan zouden hun ogen wel opengaan. We hopen ook dat men eens in gaat zien dat er hogere straffen moeten komen voor deze mensen die met alcohol op gaan rijden en een dodelijk ongeluk veroorzaken. Wat is 5 jaar celstraf en 8 jaar rijontzegging nu in deze tijd? Wij hebben levenslang, nooit maar dan ook nooit zul jij hier meer in ons midden zijn. Dit dank zij die hufter. Ik kan nog zo kwaad worden en ik haar die jongen toch zo. Hij heeft ons leven kapot gemaakt, wij moeten verder leven met een ontzaglijk verdriet. En dat doet zo zeer. Lieve Fiet, hier komen mijn warme knuffels en kussen en smakkerds weer. Pas je een beetje op ons, wees jij dan nu maar ons beschermengeltje, dan weten wij dat het goed komt en ben je dicht bij ons.

Doeg lieve lieve schat! Ook mijn dromen zijn in duigen gevallen. Doeg doeg.

Heej lieve Fietepiet,

Je toch nog even schrijven. Zit op jouw plekje achter de grote computer, moet de hele avond aan jou denken. Je zat hier zo vaak, elke avond eigenlijk. Heb even zitten neuzen in jouw afbeeldingen, maar al die foto's zitten zo in mijn hoofd. Ben de laatste dagen weer erg met alles bezig, misschien komt dat ook wel omdat die jongens daar bij Hargen aan Zee zijn verongelukt. Dan komt alles weer boven. Heb weer veel naar de foto's gekeken en weer stukjes opgezocht over het ongeluk op internet. Het gekke is dat ik dat gewoon moet doen, het geeft me een stukje rust. Morgen is papa jarig. Twee jaar terug vierden we dit nog met jou op Texel en ging je 's avonds met ons mee terug naar huis omdat je een paar dagen vrij had. Je ging immers het weekend met Ariëlle naar Rastede om te toeteren met Bakhuizen. Ja dat was twee jaar geleden, toen wisten we nog niet wat ons allemaal voor ellende te wachten stond. Nu twee jaar later, we zijn metéén tien jaar ouder geworden in plaats van twee jaar. Wat een verdriet, en dat zal nooit overgaan. Vanmiddag was ik weer bij je om de bloemen water te geven en ben ik weer huilend naar de auto gegaan. Ik vind het allemaal nog zo moeilijk, ik kan jou helemaal niet missen. Maar toch is het zo, nooit kan ik je meer in mijn armen nemen om je lekker te knuffelen. Jij mijn grote kleine lieve meid, jij had mij nog zo nodig en nu ben je er niet meer. Natuurlijk houd ik ook veel van Ariëlle en Joran. Die kan ik nog lekker knuffelen en zoenen maar jou nooit meer. Ik moet wel bekennen dat het zo ontzettend zeer doet dat één van je kinderen je wordt afgenomen op een manier die helemaal niet had gehoeft. Maar dat heb ik je al zo vaak geschreven. Morgen proberen we papa zijn verjaardag weer een beetje te vieren, niet met een groot feest maar met familie. Deze begrijpen ons zo goed. Ome Henk mist je ook zo erg, en laatst zei hij tegen mij dat hij het er nog steeds erg moeilijk mee heeft. Ja eigenlijk zijn jullie daar ook een beetje opgegroeid. Hij vond het ook zo mooi dat je hem had ingeschakeld met je werkstukken. In zijn kantoor hangt een grote lijst met jouw foto en de foto's van de rouw- en bedankkaart. Dat zegt dus wel wat. Tja wat moet ik je nog meer vertellen, herinneringen vechten in mijn hoofd om voorrang. Zit nu in beppe's luie stoel op jouw plekje te typen, zo nu en dan zit ik maar wat voor me uit te staren en aan jou te denken. Het wordt zo wel een warrig verhaal hoor. Daarom stuur ik je nu maar mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Deze zal ik proberen te blijven sturen zolang ik het kan.
Lieverd maak er daar boven wat van en doe geen domme dingen. Maar dat deed je hier ook niet. Ben blij dat oma en beppe daar ook bij jou zijn. Geef ze maar een dikke knuf en zoen van ons allemaal.

Doei doei lieve meid, doei doei knuffelbeer, hoe is het eigenlijk met Boemie?

Hai lieve schat,

Jeetje wat is het warm. Gisteren maandag was het bijna niet te harden. Moest werken en het was zo warm in de klas. Ook buiten op het plein leek het wel een oven. Ondanks de warmte gingen de kinderen heerlijk trefballen. We zouden naar jou toe om de bloemen water te geven, maar het was veel te warm om ze water te geven. Dus zeiden we dat we dit 's avonds wel zouden doen omdat we toch iemand uit Opperdoes mee moesten nemen naar Purmeren. Maar er was ook voetbal Nederland tegen Slowakije en toen we naar Opperdoes gingen was het al te laat om ook naar jou toe te gaan. Eigenlijk scheen de zon nog te fel. We hadden om kwart voor elf de bloemen nog water kunnen geven maar dat vond ik te laat. Eigenlijk mag je niet zo laat meer op het kerkhof komen, maar dat kan ons helemaal niets schelen. Vanmiddag heeft het heerlijk geregend en toen we bij je kwamen was alles heerlijk fris. Toch hebben we de bloemen goed water gegeven want het wordt weer warm. De blommen zoals jij ze vaak noemde waren goed bestand tegen de zon want ze doen het nog goed. Heb wat onkruid weg gehaald en Joran liep met de gieter rond. Vandaag weer een enorme toestand in de klas. Het begon ontzettend te stinken en we werden er beroerd van. Heb de directeur erbij gehaald en hij vond het ook stinken. Hij dacht dat er kortsluiting in de knop van de bel zat omdat ook de stroom was uitgevallen. Maar het werd steeds erger en wat was nu het geval. Er zat kortsluiting in één van de tl lampen. De ventilor die er inzit was doorgebrand en toen kwam er condensatie water in en zo kwam er kortsluiting. Wat een stank van smeulend plastic leek wel. Na de pauze zijn we mooi buiten gebleven en hebben we later bij groep 8 naar een film gekeken. Gelukkig was het voor 12 uur gemaakt en om 1 uur was de stank eruit en konden we weer gewoon les geven. Nadat het vanmorgen weer zo heet was ging het vanmiddag regenen en dat friste de boel weer lekker op. Het is nu ook wat koeler maar zag net op het weerbericht dat het weer erg warm gaat worden. Vooral vrijdag. Ze waarschuwen om niet teveel lichamelijke werk te gaan doen omdat het te heet wordt. Ook moet je genoeg drinken, nou dat doe ik wel maar ik heb wel last van ontzettend dikke voeten en dat doet 's nachts weer zo zeer. Ze voelen nu ook weer erg stijf aan. Als het niet beter wordt moet ik maar weer eens naar de dokter. Heb zonet ook even Opperdoezer rondjes gehaald bij mijn grote vriendin Sonja. Hebben weer even bijgepraat. Altijd heerlijk deze vrouw die ook al veel heeft meegemaakt. Zij heeft een broer van 22 verloren bij een ongeluk en later is haar man op jonge leeftijd zomaar plotseling overleden en bleef ze achter met 3 jonge jongens. Gelukkig is ze later weer getrouwd en hebben ze nog een prachtige dochter gekregen. O zij voelt zo wat ik voel, maar ze zegt steeds maar weer dat het allerergste is: is je kind verliezen. En ja dat is ons overkomen, we zijn jou verloren en dat blijft zo zeer doen. We proberen het leven te leven zoals we denken dat het goed is maar voor mij is er er stukje van mezelf met jou mee gestorven. Genieten vind ik zo moeilijk, probeer het wel maar het is zo anders. Dat komt omdat ik jou zo mis. Maar dat heb ik al duizenden keren gezegd. Jouw vrolijkheid, jouw gegil om niets, jouw lach, jouw gespring, tja wat mis ik niet. Alles van jouw mis ik. Daarom stuur ik je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Voor jou, beppe en oma en voor Aura een dikke knuf.

Doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg lieve schattebout, doeg troelewoel.