Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieverd,

We zijn weer thuis. We zijn vanmorgen eerst nog even bij het paaltje geweest. We hebben de linten van het bloemstuk meegenomen naar huis. Daarna nog koffie gedronken bij Paal 28. Afscheid genomen van Yvon en toen wilden we nog naar Ecomare. Maar daar was het zo druk dat we maar naar de boot zijn gegaan. Nou daar was het nog drukker, maar er voeren twee boten. We hoefden niet lang te wachten. In Den Helder was het één lang lint van auto's. We deden er langer over om thuis te komen dan de oversteek met de boot. Thuis gekomen eerst de post maar eens doorgewerkt. Er waren weer diverse kaarten binnen om ons te steunen bij het verdriet om jou. Nu op dit moment overvalt me opeens een vreselijk gevoel van heimwee. Het is net of ik het nu pas besef dat het allemaal werkelijkheid is wat er gebeurd is. Ik moet me op zulke momenten beheersen en niet na gaan denken want dan word ik echt gillend gek. Gelukkig kan ik dit nog steeds in de hand houden. Morgen gaan we weer naar je graf om te kijken hoe het daar allemaal bij staat. Ook hier is het noodweer geweest. Lieverd je ben altijd bij ons in onze gedachten, waar we ook zijn, gaan of staan. Mijn verdriet zal nooit meer overgaan. Maar eens zullen we elkaar weer in de armen sluiten. Hier zijn mijn knuffels, kussen en smakkerds, voor jou, oma en beppe.

Dag lieve, lieve schat, ik snap nog steeds niet waarom jij?? Doeg doeg.

Heej Lieve Schattebol,

Ik zit hier op Texel voor de laatste keer te typen. We hebben alles opgeruimd, Ariëlle staat nog onder de douche. De koffers staan alweer gepakt. Het internet kaartje moet nog even leeg. Om half elf moeten we eruit. We rijden dan nog een keer naar jouw monumentje om te kijken hoe alles er nog staat. Want het heeft toch weer behoorlijk geregend. Gisteren hebben we bij Paal 28 koffie gedronken en wat gegeten. Nog heerlijk met Yvon gekeuveld over van alles en nog wat. Vond het zo fijn dat ze op de 13de de vlaggen halfstok hangen. Heb ik ook gezegd tegen hen. Ze zeiden dat er heel veel mensen waren die vroegen waarom dat zo was en ze heeft het hen allemaal verteld. Bij Paal 28 heeft Roderik afscheid genomen omdat hij naar huis ging. Wij zijn naar Den Burg gegaan en daar wat gewinkeld. Het gekke was dat we eigenlijk allemaal geen zin hadden. We zaten er allemaal doorheen. We zijn toen maar naar de kamer gegaan. Wat geslapen, wat gepoold enz. 's Avonds zijn we bij Solvjen wezen eten. Was erg leuk, hij leeft altijd met ons mee. Daarna bij het Biervat nog wat gedronken en toen naar de kamer. We zijn voor ons doen op tijd naar bed gegaan. Goed geslapen maar bij het opstaan ontzettend in de rug. We staan nu op het punt om naar huis te gaan en wat we verder gaan doen zien we wel. In ieder geval gaan we weer met de glasplaat van jou verder. Hij kan bijna gemaakt worden, we moeten alleen nog fiat geven. Ook gaan we nog een dagje heen en weer naar Zeeland omdat Joran daar jarig is als hij bij Ome Henk is. Lieverd ik weet verder weinig meer te vertellen, daarom sturen we jou onze knuffels, smakkerds en kussen weer. Voor oms en beppe ook.

Doeg lieve schat, in onze gedachten altijd bij ons waar we gaan en staan! X

Hay lieve meid,

Had vandaag mijn dag niet. Het was warm en ik dacht steeds maar aan twee jaar geleden. Wat ontzettend lief dat ook Erik hier op deze site geschreven heeft. Erik die jouw speciale telefoonvriendje was en die jou nooit echt in levende lijve heeft gezien. Wat een schat van een jongen is dat. Ik zie hem nog bij jou staan vol ongeloof wat jou was aangedaan. Ook hij kan jou niet vergeten. O als die duitser eens wist wat hij ons allemaal heeft aangedaan. Niet alleen ons maar ook vele anderen dat blijkt nu wel weer. Vanmorgen toen ik een heel verhaal getypt had kwam de baas van de Stayokay bij ons en die vroeg af hij ons iets mocht vragen. Hij vroeg of wij de ouders van Jou waren omdat hij ons herkend had. We hebben een hele tijd met hem staan praten en dan merk je weer hoe het hier op Texel als een bom was ingeslagen. Ook hij vertelde dat Texelaars hem niet hadden moeten vinden want dan hadden ze voor eigen rechter gespeeld. Gelukkig voor hem heeft de politie hem aangehouden. Vanavond zouden we gaan vissen op de Waddenzee, maar toen we in Oudeschild kwamen vertelde de kapitein dat het niet doorging omdat er noodweer op komst was en dat hij niet meer uitvoer omdat het te gevaarlijk was. Er werd via de marifoon verteld dat iederéén op het water de kant op moest gaan zoeken en niet onnodig op het water moest blijven. Dus hebben we pech gehad. Nu is het bijna acht uur en het regent pijpestelen, gelukkig zijn we niet op het water. Het rommelt zo nu en dan in de verte maar het komt nog niet goed door. De mannen zitten te kaarten en Ariëlle loopt wat heen en weer. Morgen gaan we weer even naar jou plekje om te kijken hoe het met de bloemen is, want het regent nu behoorlijk. Dat het steeds zulk noodweer is komt omdat het overdag zo warm is. Vannacht was het ook verschrikkelijk warm hier, het water klotste in mijn oksels. Ik weet nu hoe ik me voel, ik voel me weemoedig. Ik mis je en dat gemis kan ik op geen enkele manier een plekje geven. Voordat we naar Texel gingen ben ik nog even op je kamer geweest. Het moest gewoon. Even nog in je kleren geroken en ze ruiken nog precies naar jou. Ik dacht toen nu kan ik je kamer opruimen maar als ik er straks voor sta kan ik het niet, dat weet ik nu al. Maar dat geeft niet, het komt wel. Nu is het nog zo van jou en als ik dat dan ga opruimen ben ik weer wat kwijt. Wat is het allemaal toch moeilijk, dit verlies te verwerken. Dit kan niet maar we zullen er toch mee moeten leven omdat het werkelijkheid is. Meisje ik kan wel uren doorgaan maar dan verval ik in herhaling en dat wil ik niet want dat doe ik al zo vaak. Maar één ding mag je niet vergeten we houden nog steeds evenveel van je en dat zullen we altijd blijven doen. Na deze dagen denk ik er sterk over om jou naam voor altijd op mijn hart te laten zetten. Ik draag je dan op en in mijn hart voor altijd. En ik ben ook zo blij dat er nog heel veel mensen aan je denken. Veel mensen lopen of fietsen op de Krimweg, en daar staat jou monumentje, de mensen zien hier het bewijs van al het verdriet van wat daar is gebeurd. Veel mensen kennen het verhaal en we hopen dat de boodschap die op de plaquette staat doorkomt. Dat drank zo onnoemelijk veel kapot kan maken. Laat dit maar eens doordringen bij de mensen. Laat ze er maar eens bij stilstaan op wat voor manier jij om het leven bent gekomen. Door een dronken automobilist van 20 jaar, die dacht stoer te zijn en vond dat hij wel met drank op kon rijden. Dat heeft ons, de familie en vrienden en kennissen in permanente rouw gedompeld. Wij zullen met zijn allen jou blijven eren en herdenken, en we zullen het verdriet elke keer met zijn allen proberen te verwerken. Lieve, lieve schat hier komen mijn knuffels, kussen en smakkerds nog een keer. Zou ze je elke minuut wel willen sturen. Ook oma en beppe, die dit drama beiden hebben meegemaakt, konden dit verdriet nauwelijks aan. Ze zijn nu bij je en ik hoop dat jullie drieën het daar naar jullie zin hebben. Doe ze de groeten en de smakkerds en kussen en knuffels ook voor hen.

Doeg lieve, lieve Afira, we missen jou, je lach ja we missen alles van jou.

Hay lieve, lieve Fiet,

We zijn nu op Texel, heb net een internet kaartje gekocht want we moeten toch contact met je houden. Natuurlijk moet ik de kaarsjes aansteken ( dit gaat wel erg traag ) en ik moet even met je kletsen. Gisteravond hebben we bloemen gelegd bij je monumentje en hebben daar nog een poos gestaan. Roderik was ook mee en die heeft verteld hoe hij alles beleefd had. Om ongeveer kwart voor tien kwam de zon nog even door een gat in de wolken schijnen. Recht op ons, het was zo'n mooie gewaarwording. Was jij het die nog even haar stralen liet schijnen???? Later begon het te regenen en zijn we weg gegaan, hebben we nog wat gedronken en toen naar bed. Wat een nacht. Alles van twee jaar terug spookte door mijn hoofd. Voelde me vanmorgen net als twee jaar terug. Vanavond gaan we te vissen op de Waddenzee. Het leek ons leuk om dit ook eens 's avonds te doen. We komen terug als het al donker is. Roderik en Joran zijn nu te zwemmen en wij gaan Den Burg maar even in. Meisje je bent in gedachten altijd bij ons waar we gaan en staan. We missen je enorm maar dat weet je wel. Hier komen onze smakkerds, kussen en knuffels weer. Deel ze ook maar met oma en beppe en geef Aura een dikke knuffel.

Doeg lieve schat, we houden van je en missen je zo erg. LOVE.
xx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Hey Afira,

gister was het al weer twee jaar geleden dat je van ons weg bent genomen. Ik zat de aflopen twee jaren nog een te overdenken en ik probeer nu eigenlijk alleen nog maar naar de mooie momenten te kijken die we samen hebben meegemaakt. Echt fantastisch. Jou leren kennen, heeft me in ieder geval een gevoel gegeven wat het is om echt te leven en iemand te hebben waar je gewoon uren je verhalen mee kan delen of gewoon onzin tegen elkaar uitkramen ook leuk ;) Dankje voor de mooie, te korte, tijd die we mee hebben gemaakt. Het heeft mij als persoon wel degelijk veranderd, maar in een goede vorm. Uiteindelijk trek je toch je eigen conclusies nadat er zo iets tragisch gebeurd en dan gebeurd het ook nog met mijn boezemvriendinnetje uit dat mooie (soms saai zei je :P) Noord-Holland. Ik weet nu dat je niets in het leven moet laten voor wat het is, maar moet geloven in wat het kan worden.

Je bent de allerliefste en dankje dat je nog af en toe naar me wilt luisteren :) want ook al was je altijd lief, grappig, opstandig en gek! Ook ik heb geleerd van jou! en dat zal ik ook blijven doen.

Je bent een schat..!

Liefs -xxx- Erik van ver.

PS: Geeske, Louis, Ariëlle & Joran heel veel steun uit brabant!! En ik hoop dat het reisje naar Texel hier weer bij geholpen heeft. Jullie zijn toppers!

Lieve familie,
Voor vandaag heel veel sterkte gewenst.

Lieve Afira
Voor jou vandaag 19 kaarsjes, zo oud zou je nu zijn geweest in plaats van een herdenkingdag.
Dikke knuffel
Oma van Suus XXXXXXXXXXXXX

Lieve, lieve Fietepiet

Het is vandaag 13 juli 2010, we staan op het punt naar je toe te gaan. Maar eerst wil ik je nog even schrijven. Maar wat ik schrijven wil komt er niet uit. We denken aan je en zullen je nooit vergeten. Ik stuur je mijn kussen, smakkerds en knuffels voor jou.

Doeg allerliefste schat van me, ik mis je en ik houd ontzettend van je. XXX

Hay lieve schat,

We maken ons klaar om morgen naar Texel te gaan. De koffer staat al in de kamer. Kaarten, mailtjes, telefoontjes komen binnen om ons sterkte te wensen en om ons kracht te geven. Veel mensen die met ons meeleven en aan ons denken. Ik denk dat het overdag wel zal gaan, maar dat het 's avonds o zo moeilijk zal worden. Alles zal weer boven komen. Wat een verschrikkelijke nacht hebben we toen beleefd. Ik bedenk me nu dat ik alles niet eens besefte, o nog niet eens toen we bij jou waren. Het drong denk ik niet eens tot me door dat ik je stem nooit meer zou horen, dat ik je nooit meer kon aanraken, dat ik je nooit meer kon knuffelen, dat ik je nooit meer een dikke smakkerd op je neus of voorhoofd kon geven. Nee ik was verdoofd van verdriet. En nu kan ik zo boos worden op die voetballers die in diepe rouw zijn omdat ze de finale verloren hebben. Hadden ze maar moeten voetballen hoor. Eén of andere psycholoog zei nota bene dat ze dit moesten zien als een stukje rouw, net of ze iemand verloren hadden. Nou een mooie vergelijking hoor. Heeft dat mens zelf wel eens een kind verloren???? Vast niet want dan zou ze wel anders piepen. Zijn weer van die theorieën van mensen die niet weten hoe het voelt als één van je kinderen je wordt afgenomen door een zinloos ongeval. Hoe kunnen voetballers nu hetzelfde voelen? Ze hebben toch niemand verloren? Over een paar weken voetballen ze weer, vergeten zullen ze het verlies niet maar je kunt dit toch niet vergelijken met het verlies van een dierbare. Belachelijk. Het is sport en dan weet je dat je kunt verliezen en dat moet je dan accepteren hoe zuur het ook is. Jij hebt geloof ik ook wel eens verloren en jij accepteerde dat omdat je sporten leuk vond. Nu worden de vedetten morgen ook nog gehuldigd omdat ze tweede zijn geworden. Deze huldiging moet hen helpen om over hun verlies heen te komen. Andere landen vinden dat Spanje de terechte winnaar was en dat Nederland toch wel erg gemeen speelden. Zit nu even te kijken naar tv en daar wordt voor morgen een oproep gedaan om goed om te gaan met alcohol. Ja we weten maar al te goed dat drank ontzettend veel kapot kan maken. Daarom moeten wij morgen naar Texel, om jou daar te herdenken dat jij door zo'n drankrijder van je fiets af bent gereden en jou zo'n optater heeft gegeven dat je 30 meter verder, zwaar gewond, in het weiland ben terechtgekomen. Lieve mensen hebben nog geprobeerd je te reanimeren, je te redden maar je was te zwaar gewond om het te overleven. Misschien is dit zo wel het beste, want hoe was je geweest als je dit alles had overleefd. Was je een kasplantje geworden???? Waarschijnlijk wel. Zo te leven was niks voor jou, je was veel te levendig en je zat nog vol plannen en je wilde plezier maken. Je zag de lol van het leven wel in. Maar je was ook serieus, dat blijkt wel uit het feit dat je je loopbaan al uitgestippeld had. Je had een sterke wil om dit te bereiken. Je ging ook je eigen gangetje, maar je betrok ons wel in alles. Je was open naar ons toe en dat vonden we fijn. Veel geheimen had je niet. Oke sommige dingen hield je voor jezelf maar dat vonden wij niet erg want dat moet ook. Ook was je humoristisch, we konden altijd wel lachen om je. Maar je had ook je streken, en daar kunnen wel wat jongens over mee praten. Heerlijk vond je het om ze om de tuin te leiden, klein kreng. En wat had je dan een lol. Maar één jongen had je hart gestolen en die bleef je trouw. Tot een week voor het ongeluk, toen besloten jullie om na 2 jaar en 4 maanden uit elkaar te gaan en elk zijn eigen weg te gaan. Maar wat wij dus moeten geloven was daar op Texel een andere jongen die jou het hoofd op hol had gebracht. En volgens mij houdt deze jongen nog ontzettend veel van je. Ook hij komt morgen mee naar Texel. Vanmiddag hadden we het er nog over en volgens Ariëlle heb je nog een prachtige tijd gehad op Texel. En daar ben ik zo ontzettend blij om. Lieve schat wij zullen je nooit vergeten en zolang ik kan kom ik deze dag naar Texel, om te herdenken wat daar op die 13de juli gebeurd is. Nu stuur ik je mijn knuffels, kussen en vele smakkerds weer. We denken aan je, maar ook aan beppe en oma die dit verdriet niet konden verwerken. Nu zijn jullie drieën bijelkaar.

Doeg mijn lieve, lieve schat, wat mis ik je toch. Dit is zo erg. Doeg schat.

Dag lieve meid,
Morgen alweer 2 jaar geleden dat je bent weggerukt uit het leven.Je bent dan wel niet meer onder ons maar de herinnering aan jou is er nog ieder dag. Dat pakt die dronken automobilist niet af. Als ik s,avonds naar de hemel kijk dan zie ik je stralen, zo helder is je licht. Morgen kom ik even bij je langs.
Lieve meid altijd in mijn hart
Nimmer uit mijn gedachten
Jouw licht in de nacht
Zal nooit doven.
xxx Trees

P.S.
Het is 13-07-2010 je herdenkings dag.
Oma van Suus