Joehoe Lieverd,
Hier ben ik weer. Moet je nog wel even bijpraten over de laatste dagen. Moederdag hebben we niet zo gevierd, voor mij hoeft dat allemaal niet zo. Vond het vroeger altijd heel lief en leuk als jullie met jezelf gebrouwde ontbijtje boven kwamen om me te verrassen. Maar hoe ouder jullie werden hoe minder de ontbijtjes werden. Maar vond het niet erg want heb niet zoveel met moederdag. We zijn wel naar Koudum geweest, omdat er iemand van de dg kerk afscheid nam. We waren er voor uitgenodigd. Verder zijn we nog even bij het graf van pake en beppe geweest, ook daar stond een mooi bos bloemen. We zijn even later naar huis gegaan en hebben verder niets meer gedaan.
Maandag, dus gisteren, zijn we naar school geweest omdat het feest begon van het 100 jarig bestaan. Ariëlle en Joran zijn gewoon de hele dag meegeweest. 's Morgens eerst vlag hijsen en later ben ik met de eerste groep gaan varen. Gewoon een rondje Opperdoes hoor. Na de pauze mocht de bovenbouw naar de grote feesttent die op het plein staat en werden ze vermaakt door een duo die goochelden enz. Ik houd er nooit zo van dus vond er weer niets aan, maar de kinderen vonden het wel leuk. 's Middags was er een vossenjacht. Ik ging als Volendammer nettenboeter en Ariëlle ging als pottenbakker. Ze mocht meedoen omdat een collega afgemeld had. Joran maakte foto's. Het was weer erg geslaagd. 's Avonds was er een officiële receptie, met sprekers, een koor en Tavenu. Was wel gezellig maar ik voelde me niet echt honderd procent. Heb dus ook niet in de tent geslapen zoals afgesproken was. Er was iemand die het van me overnam omdat ze niet wilden dat ik in die koude tent sliep. Achteraf maar goed ook want heb vannacht erg slecht geslapen, moest er vaak uit naar de wc, zoals gewoonlijk en had vaak hoestbuien. Dan heb ik zo'n nare kriebel in mijn luchtpijpen en dan moet dan weg en dan komt er veel slijm mee naar buiten. Ook was ik steeds nat van het zweet. Moest ook vaak aan jou denken. Verschillende mensen vroegen me ook hoe het ging met ons. Er was er ééntje bij die zij dat hij mij al bijna twee jaar niet aandurfde spreken omdat hij niet wist wat hij moest zeggen. Elke keer dat hij mij zag durfde hij niet en dan achteraf had hij ontzettend spijt en dat vertelde hij mij dus nu. Wij merken zulke dingen wel vaker op dat mensen ons ontwijken of niet weten wat ze moeten zeggen. Heb nu tegen hem gezegd dat ik liever heb dat ie tegen me praat dan dat hij mij voor bijloopt. Maar hij vond het allemaal zo verschrikkelijk en moet er vaak aan denken. Hij was blij dat hij het nu had gedaan. En verder heb ik gepraat met ouders van een klasgenootje van je maar daar kan ik goed mee praten. Hij ging ook vaak mee naar Texel, hij is daar vroeger ook politie agent geweest, misschien scheelt dat. Het is weer een heel verhaal geworden en je ziet dat je niet vergeten wordt. Ik stuur jou in ieder geval mijn kussen, knuffels en smakkerds voor jou, beppe en oma. Doe ze de groeten en vertel ze maar dat we veel van jullie houden en dat altijd zullen blijven doen.
Doeg mijn engel, doeg kleine fee, doeg mooie ster, doeg troelewoel, doeg.