Heej lieverd,
Vandaag zijn we maar eens begonnen om wat rommel op te ruimen. Er is de laatste 2 jaar veel blijven liggen. Waarom, tja geen zin, geen energie. Het kon me allemaal niets meer schelen. Het stoffen, zuigen, en wassen hielden we wel bij hoor, maar er was zoveel meer. Vaak kon ik het niet eens opbrengen om wat op te ruimen. Ik merk dat het nu weer aan het terugkomen is. We doen rustig aan. Heb vandaag ook veel papieren van jou in de hand gehad, weer veel gelezen en ben weer ontdaan van wat ik gelezen heb. Politierapporten, getuigen verklaringen enz enz. En als ik dat dan allemaal lees staan de tranen me weer in de ogen en stromen later als kleine beekjes over mijn wangen. Meisje wat heeft die vent je wat aangedaan door met drank op te gaan rijden. Ik heb ook dingen gelezen die eerst niet eens tot mij doorgedrongen waren en dan krijg ik de rillingen over mijn lijf. Mijn film in mijn hoofd is na dit alles bijgesteld en ik weet niet of ik er blij mee ben, maar ja dan had ik het niet moeten lezen denk ik dan. We doen alles wat met het ongeluk te maken heeft in een mooie grote doos. We hebben zoveel, veel krantenknipsels, mailtjes die uitgeprint zijn, bladen als de Libelle, Yes, enz. Een plakboek van Paal 28, waarin iederéén geschreven heeft. Zo ook van het NHJFO enz enz. Ome Henk heeft een ordner gemaakt met alle officiële papieren van de politie, rechtbank, advocaat, verzekeringen en ga zo maar door. Hebben we alles bijelkaar. We gaan alles in de doos doen want het ligt hier maar op jouw plekje bij de computer. We zetten alles op je kamer, en als we behoefte hebben om erin te snuffelen dan kan dat. Boven of beneden dat maakt niets uit. Ook al de kaarten zijn nu boven, heb ze laatst nog eens doorgelezen maar dat had ik je al geschreven. Omdat we nu alles op je kamertje brengen wil niet zeggen dat we je vergeten. O nee, dat kan niet want daar houden wij teveel van je. Hier hangen nog prachtige foto's van je en ik kijk er alle dagen naar. Je bent zoveel in mijn gedachten maar dat kan ook niet anders. Ik mis je zo bij alles wat ik doe en ik zou je zo graag in mijn armen willen nemen om je te knuffelen. Maar helaas is dit niet meer mogelijk. Daarom heb ik deze site voor jou aangemaakt om jou mijn knuffels, kussen en smakkerds te sturen. Maar dat geldt ook voor beppe en oma want ook zij worden erg gemist. Dus ook kaarsjes voor hen. Morgen kom ik hier weer om weer verder te schrijven.
Doeg lekkere griet, doeg lieve schat, doeg mooie meid, we MISSEN je. KUS.