Hallo lieverd,
Vandaag mijn laatste werkdag weer. Vanaf nu heb ik anderhalve week vrij. Heerlijk. Vanmiddag heerlijk in de klas gewerkt. J zijn werkstuk is af en we hebben het gekopieerd. Het is echt mooi geworden. A was hier na toegebracht door papa, ze heeft me even geholpen om J zijn werkstuk in elkaar te zetten en om het na te lezen. Toen we thuiskwamen lag er een boek op tafel. Het maatschappijboek voor de MAVO. Een prachtig boek met hedendaagse onderwerpen. En ja hoor, je staat er in. Het is een stukje uit de Cosmogirl, waarin A vertelt hoe het ging in de rechtbank. De foto van het meerpaaltje stond erbij met de foto van jou erop. In het stukje wordt ook duidelijk door A verteld dat die jongen dronken was. We hopen dat het een beetje helpt. Al zullen we er misschien maar één leven mee redden. Ondanks alle waarschuwingen van de politie en andere instanties blijven er nog steeds teveeel mensen rondrijden met drank op. Je leest het bijna elke dat wel in de krant. Stom, stommer, stomst. Totdat er weer wat gebeurt en zij het slachtoffer zijn. Maar wat hebben we eraan, jou krijgen wij nooit meer terug en dat doet zo genadeloos zeer. Die pijn zal er altijd blijven, daar is geen medicijn voor. Maar het is vreselijk mooi dat een uitgever er belangstelling voor had en dat het nu in de boeken staat. Hopen dat het de leerlingen wat doet, en hopen dat ze het paaltje herkennen als ze ooit een op Texel komen. Dan ga ik er nu een eind aanbreien. De knuffels, kussen en smakkerds zijn alweer onderweg. Pas je een beetje op ons en geef ons de kracht en energie om door te gaan want dat heb ik vaak wel nodig.
Doeg mijn meisje, doeg lieverd, pas maar goed op beppe en oma. Doei doei