Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 986   |   niet OK
        Lieve Afira,

        Ja de kaarsjes staan weer te branden. Ik zie ook dat de berichtjes wat minder worden. Jouw moeder heeft het denk ik erg druk. Maar haar kennende zal ze het wel inhalen. Wat zullen zij jou missen zeg. Ik mis je al zo heel erg en als ik dan weer eens lees dat er weer mensen verongelukt zijn dankzij de drank dan wordt ik weer laaiend. Daardoor moeten we jou ook missen en ik moet zeggen het doet zeerder dan ik ooit verwacht had. De pijn zit erg diep dat ik je niet meer kan zien of aanraken. Ook onze lachpartijen mis ik ontzettend. En wat kon je uit je bol gaan, ongelovelijk. Ik denk vaak aan je lieverd.
        Rust zacht lieve Afira, ik houd van je.

        jeweetwelwie -
        21 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 985   |   niet OK
        Hallo lieverd.

        Even zeggen dat ik je niet vergeet en dat ik van je houd. Gisteren kwamen we bij je en we zagen dat je vriendinnen ook weer waren geweest. Je ziet ook zij vergeten je niet. Een prachtige bos bloemen stond er voor jou en een mooie foto van jou met M en M. Ja jullie hadden jezelf de naam BAMM gegeven. Voor hen bestaat BAMM nog, de naam A zullen ze hoog houden. Ik schrijf vandaag niet zoveel. Voel me niet echt happy, m'n keel doet zeer en de lymphe klieren zijn behoorlijk opgezet. Hoesten doet zeer, het lijkt wel bronchitis. Dus ga ik gauw naar huis, heb het ook erg koud. Vanmiddag op de skeeler baan van Medemblik gestaan. Iemand van school had een sponsoractie op touw gezet voor de kinderen uit Japan. Daar is een ernstige aardbeving geweest gevolgd door een tsunami. Er zijn daar weer vele slachtoffers gevallen. Voor elk rondje wat de kinderen deden konden ze geld bij elkaar sprokkelen. Was erg leuk. De burgemeester gaf het startschot. Ik denk dat ze heel wat geld bij elkaar gelopen, geskeelerd, enz hebben. Maar om te staan kijken en aan te moedigen was het koud. En hier in de klas wordt het er ook niet warmer op. Straks maar even lekker in bad denk ik. Vanavond heb ik nog weer een vergadering van het NHJFO. Gisteravond was er een jaarvergadering bij OG in Wijdenes. We hebben het ook nog over jou gehad met de jongens. Nou meisje ik stuur je mijn knuffels, kussen en smakkerds weer voor jullie drieën. Ik ga naar huis en neem een paracetamol en dan lekker even in bad.

        Doeg lieverd, doeg lieve schat, ik houd van je en mis je ontzettend erg.

        Mama -
        18 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 984   |   niet OK
        Heej lieverd.

        Wat blijf ik in gebreke. Elke dag jou schrijven hoe het hier gaat blijft er een beetje bij. Ik weet wel hoe dat komt. Op school heb ik het razend druk, en kan dan bijna niet even tussendoor jou schrijven. Na schooltijd is het vaak voorbereiden voor de volgende dag, nog even koffie drinken en dan naar huis, maar eerst ga ik dan even bij jou aan. 's Avonds ben ik bijna altijd met A op sjouw naar de verschillende orkesten. Als ik dan thuis kom ben ik moe en ga dan al gauw naar bed. Thuis op de com is ook niets want die is zo traag maar dat weet je zelf nog wel. Jij had dat geduld wel. Maar één ding mag je nooit vergeten, we zullen je dan ook nooit vergeten. Waar we ook zijn of wat we ook doen, jij bent altijd bij ons. Wij hebben het vaak over je, net alsof je er gewoon bij bent. We leren er nu een beetje mee omgaan dat jij er niet meer bent. Het blijft vreselijk en de tranen stromen nog altijd regelmatig over mijn wangen. Ik mis je zo verschrikkelijk erg. De film van jouw ongeluk speelt nog alle nachten door mijn hoofd, met als gevolg de tranen. Ons leven is totaal veranderd, het is niet meer zoals het was. We proberen door te gaan, en dat doen we ook maar het is nog steeds met vallen en opstaan. Dit gebeuren heeft zoveel impact op ons leven dat we soms niet meer weten hier mee om te gaan. Gelukkig hebben we steun aan elkaar en kunnen we goed over jou praten. Ik beloof je in verschillende berichtjes de achterstallige dagen weer in te halen, want ja er zijn toch wel dingen weer gebeurd die jij misschien ook wel wilt weten. Het is nu woensdagavond, ik heb vrij gehad vandaag. Voelde me vandaag niet echt lekker. Gisteren was mijn stem weer eens helemaal weg. Vanmorgen kwam alles los en voelde me wel ziek. Morgen moet ik weer werken want ik werk nu 4 dagen in de week. Dus misschien ook meer tijd om jou weer te schrijven. We gaan zo A ophalen uit Twisk en dan naar huis. J zit hier bij me in de klas, hij heeft net ook getoeterd en zit nu achter de com. Nou meisje, hier komen de knuffels, kussen en smakkerds weer. Voor jou natuurlijk maar ook voor beppe en oma. Jullie kunnen zoveel krijgen als jullie maar willen. Tot de volgende keer, lieverd. Dat zal morgen zijn.

        Doei doei lieve schat, ik houd van je en mis je zo. LOVE LOVE XXXXXXXXXXXX

        Mama -
        16 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 983   |   niet OK
        Lieve Afira,
        Weer eens een paar kaarsjes voor jou aan gestoken. Telkens als ik op de site van Suus komt denk ik ook aan jou. Je ziet, er zijn meer mensen die jou niet kunnen vergeten.
        Lieve groet,
        Oma van Suus XXXXXXXXXXXXXXXXX

        B. - Arnhem
        14 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 982   |   niet OK
        Hallo lieverd,

        Maandag, 7 maart. Alweer het begin van een werkweek. Verleden week vrijdag werd ik door de directeur van school gebeld of ik tot de zomervakantie extra wilde werken. Mijn duo collega gaat nl met zwangerschapsverlof. Zij staat ook twee dagen voor de kleuter en daar was nog steeds geen vervanging. Bij mij wel. Nu gaat deze twee dagen naar de kleuters en ik ga 1½ dag extra werken. Ik werk nu op maandag, dinsdag, donderdag, vrijdag. Op woensdag gaat de directeur voor mijn groep, dan kan ik even rustig aan doen. Nu ik weer met de directeur ga werken is het net als tig jaren terug. In jouw groep deden we dit ook samen. Jullie groep was ook de eerste groep 8 voor mij. En wat hebben we een leuk jaar gedraaid. Ik heb er nu best wel zin in. Je begrijpt uit deze woorden al dat ik toegezegd heb. Ook de kinderen waren laaiend enthousiast, want ze keken er wel tegenop om met een andere juf door te gaan. Gelukkig hoeft dit nu niet. Maar ik moet wel metéén doorgeven als het niet gaat, want dan worden er maatregelingen getroffen. Maar ik denk dat het wel gaat. Natuurlijk maandagavond weer met de twee naar KNA. Dit keer was het een gewone repetitie. Ik heb lekker na zitten kijken. Dinsdag is A met me mee geweest naar school. Ze heeft enkele sollicitaties de deur uitgedaan en voor mij dingen gekopieerd. Makkelijk zo'n assistente erbij. J kwam 's middags en hij ging weer mee te gymen. We hebben een soort duurloop gedaan met hindernissen. De kinderen vonden het prachtig en renden er rustig op los. Na 10 minuten waren ze bekaf, maar gaven niet op. Heerlijk die mentaliteit. Later hebben we nog even een tikspel gedaan en dat gaat er fanatiek aan toe. Een spel wat we ook met jullie speelden in groep 8. Prachtig vonden jullie dit spel maar deze groep ook. Het is dan puur genieten. Na schooltijd ben ik met A weer naar het KLM orkest gegaan en J is op school gebleven. Hij moest weer trainen. Toen we terugkwamen uit Amsterdam hebben we papa bij Mac Donald opgepikt. Hij had de Agila met Daan naar Hoorn gereden en hij stond daar te wachten. Daan gaat de Agila helemaal nakijken. Toen J opgehaald uit Opperdoes, hij zat al weer in mijn klas en toen naar huis. Daar schrokken we heel erg van jou Sem. Hij had waarschijnlijk zo'n jeuk gehad dat hij een grote bloedende plek op zijn rug had. Hij gloeide er over. We hebben hem gauw behandeld en uierzalf op de open plek gesmeerd. Het is toch zo zielig hem zo te zien. Het enige wat we kunnen doen is hem jeuken op de rug. Hij vindt dit zo ontzettend lekker, hij kreunt er van. We snappen dus niet waar dat vandaan komt. Wel heb ik laatst gelezen dat dit soort hondjes veel last hebben van jeuk, maar Frodo schijnt nergens last van te hebben. Het is een allergie volgens de geleerden en dit komt doordat er erg wordt doorgefokt met deze hondjes. We doen alles om het hem zo makkelijk mogelijk te maken. Verder is het een schat van een hond. Hij slaapt veel, maar als hij wakker is en mee uit mag dan is het één en al energie. We passen goed op hem hoor. Ik weet zeker dat hij jou ook ontzettend mist. Hij kan zo intens triest kijken. Weet je ik stuur een knuffel van hem naar jou. Hier komen die van ons ook weer. Knuffels, kussen en smakkerds. Ik zou je wel van alles willen sturen, zou het aankomen denk je. Ik heb geen adres van jullie, maar zou er een adres zijn??????? Ik weet het niet. Later zullen we daar achter komen als we weer bij elkaar zijn.

        Doeg mijn lief meisje, doeg schat, doeg lieverd, ik houd van je. XXXXXXXXX

        Mama -
        9 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 981   |   niet OK
        Lieve Fietepiet.

        Zondag. Wat hebben we gedaan. Ik ben met J naar Purmerend geweest omdat er een extra repetitie was met KNA en een koor. Trouwens ik ben afgelopen maandag wel met het stel naar KNA geweest, zelfs papa was mee. Ik kwam daar toen met een knetterende hoofdpijn vandaan. Het orkest oefende toen ook met het Rock koor. Het was zo vals en hard dat je er hoofdpijn van kreeg. Nu moest er zondag ook gerepeteerd worden. Het klonk al beter omdat ze in een andere zaal waren, maar de valse noten waren niet te tellen. Van iemand kreeg ik te horen dat J een natuurtalent op de bariton is en dat hij, als hij dit zou willen, een hele goede baritonist kan worden. Dit werd gezegd door iemand die al jaren bas speelt en zelf altijd bij, ik geloof, bij het korps der Mariniers heeft gespeeld maar dit weet ik niet zeker. De baritonsectie van KNA is in ieder geval erg blij met J. Dat zijn altijd leuke dingen om te horen en ik was dan ook best wel trots. Maar toen kwamen ook de tranen weer om het gemis van jou. Wat zou het mooi geweest zijn als ik jullie alle drie in een orkest had gezien. Hoe zou het thuis geklonken hebben als jullie samenspeelden??????? Kan er soms wel gek van worden. A was deze zondag met een vriend weer naar Heerenveen. Deze moesten tegen Feijenoord spelen. Helaas werd deze wedstrijd door Heerenveen verloren. A was wel een beetje teleurgesteld. J was 's middags op verjaardagsvisite bij een vriend in Opperdoes en papa heeft hem om een uur of acht 's avonds weer opgehaald. A was toen inmiddels ook weer thuis. Zo je bent weer een heel eind bij gepraat. Natuurlijk komen we regelmatig bij je graf in Opperdoes. We hebben ontzettend plezier om de tulpen die er inmiddels al 4 weken staan. Dan hangen ze weer en de volgende dag staan ze weer fier rechtop. Wonderlijk allemaal, maar wel mooi. Ook zorgen we er voor dat er meestal een kaars staat te branden. Ten teken dat je er altijd bij blijft horen. Wij zullen altijd je naam blijven noemen zodat je niet vergeten wordt. Hier komen de knuffels, kussen en smakkerds van de zondag. Je weet dat je ze kunt delen en jou kennende doe je dit ook.

        Doeg lieve schat, doeg lieverd, ooit zullen we elkaar weer in de armen nemen

        Mama -
        9 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 980   |   niet OK
        Haay lieve schat,

        Vrijdag 4 maart. Lekker de hele dag omgelanterfantert. A was ook thuis en we hebben lekker niks gedaan. Ik heb veel geslapen omdat ik een paracetamol met codeïne had genomen omdat mijn voeten zo zeer deden. Je wordt suf van deze dingen en dat merk je de volgende dag heel goed. Niemand hoefde weg dus was het wel eens lekker om thuis te blijven. Zaterdag weer op pad met A naar Bergen naar het BSO. Wat klinkt dat toch mooi. A moet wel stukjes thuis oefenen want het gaat niet allemaal vanzelf. Om 12.00 uur snel richting Opperdoes omdat J moest voetballen. Tot mijn stomme verbazing zag ik dat ik de grensrechter van de tegenpartij kende. Het was de cursus leider van de afgelopen week in Callantsoog. Echt toeval. Zijn 2 zonen voetbalden tegen mijn zoon. Ze hadden ook nog hetzelfde rugnummer, nr 4. Gelukkig won Opperdoes op het nippertje, 1-0. Ook hebben we nog bij het eerste gekeken, deze moesten tegen de koploper. Jammergenoeg verloor Opperdoes deze wedstrijd met 0-3. 's Avonds zijn we richting Twisk gegaan. Hier was het voorjaarsconcert van West-Frisia. J moest meespelen met het opleidingsorkest en A met het grote A orkest. Was gezellig en leuk. Het was 5 jaar geleden dat jij op een soort gelijk concert in Twisk smoor verliefd was op Th. Steeds moest ik daar aan denken hoe we jullie in het grote licht van de koplampen zetten. Daar stonden ze dan hoor en wat was je blij toen je in de auto stapte. Dit was het begin van een 2½ jarige vriendschap met Th. Een week voor je ongeluk had je het net uitgemaakt. Wat huilde je toen, toen je deze beslissing had genomen. Maar ik ben blij voor jou dat je deze leuke tijd nog met Th heb mogen meemaken. Dit was het verhaal van de vrijdag en de zaterdag. Ook stuur ik je nu de kussen, knuffels en smakkerds nog van deze dagen. Je worden eronder bedolven. Wat een stom woord eigenlijk, bedolven. Ja dat ben je ook maar dan onder de modder. Dit klinkt sarcastisch geloof ik, maar dat mag toch wel een keertje hè.

        Doeg mijn lieve meisje, doeg lieve Fietepiet, doeg lieve Fietjuh, doei doei

        Mama -
        9 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 979   |   niet OK
        Heej lieve ukkepuk,

        Blijf wel erg in gebreke, beloof van alles maar schrijven blijft erbij. Dus ga ik je maar even bijpraten. Weet niet eens meer hoe en wat we allemaal gedaan hebben. De agenda er maar bij. Maandag 28 febr. weer gewoon werken. 's Avonds niet naar KNA geweest omdat zowel A als J koortsblaren op de lip hadden. Dinsdags ook weer werken. A is toen met papa naar het KLM orkest geweest en ik ben op school gebleven met J. Ik heb lekker de rapporten kunnen maken en J ging om 18.00 uur te trainen. Later kwam hij terug en heeft nog lekker even kunnen computeren. Papa en A kwamen om een uur of negen hier en konden we naar huis. Was wel bekaf hoor.
        Woensdagmorgen weer te werken en 's middags moesten alle collega's zich melden in het Fletcher Hotel van Callantsoog. Daar hadden we een 1½ daagse studie. Ik sliep met Lianne op één kamer. Was erg gezellig. De studie dagen waren ook erg leuk. Maar had héél vaak dat ik me niet kon concentreren op de stof. We moesten uitzoeken wat voor soort type je was. De type's waren: mentaal-fysiek, of mentaal-emotioneel, fysiek-emotioneel, emotioneel-fysiek en ga zo maar door. Ik kwam erachter dat ik een fysiek-emotioneel persoon ben. Alle kenmerken kwamen heel goed overéén. Nu loop ik maar te denken wat zou die zijn en wat zou jij geweest zijn. Heb daar in Callantsoog veel aan jou gedacht, vooral als ik die meiden bezig zag in het hotel. Dan gingen mijn gedachten steeds naar jou. Vaak zag ik jou daar dan bezig en moest ik me goed houden om niet te gaan huilen. Donderdag om 17.30 uur was ik weer thuis. Papa was met A en J naar Santpoort geweest woensdagavond, A moest daar repeteren met het INN-Holland orkest. J had jouw dvd speler mee. Als ik die zie moet ik gelijk weer aan jou denken. Ja meisje dat zijn jou spullen die we nu toch maar gebruiken. Ik denk dat je dat wel goed vindt want zo was jij wel. Donderdagavond ben ik maar weer met A naar Wijdenes geweest en J is meegeweest in zijn vieze trainingsplunje. We hebben op het ogenblik maar 1 auto dus is het passen en meten hoe we alles geregeld krijgen. Papa hoefde niet te werken dus dan komt het wel weer goed uit. Ik stop nu eerst dit bericht omdat het anders te lang wordt. Hier komen heel veel knuffels, kussen en smakkerds naar jou en beppe en oma toe. We vergeten jullie niet hoor, nooit en te nimmer.

        Doeg mijn kleine, grote meid, I miss you en I love you. Doei doei lieverd.

        Mama -
        9 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 978   |   niet OK
        Lieve lieve Afira,

        Heb weer kaarsjes aangestoken, het begint een beetje karig te worden. Nu het weer mooier wordt krijg ik zo'n heimwee naar jou. Op de ene of andere manier doet het mooie weer aan jou denken. Alles is zo fris en dat was jij ook. Puur natuur. Jij hoefde geen make-up en al die andere dingen, jij was al mooi van jezelf. Je straalde en dan wist ik dat je genoot. Dit alles moet ik nu weer missen, ik blijf aan je denken.

        Lieve, lieve Afira rust zacht lieve meid.

        jeweetwelwie -
        8 maart 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 977   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Ik moet zo weg. We hebben een 1½ daagse studie met school in Callantsoog. Morgen kom ik weer thuis en dan ga ik al het achterstallige wegwerken en jou weer bijpraten. Heb je straks lekker veel te lezen. Kussen, knuffel en smakkerds voor jullie.

        Doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg lieve Fietepiet. Ik houd van je!!! XXX

        Mama -
        2 maart 2011

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.