Lieve schat,
Zo daar ben ik weer. Heb natuurlijk nog veel te vertellen over zaterdag. 's Morgens vroeg ging ik al met A op weg naar Koedijk. Ze had daar een repetitie met het KLM orkest. Tegen 12.00 uur ben ik met haar weggegaan op weg naar Bodegraven waar de volgende repetitie stond gepland met het NMP waarmee ze morgen mee naar Salzburg gaat. 's Avonds was er een concert. Toen A daar aan het repeteren was heb ik het centrum van Bodegraven maar eens bekeken. Toen ze klaar was zijn we met 2 andere muzikanten wezen eten in een pizzaria. Het concert was leuk maar niet alles was mijn muziek. Om 23.15 uur zijn we weer eens richting huis gegaan. Om een uur of 01.30 uur waren we weer veilig thuis. Een hele lange dag. Papa was met J te voetballen geweest in Heemskerk, jammergenoeg hebben zij verloren met 4-2. Zondag stond echt in het teken van een rustdag voor mij. A en J gingen naar Medemblik omdat daar de harddraverij feesten waren. Het was gezellig maar er zijn altijd mensen die het moeten verzieken voor anderen. De afloop heb ik je gisteren al verteld. J is vandaag naar de dokter geweest, want zijn jukbeen is wel erg blauw en dik, ook zit er een dikke bobbel met achter boven zijn oor. Maar het zijn bloeduitstortingen. Gelukkig niets kapot volgens de arts. Wel vond hij het geweldig dat J zijn zelfbeheersing had getoond. Ook op zijn school vonden ze het heel goed van hem. Vooral de gymleraar die mee op kamp was geweest. Want hij heeft al ervaren hoe sterk J kan zijn. J vloerde hem zo, terwijl hij toch een ervaren man is. Hij prees J om zijn beheersing. Zonet zat hij bij me hier in de klas. Hij zit er erg mee en wil eigenlijk geen aangifte doen. Hij wil geen gezeur. Toch ziet hij ook wel in dat het wel moet. Hij vertelde mij, toen hij wegrende en hij later tot zich zelf kwam aan jou moest denken. Alles van jou kwam weer in hem boven. Hij huilde hier bijna. Hij zei dat die jongens niet eens weten wat het is om een zusje of broer te verliezen. De tranen stonden mij in de ogen. Die stoere J die toch nog een klein hartje heeft en in dat kleine stoere hartje van hem zal altijd een plaatsje voor jou zijn. Ook hij heeft jou diep in zijn hart. Nu is hij te trainen. Hij weet dat iederéén het al weet en dat hij er op aangesproken zal worden dat hij is weggerend, maar het kan hem niets schelen. Ze moesten eens weten, als J hem had geslagen had die jongen nu in de kreukels gelegen. J had alle gelegenheid om dit te doen omdat hij weet wat hij moet doen. Die jongen weet niet eens hoeveel geluk hij heeft gehad dat J voor hem stond en niet iemand anders. Ik ben zo trots op hem dat hij dit kon want je weet dat J een ontzettende heethoofd kan zijn. Hij blijkt dat de zelfverdedigings cursus die ze op school hebben gehad hem sterker hebben gemaakt. Ook vertelde hij dat hij op dat ogenblik dacht aan zijn toekomst. Hij wil graag sportleraar worden en als hij een strafblad heeft kan dit niet meer. Grote Klasse van hem. Och volgens hem zal de bui wel gaan luwen. Maar 1 ding is zeker: hij wil niet meer in Medemblik uit en ik geef hem groot gelijk, het is daar altijd vechten en veel drank. Ik breng hem met alle plezier ergens anders heen als ik weet dat het daar voor hen gezellig is. Vind het zo zielig voor hem. Het is weer een stukje levenservaring voor hem. Hoop nu dat hij lekker traint. Papa is met A weer naar Badhoevedorp naar het KLM orkest. Morgen is het 21 september, tja mijn verjaardag. De vierde keer al dat jij er niet meer bij bent, ik kan het nauwelijks geloven maar het is toch waar. Waar blijft de tijd. Zonder jou vind ik er niet zoveel meer aan en vier mijn verjaardag dan ook niet groots, heb daar geen zin meer in. Wat wil je graag hebben vragen ze dan. Er is maar 1 ding wat ik wil hebben en dat is JOU TERUG HEBBEN maar ik weet dat dit niet te verwezenlijken is. Ik probeer er morgen maar wat van te maken. Maar eerst moeten we vannacht A wegbrengen naar Woerden, ze moet er om 6 uur zijn. Papa wil niet alleen terugrijden, hij kent de weg niet en wil graag dat ik mee ga. Ik hoop dat ik weer op tijd op school ben. Rond Utrecht zal het wel druk zijn naar Amsterdam. Enfin we zien morgen wel en dan lees je het wel. Het zo al weer een heel verhaal geworden en daarom sluit ik weer met weemoed af door je mijn heerlijke knuffels, kussen en dikke smakkerds te sturen. Je weet dat er ook altijd voor oma en beppe bij zitten.
Doeg lieve kanjer van me, wat mis ik je toch, het doet zo zeer, doeg lieverd