Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Afira,

Mijn hart huilt
het huilt om jou,
omdat ik zo vreselijk veel van je hou.
Je was mijn alles
en nu ben ik je kwijt.
Het voelt zo stil en leeg van binnen
wat moet ik toch zonder jou beginnen?

Mijn hart huilt!

Lieve lieve Fiet,

Ik blijf je zo noemen, het was ons troetelnaampje voor jou. Ik zal proberen je te schrijven over de dagen in de vakantie. J is veel weggeweest naar zijn vrienden in Opperdoes om te zwemmen of om te chillen zoals zij dat noemen. A en ik waren lekker thuis, hoewel A ook wel naar een vriendin ging. Op donderdag ben ik weggeweest. In Vinkeveen heb ik eerst nog iemand opgepikt en toen op naar Mierlo. Daar woont ook iemand die een zoon verloren is bij een auto-ongeluk. Met z'n drieën konden we goed praten over wat ons zo bezighoudt, over verdriet en over alles en nog wat. Wat heerlijk om deze mensen te kunnen praten omdat ze hetzelfde voelen als ik. En andersom voelde dat net zo. We zijn ook op de begraafplaats geweest en bij zijn laatste rustplaats gestaan. Je krijgt dan weer koude rillingen. Maar al met al was het een hele gezellige dag. Het was ver rijden maar ik had het er graag voor over. In de auto hebben we nog veel gelachen om de gekke tom die ons de weg moest wijzen. Hij gaf het erg vreemd aan zo nu en dan, maar we zijn daar gekomen en ook weer thuis. Zaterdag weer met A naar de BSO en verder hadden we de tijd aan ons zelf omdat J ook niet hoefde te voetballen. 's Avonds is J weer bij zijn vrienden in Opperdoes geweest en hebben wij heerlijk bankgehangen. A was een vriendin helpen verhuizen en zorgde daar voor het eten. Zondag was weer relaxen. Spelletjes gedaan en t.v gekeken en uitrusten voor de komende week. Want er moest weer wat gedaan worden na een week luieren. Het begon gisteren met mij weer met een studiedag. Enfin dat heb ik je al verteld in een vorig bericht. J was ook weer naar school. papa naar zijn werk en A was thuis. Haar sollicitaties zijn ook niet wat het moet zijn. Veel afberichten omdat ze intern al iemand hebben gevonden, of ze is te jong of te weinig ervaring. Ze moeten natuurlijk toch wat hebben om haar niet te nemen. Jammmer. Maar de aanhouder wint en eens zal er wel een plekje voor haar zijn. Gisteren kregen we ook te horen dat de dader die er voor gezorgd heeft dat ik nu zo met jou moet praten, half november vrij komt. Er is 1 maar, de anderhalf jaar die die nog niet gezeten heeft blijft staan en zal hem zijn hele leven blijven achtervolgen. Als hij ooit nog iets doet waarvoor hij voor de rechter moet komen en hij krijgt straf komt deze 1½ jaar er nog bij op. Dus toch nog een kleine genoegdoening, hij zal zijn hele leven lang moeten oppassen om geen verkeerde dingen te doen ongeacht wat. Maar vergoeden wat hij heeft gedaan kan nooit, ik weet ook niet of ik dit hem ooit vergeven kan. Ik denk het niet. Eigenlijk hoop ik dat hij nog steeds nachtmerries ervan heeft. Had hij maar moeten nadenken, maar ja dat wordt moeilijk als je zoveel alcohol gedronken hebt. Maar daardoor moeten wij jou missen en dat doet zo verschrikkelijk pijn. Soms zo erg dat het me teveel wordt en dan niet meer weet waar ik het moet zoeken. Dan zit ik in gedachten en zie ik alleen jou voor me en dan wil ik je knuffelen, een zoen geven op het puntje van je neus zoals ik zo vaak deed of op je voorhoofd. Nooit maar dan ook nooit kan ik dat meer doen. Nooit hoor ik je stem meer, nooit meer je schaterlach, maar ik zie je ook nooit meer door huis rennen omdat je zo nodig moest als je aan het trampoline springen was. Ik mis dit allemaal zo. Maar ook je boze buien mis ik natuurlijk. Want eerlijk is eerlijk je kon ook chagrijnig zijn. Het zijn allemaal herinneringen geworden en deze wil ik zo lang mogelijk vast houden. Ben ook zo blij dat oma en beppe bij je zijn, je kunt hen altijd om raad vragen want ook zij hielden zoveel van jou. Vergeet hen niet hoor lieverd. Ik hoorde gisteren ook van een collega dat ze op Texel waren geweest en ook speciaal naar jouw herdenkpaaltje zijn geweest. Ze vonden het heel indrukwekkend. Ze vertelde dat ze nu een beter beeld had met wat er is gebeurd. Ze waren blij dat ze er geweest waren. Meisje je moest eens weten in hoeveel harten jij geborgen bent. Ook in de mijn natuurlijk. Je bent altijd bij me waar ik ook maar ben. Jij zult er altijd bij horen blijven al ben je niet meer in ons midden. En om je te laten zien hoeveel ik van je houd probeer ik je alle dagen te schrijven al lukt het soms niet. Ik stuur altijd mijn kussen, knuffels en smakkerds naar je op en je bent altijd in mijn gedachten.

Doeg allerliefste Fietepiet. Ooit zien we elkaar terug en dan is het feest.

Haay lieve schat,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik het laatste berichtje heb gestuurd. Heb je zoveel te vertellen, als ik dit nu zou doen wordt het een heel lang epistel. Morgen heb ik heel veel tijd om te schrijven omdat ik dan op school blijf omdat we een voorlichtingsavond hebben over het VO voor de ouders van groep 8 en 7. Vandaag hebben we een studiedag gehad over de nieuwe spellings- en taalmethode. Was wel interressant maar soms ook weer niet. Enfin we zijn de tijd doorgekomen. Nu zit ik nog even in de klas om de mailtjes na te kijken en dan gauw naar huis. Maar eerst nog even bij jou aan natuurlijk. Bloemen watergeven en blaadjes weghalen uit de schelpen. Dan klets ik wel weer over van alles en nog wat. Tot zo lieverd. Nu eerst de kussen, knuffels en smakkerds. Zo die zijn weer binnen.

Doeg lieverd, doeg lieve schat, ik mis je zo vreselijk erg. I LOVE YOU!!!!!!

Lieve lieve Afira.

Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je, Ik mis je.

Dit kan ik wel ontelbare keren schrijven. Ik voel me rot en ik zou willen dat je bij me was. Nu praat ik tegen je maar er komt geen antwoord terug. Ik wilde dat het weer zo was als vroeger.

Dag lieve Afira, rust zacht meisje.

Lieve Fietepiet.

Ik vond een gedichtje wat erg past bij mijn gevoel.
Soms héél even.

Soms héél even
bekruipt mij het gevoel,
dat mensen mij niet snappen hoe ik me voel.
Voor de buitenwereld ben ik iemand die loopt te stralen
maar niemand ziet hoe ik loop te dwalen.
Te dwalen in emoties, gevoelens van vreugde en verdriet,
de vreugde laat ik zien, maar het verdriet nee doe maar niet.
Dus oordeel niet te snel over iemands vreugde of verdriet
soms is de waarheid anders dan je aan de buitenkant ziet.

Zo voel ik het soms héél even.
Doeg lieve schat, ik mis je zo héél erg véél. Tot ooit.

Hallo meissie,

Om te kunnen schrijven ben ik vanmorgen met A en J naar school gegaan. Ook zij moesten dingen doen op de com dus is het gemakkelijker om in mijn klas te gaan zitten. Ook moest ik mijn mail nakijken. Gisteren heb ik voor loodgieter gespeeld thuis, het water kwam via de wasbak de keuken in. Het borrelde zomaar omhoog. Vies prutwater kwam naar boven. Papa heeft er een fles ontstopper ingegooid en wat gebeurde er, de afvoer is weer helemaal open. Dus dat ook weer opgelost. Dan het lekken van de afvoer van de wasmachine, ook dit was weer erg leuk. Wat bleek, de zeef zat helemaal vol, dus deze gauw schoongemaakt en nu maar kijken of dit het euvel was. Wat een toestand op 1 dag. Later ben ik met A naar Den Helder geweest, ze had daar nog een afspraak met het UWV omtrent haar uitkering en omdat ze geen werk meer heeft. Ze is druk aan solliciteren, maar altijd is ze te jong of te weinig ervaring. Maar de aanhouder wint. Nog later zijn we naar Badhoevedorp gegaan om te toeteren bij de KLM. Op de terugweg J opgehaald uit Opperdoes en toen gauw naar huis. Vanmorgen is J al naar zwembad De Terp geweest voor een gesprek. Hij mag daar komen stage lopen voor zijn school. Gelukkig, dat is weer een zorg minder. Papa heeft het naar zijn zin op zijn nieuwe werk. Vandaag moet hij alles alleen doen, nu maar hopen dat het goed gaat. Maar dat zal wel. Buiten is het hopeloos weer. Dan is het weer droog en dan gieren de hagelstenen je om het hoofd, niks aan en het is ook nog koud. We gaan zo naar huis, J moet vanavond ook weer toeteren bij West Frisia, misschien zit ik hier dan vanavond ook weer. Morgen ga ik met een lotgenoot naar Mierlo, daar woont ook een lotgenoot die een zoon verloren is bij een éénzijdig ongeluk. We kunnen het goed metelkaar vinden en we snappen elkaar ook heel erg goed. We voelen allemaal hetzelfde. Het doet goed om met deze lotgenoten om te gaan. Voor nu weet ik niet meer wat ik moet schrijven, maar als er weer wat is dan weet je het dan schrijf ik het zo snel mogelijk. Dus nu eerst maar weer mijn kussen, knuffels en smakkerds. Voor jou, beppe en oma, want jullie gemis doet ontzettend zeer.

doeg mijn lieve meisje, doeg lieverd, doeg lieve Fietepiet, doeg Afira. XXXX

Heej lieve schat,

Na een paar dagen niet geschreven te hebben eindelijk weer een bericht. Het is nu herfst vakantie en ik ben speciaal naar school gegaan met A om de mailtjes te checken maar ook om jou te schrijven. We waren bij vrijdag gebleven. Lekker thuis gebleven en 's avonds naar het NHJFO met J. A speelde niet mee omdat ze toch niet meedeed met het concert, ze had haar muziek aan de invalster gegeven. Zaterdag ging papa A heel vroeg wegbrengen naar Heiloo. Vanuit daar kon ze met nog iemand meerijden met de dirigent naar Nunspeet voor het KLM repetitie weekend. Toen papa terug was zijn we naar het voetbalveld in Opperdoes gegaan omdat J moest fluiten. Hij viel in voor een andere jongen die op zijn manier tot 12 uur moest werken. Wat schetst onze verbazing dat hij voor 11.00 uur de kantine inliep, zijn verklaring dat hij klaar was met werken. Omdat J tot 11.45 uur moest fluiten liep hij de warming-up van het 2de mis en stond dus niet in de basis. Dit was balen natuurlijk. De jongen die eigenlijk moest fluiten stond wel de hele wedstrijd in het veld. J kwam er in de 2de helft in en het mooie was toen J er nog maar net in stond vielen de doelpunten. Ze wonnen met 2-1. J heeft de tijd dat hij mee mocht spelen goed benut en voetbalde voor 2. Ook de coach vond het niet kloppen dat J niet in de basis stond en heeft die jongen er ook op aan gesproken, hij vond het na die tijd ook wel lullig van zichzelf. Als jij erbij geweest was had je er vast iets van gezegd. Na de wedstrijd van J hebben we nog gekeken bij het 1ste. J was inmiddels naar zijn vrienden gegaan. We hebben hem 's avonds weer opgehaald. Zondagmiddag zijn we naar Wervershoof gegaan omdat daar het concert van het NHJFO was. Ze hebben goed gespeeld, de recensies waren lovend. De zaal was moeilijk om te spelen. Wat zou het wat zijn geweest, jullie alle drie bij het NHJFO. Maar helaas mocht dit niet zo zijn. Later in de middag hebben we A opgehaald uit Hoorn en de jongen die meereed weer thuis gebracht in AnnaPaulowna. En 's avonds J weer opgehaald uit Opperdoes die weer bij zijn vrienden was. Ook het meisje was er weer en ze had spijt dat ze J aan de kant had gezet. Ja je raadt het al: het is weer aan. Hahahaha. Vandaag ben ik met A naar het ziekenhuis geweest voor haar litteken aan de enkel. Ze hebben er weer vloeistof ingespoten. Het deed aanzienlijk meer pijn dan de eerste keer. Papa is vandaag aan het werk gegaan bij zijn nieuwe werkgever. Heb hem net even gesproken en hij vond het erg leuk. Hij is blij dat hij weer werk heeft. J is te zwemmen met zijn vriendenkring. Ja hij moet toch wat in de vakantie. Laat hem maar lekker. Nou meisje ik denk dat ik alles zo'n beetje heb verteld. Zal proberen deze week nog weer te schrijven. Als J moet trainen en toeteren waarschijnlijk. Maar onthoudt dit maar goed, vergeten doe ik je never nooit niet. Gisteravond moest ik plotseling weer huilen toen ik een foto zag waarop je een jaar of drie was. Zo'n mooi koppie, wie had toen kunnen weten wat ons boven het hoofd hing????? Niemand. Nu stuur ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds maar weer. Zo metéén komen we nog even langs. Het wordt tijd dat de bloemen weggegooid worden en dat er weer nieuwe gezet worden.

Doeg meiske, doeg lieverd, doeg lieve lieve Afira. We missen je zo erg. XXXX

Hallo lieve schat,

Het is donderdagavond en ik zit hier in mijn klas. J is weer te trainen en A is naar Wijdenes met papa. Moet wachten totdat zij klaar zijn want we hebben nu maar 1 auto. De grote staat nog in de garage en is morgen weer rijklaar. Heugelijk nieuws: A moest vandaag theorie examen doen voor haar rijden en wat denk je in 1 keer geslaagd. Ze was super blij en wij natuurlijk ook. Nu nog het rijgedeelte. Blij dat ze eindelijk zover is om het te gaan leren. Ze durft nu in ieder geval. Jammer dat jij er niet meer bij kan zijn. Want jullie zouden met zijn tweeën gaan lessen, je zou er voor gaan sparen. Maar nee hoor, niets van dat alles. Iemand die zo stoer was om met drank op te gaan rijden moest roet in het eten gooien en jouw en ons leven verwoesten. Vandaag niet echt veel gedaan, voelde me niet echt honderd procent. Mijn rug tussen de schouderbladen doet zeer en heb geregeld prikkels in mijn linkerarm en vingers. Ja het is die nekhernia, die nu weer behoorlijk opspeelt. Kan geen onverwachte bewegingen doen met mijn schouder en arm. Morgen weer NHJFO voor A en J en zaterdag gaat A weer naar Nunspeet voor een repetitie weekend met het KLM orkest. Zondag komt ze weer thuis. J heeft dan een concert met het NHJFO in Wervershoof, een dubbelconcert. Het begint om 14.00 uur. A speelt dan niet mee. Dit was het voor vandaag weer, hier komen met spoed mijn kussen, knuffels en smakkerds aan. Voor jou, beppe en oma.

Doeg lieverd, doeg Fietepiet. Ooit komen we elkaar weer tegen!!! XXXXXXXXXX

Doeg lieverd, doeg lieve schat, we houden van je en dit zal nooit ophouden. Je zit diep in onze harten en daar blijf je ook. We missen je zo vreselijk, ons leven is heel anders geworden.
Doeg doeg doooooeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeg XXXXXXXXX

Heej lieve schat,

Gisteren had ik niet zoveel tijd om te schrijven, want ik moest met A naar het KLM orkest en J hoefde niet te trainen. Hadden A en ik weer een stunt. Waren we in Sloten ( Amsterdam ) en na een rotonde gereden te hebben kreeg ik de auto niet meer in de versnelling. Wij aan de kant en proberen. Maar niets hielp. Hadden we hem in de eerste versnelling dan wilde de auto niet starten en hadden we hem weer in de vrij gekregen startte de auto wel. Vreemd, vreemd. Dus de ANWB maar gebeld, het duurde zowat een kwartier voordat we die ANWB vrouw duidelijk hadden gemaakt waar we stonden, wisten wij veel hoe die straat heette. Toen wachtten op de ANWB, die was er in een ½ half. Die constateerde dat de koppeling stuk was dus moest de bergingswagen komen. Deze sleepte de auto op de wagen en wij mochten meerijden naar Hoorn, naar de garage waar jouw eerste vriendje werkt. Deze gaat hem maken. Het kost weer dat het barst, maar wat moeten we anders. Een nieuwe auto kost ook. A moet morgen theorie examen doen, het zal mij benieuwen, ze weet alles wel, ook een hoop onzin. Ik moet wel vaak denken of jij het rijbewijs al gehaald had. Vast wel, want je had het er vaak over. Mijn werkweek zit er weer op, ik heb vakantie. Ik zet dan de kaarsjes aan via mijn mobiel, dat gaat wel. Trouwens internetten en zo gaat op het ogenblik moeilijk op de mobiel, maar iederéén heeft er last van. Tja wat nog meer. Het is prutweer, het regent al bijna 2 dagen gestaag door. Verder is er weinig te schrijven. Dus stuur ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Deel ze maar met oma en beppe want het zijn er genoeg.