Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1096   |   niet OK
        Lieve schat,

        Hè hè daar ben ik weer. Ja het is maandag en weer op school om te werken. En tijd om jou te schrijven. Vrijdag was zo'n dag van omlummelen. 's Avonds op tijd naar Alkmaar voor een concert van het NHJFO in de Vest. Het was een goed concert en er waren veel mensen. We hebben in ieder geval een goede indruk achtergelaten. Ik heb er altijd nog moeite mee dat jij niet meer bij de trompetten zit. Maar eigenlijk is het ook niet meer jouw trompetsectie. Veel van jouw matties op trompet zijn gestopt. Moet nog vaak denken aan die tijd. Zaterdagmorgen ben ik weer met A naar Bergen geweest. Ze willen graag dat A lid wordt van de BSO. Ze wil dit wel want ze ziet dit wel weer als een uitdaging en een verrijking. Het ging zaterdagochtend ook erg goed moet ik zeggen en het klonk echt mooi. Toen als de weerlicht naar Opperdoes om J te zien voetballen in het 2de. Toen we kwamen stonden ze achter en zagen J ook nog een gele kaart krijgen. Hij kwam aanrennen, gleed uit, viel op zijn kont met de benen vooruit en daar struikelde de tegenstander over. De scheids vond dat J met gestrekte benen inkwam en trakteerde hem op geel. J had zelf niet de intensie om de tegenstander te raken en heeft deze ook niet geraakt. Het was meer de omstandigheden die er voor zorgde dat hij geel kreeg. Maar hij speelde idd soms op het randje, dus het was ook een soort waarschuwing. J speelde laatste man tegen mannen die wel 7 á 8 jaar ouder dan hem waren. Hij hield zich goed staande en kreeg ook de complimenten van diverse tegenstanders. Het werd uiteindelijk 3-3. Na het voetballen ging hij met zijn vriendinnetje naar huis. 's Avonds was er weer een concert, nu van West-Frisia met Euphonia uit Bakhuizen. Wat ik met tranen in de ogen heb gedaan is jouw hesje met sjaal en buitenjas ingeleverd. Deed het met pijn in mijn hart maar het moest toch een keer gebeuren. Het zijn niet onze eigendommen dus moesten ze toch een keer ingeleverd. Het is goed zo. We hebben de herinneringen nog dat jij bij Bakhuizen speelde in Rastede. Foto's en filmpjes waarop jij ook te horen bent. Deze zijn me dierbaar en ik luister dan ook geregeld naar jouw trompetgeschal. We hebben nog een poosje nagezeten en toen naar huis. Zondags lekker bankgehangen en filmpjes gekeken. J ging naar zijn vriendinnetje maar belde al redelijk snel op dat we hem konden ophalen. Reden: het is uit. J was niet teleurgesteld, ze blijven goede vrienden maar hij vond het wel jammer, want hij vond het een leuk meisje. Wij hebben het gevoel dat er wat anders aan de hand is. Zaterdagavond wilde hij er na het concert weer naar toe maar wij vonden dat hij bij het orkest moest blijven. De andere jongens waren toen nog wel bij haar en wat er daar gezegd of gedaan is weet hij niet. En dat zal hij misschien ook niet te weten komen. Voor haar heeft hij zich ook nog in elkaar laten slaan. Het kan vreemd lopen allemaal. Weet nog zo goed dat jij het na 2 jaar en 2 maanden uit maakte met Th. Na een lang gesprek, een laatste kus kwam je in huis, huilend viel je bij papa in de armen terwijl Th gedesïllusioneerd bij zijn auto stond. Jullie zijn in harmonie uit elkaar gegaan niet wetende wat er 13 dagen later zou gebeuren. Eén dag voor zijn verjaardag heeft hij definitief afscheid van jou moeten nemen. Hij was er helemaal kapot van, want jullie hadden zo'n mooie tijd gehad met z'n tweeén. Ik geloof dat hij na 3 jaar zijn leven weer aardig op de rit heeft. Maar ik weet ook dat hij behoorlijk van streek is geweest om jouw verlies. Jij was zijn eerste echte vriendinnetje en hij jouw eerste echte vriend. Wij zullen dit nooit vergeten. Maar we weten ook dat er meer kapers op de kust waren en ééntje daarvan heeft het er ook heel moeilijk mee gehad. Op het ogenblik zit hij nu in het buitenland. We weten ook dat jij met hem een mooie tijd op Texel hebt gehad. Zo nu weer genoeg uit de school geklapt, maar jij vindt dit niet erg hè. Het zijn herinneringen geworden, mooie herinneringen. Nou meisje het was weer een heel verhaal en ik stop nu, want vanavond hebben we een inloopavond op school en ik wil eerst thuis even eten. Natuurlijk moet ik ook nog bij jou aan. Dus hier zijn mijn kussen, smakkerds en knuffels. Voor iederéén waar we van houden en die in jouw wereld zijn.

        doeg lieverd, doeg lieve meid, doeg schat, ik houd van je en mis je. LOVE!!!

        Mama -
        10 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1095   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Wat ik nog nooit gedaan heb en nu wil doen, dat is " je weetwelwie " bedanken voor de berichtjes op deze site en het aansteken van kaarsjes. Natuurlijk wil ik ook de anderen bedanken die hier regelmatig of zelfs elke dag kaarsjes aansteken. Het doet zo goed te weten dat er nog steeds meegeleefd wordt. Ik denk dat ik weet wie je bent "jeweetwelwie". Ik weet ook dat je enorm verdriet hebt om ons meisje. Ben ook altijd blij dat ik weer een berichtje lees. Zo dit moest er eerst even uit.
        Hoe kan het ook anders dan dat ik weer in mijn klas zit. J is te trainen en papa is met A mee naar Wijdenes te toeteren. Ik ga liever met J mee dan kan ik hier tenminste mooi op de computer, want deze gaat veel sneller dan die prehistorische com die we thuis hebben. Daar kan ik trouwens niet eens een berichtje naar jou schrijven. Vanmorgen ben ik naar de oogarts geweest voor controle. Alles was goed, niets was nog aangetast. Dus kan ik weer een jaar vooruit. De lenzen moeten wel aangepast worden, ze moeten iets sterker maar dat wist ik zelf ook wel. Na dit bezoek zijn we Hoorn nog even in geweest. J sloot zich ook aan want hij kwam net van school zodat we even met z'n vieren hebben gewinkeld. Ik heb een nieuwe mobiel gehaald, eigenlijk had dit in augustus al gekund. Heb nu weer een mooie nieuwe. J heeft hem voor me geïnstalleerd. Ook zit er nu folie over het glas, dan beschadigt het niet zo snel. Nee niet het stukje plastic wat er al over zit, deze folie is er speciaal opgebracht. Heb geen BB maar een Samsung GA. Jij was ook zo'n mobiel fanaat. Jij was de eerste die zo'n prachtige LG coclate had. Jammergenoeg ging deze stuk, maar hij ligt nog steeds op het tafeltje naast je bed. De mobiel die je bij je had noemde je je koelkast, deze ligt op het dressoir bij je andere spullen. Je mocht bijna een nieuwe uitzoeken, maar helaas mocht dit niet zo zijn. Je verheugde je er zo op. En natuurlijk wist je allang welke je wilde hebben. Morgenavond hebben we een concert met het NHJFO in de Vest van Alkmaar. Het is een besloten concert. Ik geloof van de vereniging van 8 oktober. Er komen alleen genodigden van deze vereniging. Zaterdagavond is er in Twisk een concert van West-Frisia en Bakhuizen. A en J spelen allebei mee met West-Frisia. En Baknuizen heeft natuurlijk nog altijd iets voor bij ons. Kon ik je vandaag toch lekker schrijven en zijn we ook nog bij je geweest. Het stormde vannacht behoorlijk en ik moest steeds denken aan de bloemen bij jou, maar de mooie bolchrysant was niet omgewaaid. Bij sommigen heb ik ze wel weer rechtop gezet, vind het toch zo zonde dat ze omliggen. Dit was het dan alweer. Nu nog mijn kussen, knuffels en smakkerd en je ziet wel wanneer ik weer schrijf, maar dat zal nooit lang duren want ik kan het nu ook weer vanaf mijn mobiel.

        Doeg meisje, doeg Fiet, doeg doeg lieverd. Ik houd van je, je zit in mijn hart.

        Mama -
        6 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1094   |   niet OK
        Hallo lieverd,

        Het is woensdag en ik zit voor de verandering maar weer in de klas. A en J zijn in Twisk te toeteren dus zit ik achter mijn bureau. Moest nog wat nakijken, kinderpostzegels regelen en de overdracht even op papier schrijven. En dan nu tijd om jou te schrijven. Vandaag was het de dag van de leerkracht. We werden vanmorgen toegezongen door de kinderen. Aan het plafond in de speelzaal hingen vele wolkjes waarin de kinderen iets gemaakt hadden omdat wij wolken van leerkrachten waren. Er was echt werk van gemaakt echt heel leuk. Verder gewoon les gegeven en vanmiddag een vergadering gehad met alle collega's. Heb tot zes uur gewacht en toen J van het voetbalveld gehaald omdat hij de F-jes moest trainen. Hij vindt dit echt leuk, maar baalt wel eens als ze niet willen luisteren. Dus hebben we in de auto daar over gepraat en hebben we oplossingen hiervoor besproken. Thuis hebben we vlug gegeten en toen weer met A en J naar Twisk te toeteren. A moet volgende week theorie examen doen en dan kan ze weer lessen in de auto. Ze zwemt nu een paar keer in de week en vanmorgen zijn papa en zij naar De Terp geweest om te zwemmen. Ze wil echt een paar kilo afvallen. J mag misschien in de Terp zijn stage lopen van 180 uur. Morgen moet hij erheen om te praten. Dit zou wel mooi zijn. Lekker in eigen dorp. Hij ziet het ook wel zitten en heeft er wel zin in. Eerst maar weer afwachten. Mijn werkdagen zitten er weer op. Er staan weer 4 vrije dagen voor me te wachten. Morgenochtend eerst naar de oogarts voor de jaarlijkse oogcontrole voor de suikerziekte. Misschien gaan we vrijdag naar Leeuwarden. Daar komt de zaak voor van de jongen die vlak na jou, op de dijk Enkhuizen - Lelystad, is verongelukt. Heb met zijn moeder ook contact. Heb je vast wel eens geschreven. A en ik zijn wel naar zijn rechtszaak geweest in Lelystad maar hij was in beroep gegaan. En vrijdag speelt dit hoger beroep. Ook A wil er wel heen. Moet lukken denk.
        Ook papa heeft na zaterdag iets beleefd wat hij nog nooit zo intens beleefd had. Hij droomde over jou en wat er gebeurd is daar op de Krimweg, en dat was zo heftig dat hij huilend wakker werd. Dit heeft hem erg aangegrepen. Toch de emotie van zaterdag die naar boven kwam. Eindelijk eens een glimp van zijn verdriet, want hij probeert zich zo groot te houden. Ik weet dat hij in het geheim ook vaak huilt. Hij mist je ook zo erg. Ons gezinnetje is zo anders nu, we missen je gewoon zo erg. Onze kleine druktemakker is er niet meer. Ons meisje die zo goed wist wat ze wilde en haar toekomst al uitgestippeld had, moest het leven verlaten doordat een onverlaat met teveel drank op tegen haar aanreed. En dat dompelde een hele familie en kennissen- en vriendenkring in diepe rouw. Het verdriet zal blijven, vooral bij ons, bij de kennissen en vrienden zal het met de jaren slijten. Maar dat wil niet zeggen dat ze jou vergeten, dat nooit. Je bent een deel van ons leven geweest, maar ook een deel van het leven van onze kennissen en vrienden maar ook van jouw vrienden. Dat gat wat er gevallen is zal nooit opgevuld kunnen worden door een ander. Alleen jij past in dat gat. En doordat we jou zo missen moeten wij onze kussen, smakkerd en knuffels maar op deze manier sturen in de hoop dat je dit leest. Dit schrijven is voor mij een manier om te overleven. Veel mensen lezen mee en die lezen tussen de regels door ons en mijn verdriet. Ook het verdriet om het verlies van oma en beppe speelt ook nog grote parten. Het ene besefte je nog niet eens of het andere kwam er al weer overheen. Ik wist niet wat me overkwam. Mijn leven stond en staat nog steeds op zijn kop. Probeer intussen wel weer wat van het leven te maken, maar het gaat met vallen en opstaan.

        doeg mijn lieve Fietepiet, doeg schat van me, doeg lieve Fiet, doeg doeg, XX

        Mama -
        5 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1093   |   niet OK
        Lieve, lieve Afira.

        Met tranen in mijn ogen steek ik kaarsjes voor je aan. Weer ben ik niet trouw hierin. Misschien daarom de tranen. Nee ook tranen omdat ik je zo mis. Ik zal hier mee moeten leren leven maar het is zo moeilijk. Op het ogenblik is het 1 warboel van gedachten. Soms weet ik me geen raad. Dan kijk ik naar je foto en besef ik wat ik missen moet. Nooit meer jouw schaterende lach, nooit meer de serieuze gesprekken. Deze mis ik ook zo. Wat konden we discuciëren over allerlei dingen. En wat ik zo fijn aan jou vond dat je altijd een eigen mening had. Toch liet je een ander ook altijd in zijn waarde. Waarom moeten de mooiste bloemen altijd het eerste geplukt worden, ja ik weet daar wel antwoord op hoor. Zo dit lucht weer op. Zet er een paar extra kaarsjes bij en hier staat er ook eentje te branden, voor jou.

        Dag lieve Afira, rust maar zacht. XXX

        jeweetwelwie. -
        5 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1092   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Voor de tweede keer hier een berichtje schrijven. We waren bij zondag gebleven. Zondag was het prachtig weer. Eerst hebben we lekker uitgeslapen en 's middags wilden we met Frodo en Sem naar het strand. Dus wij om ½ 2 in de auto richting Grote Keten. Toen we bij Callantsoog kwamen beseften we dat we niet de enigen waren die naar het strand wilden. Mensen wat een auto's, zo gek hadden we het nog nooit gezien. Het leek wel of iederéén nog wilde genieten van het prachtige herfst weer en ik kan je vertellen het was heerlijk warm. Ook aan de andere kant van Callantsoog stond het mud vol met auto's. Ook de parkeerterreinen naar Grote Keten toe stonden behoorlijk vol. Toen we aankwamen bij Grote Keten zelf keken wij wederom verbaasd, het hele parkeerterrein vol. Her en der was nog een plekje omdat zo nu en dan een auto wegging. Wij hadden bij dit aanblik al geen zin meer om naar het strand te gaan. Ook daar zal het hutje mutje zijn geweest. We zijn doorgereden en zagen ook dat de parkeerterreinen richting Den Helder behoorlijk bezet waren. We vonden het een vreemde gewaarwording, omdat er meestal in deze tijd van het jaar niet veel mensen naar het strand gaan. Nooit bij stil gestaan dat het echt prachtig warm weer was. Wij hebben dus maar iets lekkers bij de Mac gehaald en daarna naar huis. Maandag begon de gewone week weer. O ja het belangrijkste vergeet ik je te vertellen: papa heeft gelukkig weer werk. Hij gaat in het hoofdmagazijn werken van een grote winkelketen, deze staat in Zwaagdijk. Dus niet echt ver weg en het mooie is Hij komt alle dagen bij jou langs rijden. Dit geeft hem een goed gevoel. Papa heeft eerst een contract van een half jaar getekend en als alles goed is kan hij daarna bijtekenen. We zijn heel erg blij voor hem, want dit thuis zijn is maar niets. Hij begint over 2 weken, jammer dat wij dan net vakantie hebben, maar we gaan toch niet weg. Vandaag, dinsdag, heb ik mijn beoordelinggesprek gehad. Eerst kwam de directeur in de klas op bezoek om te kijken en daarna krijg je een gesprek. Gelukkig was alles heel positief en heb ik een fijn gesprek gehad met hem. Ook hebben we het gehad over het gemis van jou. Ook hij kende jou goed, je hebt nog bij hem in de klas gezeten. Jullie hadden ons toen samen, het was mijn eerste groep 8. De musical heb je met deze meester ingestudeerd. Ik kan het nog zo voor me krijgen. Gelukkig staat jullie musical op video. We gaan proberen deze op dvd te zetten, want de kwaliteit van de video is niet zo goed. Dit was het allemaal wel zo'n beetje. Heb weer veel pijn in mijn rug en schouder/arm, dit heb ik weer te danken aan die vervelende nekhernia. Ik probeer wel voorzichtig te zijn want 1 verkeerde beweging geeft veel pijn. Maar de pijn van jouw gemis is nog veel intenser, deze zal nooit meer overgaan. Straks rijd ik langs de begraafplaats, maar dan is het al donker. Want het is nu alweer vroeg donker. J traint vandaag met de selectie mee en is pas 21.45 uur klaar. En dan gauw naar huis. Ben vanmorgen om 7.30 uur naar school gegaan en ik ben er nu nog. Lange dagen. Maar ja, je weet dat we veel voor jullie overhadden en hebben. Doe beppe en oma de groeten van ons en geef ze een dikke knuffel met smakkerd. Hier komen ze weer. Met liefde komen ze naar jullie toe.

        Doeg doeg lieve schat, doeg doeg meisje van me, doeg doeg Fietje, Doeeeeeeeg

        Mama -
        4 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1091   |   niet OK
        Lieve lieve schat,

        Het is notabene een week geleden dat ik geschreven heb, maar dat heeft zijn oorzaak. Verleden week woensdag ben ik niet naar school geweest omdat ik vreselijk duizelig was. Heb bijna de hele dag in bed gelegen. Ook donderdag was het nog niet over maar werd het wel minder. Vrijdag was het over. Natuurlijk zijn we toen ook bij jou geweest nadat ik eerst even op school was geweest om een paar dingen te regelen. 's Avonds had ik vergadering van het NHJFO, de eerste dit muziekjaar. We hebben veel doorgesproken. Zaterdag was een hele speciale dag voor ons. We hebben eerst J en A afgezet in Opperdoes. J moest met het tweede te voetballen naar IJmuiden en A had 's morgens kantinedienst. J heeft trouwens verloren met 4-2. Wij zijn doorgereden naar Amsterdam, voorbij A'dam richting Amersfoort hebben we iemand opgepikt die met ons meereed naar Apeldoorn. Daar hadden we bij van der Valk afgesproken met andere lotgenoten. We waren er met 9 man. Het was een bijzondere fijne dag. We konden onszelf zijn en hebben veel over jou en de andere kinderen gepraat. Wij hebben elkaar leren kennen via hyves en facebook. Maar nu leerden we elkaar in werkelijkheid kennen. Het voelde zo vertrouwd en dat komt waarschijnlijk doordat zij hetzelfde ervaren hebben dan wij. We waren er om een uur of 11 en we gingen om kwart over 5 weer onze eigen weg. We waren allemaal van mening dat dit volgend jaar voor herhaling vatbaar is. Het is fijn om met elkaar van gedachten te wisselen. Er was niet alleen verdriet, we hebben ook veel gelachen. Het heeft ons goed gedaan. Nadat we Roy* zijn moeder weer bij het bezine station hadden afgeleverd, waar haar man stond te wachten, zijn wij naar huis gereden. J was bij een vriend in Opperdoes gebleven en A was op haar nieuwe fiets mooi naar huis gereden. Het was prachtig weer. 's Avonds kreeg ik een ervaring waar ik erg emotioneel van werd. Ik moest naar jouw slaapkamer, had geen eens rust om naar de w.c. te gaan. Toen ik in jouw kamer stond en je spulletjes zag brak ik. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Het idee dat ik jou nooit meer zal zien deed en doet zo zeer en het besef daarvan, vreselijk. Tja daar stond ik weer met kleren van jou. Ik wil ze graag in jouw kast stoppen maar het wil nog niet. Ik doe rustig aan maar ik voel dat de tijd er wel bijna is, dan ga ik je kamer netjes opruimen. Maar ik gooi niets weg, ik wil alles van jou bewaren. Een echte maagd bewaart alles. Met tranen die stroomden over mijn wangen ben ik je kamer uitgegaan. Ik heb tegen je gepraat en ik hoop ooit antwoord te krijgen of een teken. Meisje ik mis je zo en het verdriet maakt me bijna kapot. Heb het op het ogenblik erg moeilijk met alles. Daarbij komt ook het feit dat ik niet lekker in mijn vel zit. De nekhernia speelt alweer 2 weken aardig op. En daar word ik ook erg moe van. Maar met rust zal dit wel over gaan. Alles heeft zijn tijd nodig. Over de andere dagen schrijf ik in een ander bericht. Want ik ga je nu eerst alle achterstallige kussen, smakkerds en knuffels sturen. Voor jou, beppe en oma. Want ook zij worden niet vergeten.

        Doeg mijn lieve meid, doeg doeg lieve schat, we houden van je. LOVE YOU. XXX

        Mama -
        4 oktober 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1090   |   niet OK
        30-09-2011
        Lieve Afira,
        Telkens als ik bij Suus op de site ben, dat is iedere dag, denk ik ook aan jou. Ik zet hier weer de kaarsjes neer, weet dat ik je niet vergeet.
        Ik stuur jou een lieve groet,
        Oma van Suus

        B. - Arnhem
        30 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1089   |   niet OK
        Hoi lieverd,

        Daar zit ik weer, nog steeds op school. J is alweer te trainen. Ik heb zitten nakijken e.d. dingen. Heb alvast de kinderpostzegel enveloppen klaarliggen voor de kinderen. Deze gaan morgen op pad om de postzegels of de kaarten weer te verkopen. Nu nog even lekker computeren maar eerst een berichtje naar jou. Papa is gisteren op sollicitatiebezoek geweest. Hij heeft er een goed gevoel over. Nu is het afwachten of hij aangenomen wordt. Hij zou het over 2 dagen te horen krijgen. Duimen maar. Het zou fijn zijn als hij weer vast werk had. Dit is allemaal niks dat thuis rondlopen. Ik las het bericht van gisteren terug en ik schaam me eigenlijk voor al de typfouten die erin staan. Ik denk dat ik veel te snel wil typen. Maar zo snel als jij dat kon dat haal ik niet. Jeetje wat kon jij dat snel. Jou slanke vingers vlogen over het toetsenbord. De typecursus die jij gevolgd had heeft wel succes gehad. Ja dat zijn dingen waar ik nu vaak over nadenk. Het zijn herinneringen geworden. Maar het zijn wel mooie herinneringen. Vaak zit ik in gedachten en denk aan jou. We proberen zo goed als kwaad de draad van het leven weer op te pakken, maar ik bedacht me, de oude draad kunnen wij nooit meer oppakken die is afgescheurd. We moet nu met een hele nieuwe draad beginnen en dat gaat met vallen en opstaan. Het is zo moeilijk te accepteren dat jij er niet meer bent als het tenminste te accepteren is. Ik heb er, en dat zal ook wel zo blijven, nog steeds grote moeite mee. Straks komt hij vrij en wat gaat hij dan doen???? Vervalt hij weer in het oude stramien, of heeft hij geleerd????? Ik weet ik moet mijn energie daar niet aan verspillen, deze heb ik broodnodig om het hoofd boven water te houden. Maar toch gaan mijn gedachten ook die kant wel eens op. Maar voorlopig maar hij toch nog niet weer rijden en ik hoop dat ze hem daar goed in de gaten houden. Ik heb weer iets stoms gedaan, het wordt buiten al donker en de lichten in de klas branden, heb ik de deur nog openstaan. Komen er allemaal vervelende vliegjes binnen die mij om het hoofd vliegen. Straks weer onder de bulten natuurlijk. Ik merk dat ik moe begin te worden, mijn ogen willen niet zoals ik wil dus ga ik maar stoppen. Morgen ben ik er weer. Nu komen mijn knuffels, kussen en smakkerds er weer aan. Genoeg voor jullie alle drie.

        Lieve Fiet, ik mis je zo ontzettend, het doet zo zeer zo zonder jou. LOVE> X

        Mama -
        27 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1088   |   niet OK
        Heej lieve schattebout,

        Het is weer maandag dus dat betekent werken en na schooltijd jou een berichtje sturen. We waren bij vrijdag gebleven. J is naar het NHJFO geweest en kreeg de complimenten van de dirigent na de repetitie. Hij vindt dat J het snel en goed oppakt en dat hij zich goed ontwikkeld. Als hij dit jaar zo door gaat wordt hij volgend jaar misschien wel begeerd door diverse orkesten. Dit is altijd leuk om te horen. J moest niet zo bescheiden doen zei hij want hij kan het echt wel. Zaterdag zijn we eerst bij opa op verjaardag geweest. Hij mist oma ook zo erg, soms echt triest om te zien. Daarna een uurtje bij J gekeken, zij moesten voetballen tegen de Wieringermeer. Het is 1-1 geworden. Ook mocht hij met het 2de voetballen, maar toen hij erin mocht had hij kramp in zijn kuiten dus werd het niets. Jammer maar eigen schuld. Je kan op deze leeftijd niet meer ongestraft zo maar na een inspanning gaan zitten en dan 1½ uur later weer gaan voetballen. Stom, stom, stom. Wij hadden zaterdagmiddag een uitje van het personeel van school. L en ik hadden dit georganiseerd. Eerst gingen we koffie en thee drinken met wat lekkers erbij. Daarna varen en keutergolfen. Het was prachtig weer en iederéén heeft genoten. 's Avond nog lekker metelkaar in het restaurant gegeten. We waren om een uur of 10 weer thuis. J haad enkele vrienden uitgenodigd, waarvan er eentje bleef slapen. Zondags hebben we hen naar J zijn vriendinnetje gebracht. Op de terugweg hebben we bloemen gekocht en deze bij jou gebracht. In prachtige herfstkleuren. Ja die tijd is weer aangebroken. Het was aardig druk op de begraafplaatsen en natuurlijk hebben we weer staan kletsen. Met mensen die al heel lang op Texel komen en net weer thuis waren toen jij dat ongeluk kregen. Ze komen vaak langs het monumentje en denken aan jou. Ze eten vaak bij Paal 28, ze kennen Yvon dan ook goed. Trouwens die heeft het haar kort laten knippen. Een heel ander gezicht, maar dat heb jij natuurlijk allang gezien. 's Avonds om een uur of 22.15 uur, zijn we op weg gegaan om A weer te halen. Weer helemaal naar Woerden. We hoefden maar 10 minuutjes te wachten toen de bus al kwam. Vermoeid maar voldaan kwam ze uit de bus, ze hebben een fantastische reis gehad. Blij dat ze zo genoten heeft. Ook waren er veel mee die jou kenden en iemand heeft iederéén verteld wat voor bagage A meedroeg en dat vele jou ook kenden. A heeft aanvullingen verteld. Ze was blij dat dit gedaan werd want ze was bang dat mensen niet tegen haar durfden te praten. Dit is nu uit de weg geruimd. We waren al met al om 01.45 uur weer thuis en toen gauw naar bed. Natuurlijk duurde het weer lange tijd voordat de slaap kwam. En dan vandaag weer aan het werk. Het is een leuke klas, wel veel verschillende niveau's dus is het drukker, maar de dag is zomaar weer om. Vanavond hoeven we niet naar KNA, dus is het erg rustig. Ze zijn immers gestopt met spelen daar. Ik kom zo naar je toe, kijken of alles nog netjes staat en de bloemen water geven. Hier komen mijn knuffels, kussen en smakkerd en dan zeg ik weer tegen je:

        doeg lieve Fietepiet, doeg lieverd. Wat eem verdriet om jou te moetden missen.

        Mama -
        26 september 2011

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1087   |   niet OK
        Heej lieverd,

        Eventjes op de com in mijn klas. Moet even gekleurd papier halen voor morgen, dan hebben we een personeelsuitje. J moet zo met één weer naar het NHJFO. A is er niet want die zit in Salzburg en heeft het er geloof goed naar haar zin. Veel meer heb ik vandaag niet. Zeg maar tegen beppe dat ik haar op de film van Koudum 1957 heb gezien. Ze staat de ramen op de Hoofdstraat te lappen. Heel mooi om dat terug te zien. Deze film van oud-Koudum heb ik op mijn verjaardag gekregen met een week kalender waarin ook een foto van pake bij de damclub. Zag vele bekenden op de film, en herkende ook nog veel dingen. Het is een waardevol bezit. Ook Joh en Jac staan erop. Joh als schoolkind en Jac als keeper. Prachtig die oude beelden. Nou meisje ik denk dat het maandag wordt voordat ik weer schrijf. Tot dan. Natuurlijk komen we nog wel bij je langs hoor. Papa praat dan altijd tegen je, en ik ook hoor. Vandaag werd bekend dat er een stofje is dat sneller dan het licht is, dat betekent dat je in de tijd kan reizen. Je snapt het zeker al, ik wil wel in de tijd terug reizen en dan natuurlijk naar de tijd dat jij er nog was. Wat zou dat mooi zijn als dat kon, en weten wat je nu weet. Dan konden we je beschermen tegen die onverlaat die onze wereld heeft laten instorten. Hier komen mijn knuffels, kussen en smakkerds.

        doeg doeg mijn lieve schat, doeg doeg mijn lieverd. Ik houd van je. LOVE. XX

        Mama -
        23 september 2011

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.