Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heej lieverd,Daar ben ik weer. Alles gaat hier zijn gangetje. Afgelopen weekend veel weg geweest i.v.m diverse muziekfestivals en concerten. A en G hadden het jaar concert van de KLM. Een prachtig concert en J had zaterdag en zondag het WF festival in Abbekerk. Met zijn eigen orkest hebben ze de dagprijs van zaterdag gewonnen maar werden net geen all-over winnaar. Met het NHJFO hebben ze laten horen wat ze kunnen, prachtig. Dat is eigenlijk wat we gedaan hebben wat niet in de dagelijkse bezigheden voorkomt. De rest is vanals ouds, alleen nu steeds zonder jou. Ik kom de laatste tijd veel mooie gedichten tegen. Vooral op fb, wat jammer eigenlijk dat jij dit niet hebt gehad, maar het was er toen ook nog niet zo erg. Bijna iederéén zit nu op fb en veel minder op hyves. Jouw site bestaat nog steeds, kan het niet over mijn hart verkrijgen om deze op te heffen. Er kijken nog steeds mensen op. We laten hem mooi zo en we zien wel. Het is wel zo dat er steeds meer vrienden af gaan omdat ze hun hyvessite opheffen en op fb zitten. Las trouwens in de krant dat MSN er ook uit gaat. Zal ook wel niet veel meer gebruikt worden omdat fb het bijna allemaal over heeft genomen. Maar ik zal het gedichtje hier nog even neerzetten. Het is in het Engels maar zo herkenbaar. Het past zo goed bij jou en ons. Het heet:             Missing you always !!!!You never said: I'am leavingYou never said: Good ByeYou were gone before we knew itAnd only God knows why. A million times I needed youA million times I criedIf love alone could have saved youYou never would have died. In life I loved you dearlyIn death I live you stillIn my heart I hold a placeThat only you can fill. It broke my heart to lose  youBut you didn't go aloneA part of me went with youThe day God took you home. Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd. Voor altijd in en op mijn hart. LOVE YOU.  

Heej meisje van me,Vandaag en morgen zijn het de dagen dat de overleden mensen herdacht worden, 4 jaar geleden zijn we naar zo'n dienst geweest op het Werenfridus waar jij herdacht werd. Het was toen een mooie diens in de aula van school en het zat er vol. Eén van je vriendinnen heeft toen nog een stuk voor jou op de trombone gespeeld. Later zijn we naar de herdenkingsplaats in school gegaan en hebben daar waxinelichtjes aangestoken. Ook kregen we toen een boekje mee waarin leerlingen geschreven hadden. Heel mooi allemaal. Tante Tr. is diezelfde avond naar de Oosterbegraafplaats in A'dam geweest om jou daar te herdenken. Volgens mij ging ze daar nu ieder jaar naar toe. Om jou daar te herdenken en natuurlijk oma ook. Wij doen dat hier elke dag thuis. Alle dagen staat er kaarsjes voor jullie te branden in het speciale hoekje op het dressoir. En natuurlijk komen we ook heel vaak op de begraafplaats. Kussen, knuffels en smakkerds komen op deze manier weer naar jullie toe. Ik wil dit berichtje sluiten met een gedichtje wat ik las op fb en hier graag wil plaatsen.Ik mis je elke dag .......maar vandaag is het extra hard.Er wordt vandaag speciaal aan de overledenen gedacht!Jouw afwezigheid is nu heel erg duidelijk, de leegte dodelijk.Ik mis je niet alleen vandaag, maar ook gisteren,morgen, overmorgen, ja ...........  ook de dag daarna ! Doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, we houden van je en missen je zo verschrikkelijk.

Te vroeg kwam er een eind aan je leven,Je had nog zoveel te geven !!!!!!!!!!Als schitterende ster zul je aan de hemel staan, Om mij in de duisternis voor te gaan. Lieve Afira, dit gedichtje kwam ik tegen en moest metéén aan jou denken, daarom heb ik het op deze site gezet. Ik kijk vaak naar de sterren en als ik dan een schitterende ster zie staan, dan denk ik: dat moet de ster van Afira zijn dat kan niet anders. Hier was je al zo'n mooie ster. Mijn hart springt altijd open als ik deze ster zie staan en dan weet ik dat je bij me bent. Ik blijf je missen. LOVE YOU.Dag lieve Afira.

Hey lieverd van me,Het is eind oktober, buiten is het echt herfst. Regen, wind, hagel en binnen lekker behaaglijk. Nu ben jij eerst weer aan de beurt. Wat doen we hier allemaal. We hebben net een weekje herstvakantie gehad. We zijn niet weggeweest want papa moest werken en A  moest gewoon ook naar haar werk in het VU. J was naar een vriend in Opperdoes, daar heeft hij geholpen om de kamer van zijn vriend te verven. Hij mocht er blijven slapen. En ik was lekker alleen thuis, wat ik gedaan heb weet ik niet meer maar het zal niet echt veel geweest zijn. De kracht en de energie ontbreekt me gewoon. Ik doe wat ik moet doen en dan ben ik bekaf. J had vorige week zondag een concert met het NHJFO in Abbekerk. Kon nou niet echt zeggen dat dit hun beste concert was. Er waren betere. Ik hoorde zelfs eentje die zei dat ze nooit meer zo een concert kunnen geven zoals ze voor jou hebben gedaan. Dat was hun beste concert ooit. Zo vol emotie, jouw trompet op de lege stoel, ze zullen het nooit meer vergeten. Zo sprak ik laatst met een moeder van een meisje dat ook meespeelde en ze heeft er nog steeds moeite mee. Afgelopen weekend had A een festival, ze speelde met Wijdenes en G deed ook mee. Ze hebben de eerste prijs gewonnen. Het klonk dan ook echt goed. Het komende weekend wordt het druk met de muziek. J doet met 3 orkesten mee aan het WestFriesland festival in Abbekerk en A heeft zaterdagavond het jaarconcert met het KLM orkest en zondag het BAAM festival in Amstelveen. We gaan maar splitsen, want J moet en zaterdag en zondag spelen. Dat hadden we nooit verwacht, J in de muziek. Hij vindt het prachtig en wordt ook gevraagd om her en der in te vallen. Bij zijn eigen orkest mag hij binnenkort een solo spelen. Een geweldige opsteker voor hem. En wat doen we verder. A heeft het druk met haar vriend G en met de muziek en niet te vergeten haar werk. Vandaag werkt ze voor het laatst op de medische faculteit van het VU. Ze gaat vanaf morgen full time werken op poli oogheelkunde in het VU. Ze heeft het erg naar haar zin. En J heeft het druk met zijn voetballen. Hij geeft trainen op dinsdag en woensdag en traint zelf op dinsdag en donderdag. Afgelopen zaterdag heeft hij voor het eerst weer 2 helften meegevoetbald, 1 helft in het 3de en 1 helft in het 4de. Gelukkig ging het goed. Hij kan nu weer volop meedoen. Ik ga straks naar school, we hebben een voorlichtingsavond voor de ouders van groep 7 en 8 over het VO. Papa is met A naar het KLM orkest. Vandaag over 3 weken is het zover, dan word ik geopereerd aan mijn hernia in de nek. Ik zal blij zijn al het zover is want het wordt er niet beter op. Nu straks goed opletten met de medicijnen, maar dat komt nu wel goed. Goed meisje, ik heb je weer een beetje bijgepraat. Ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds van de afgelopen dagen en de komende dagen. Hoe gaat het daar, ik zou het graag eens willen weten. Ik zou je zo graag weer eens willen zien, knuffelen en een echte dikke zoen willen geven op het puntje van je neus. Ik zal en kan er nooit aan wennen dat jij hier niet meer bij ons bent. Het is of er met jou ook een stukje van mij is gestorven. En als ik naar de foto´s kijk kan ik er nog steeds niet bij. Kan ik het nog niet geloven maar ik zie toch wel de bittere werkelijkheid. En dat is moeilijk, heel moeilijk. Moet vaak moeite doen om me goed te houden, om sterk te zijn. En altijd weer die vraag WAAROM.doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Afira, doeg doeg lieve Fietepiet, LOVE YOU.

Heey lieverd van me,Het is weer de hoogste tijd om eens wat van me te laten horen. Zit notabene al bijna 2 weken tussen. Maar in die 2 weken ben ik ook ziek geweest, is geen excuus natuurlijk, maar ik had een infectie bij het evenwichtsorgaan volgens de huisarts dan. Jeempie wat ben je dan duizelig en misselijk. Het leek wel of de hele wereld om me heen draaide als ik mijn hoofd maar eventjes bewoog. A is uit haar werk gekomen en met me naar de huisarts geweest. Die was eerst wel een beetje geschrokken omdat hij dacht dat het wat anders was. Gelukkig niet. Pillen voor de duizeligheid en de misselijkheid mee naar huis en in de loop van de week knapte het weer wat op. Ben ook niet naar school geweest. Deze week wel weer. Papa gaat wat op en neer naar zijn werk net als A en J naar school. Hij is steeds een beetje geblesseerd en verleden week zaterdag kreeg hij weer een knie in zijn dijbeen. Het deed hem enorm zeer en is vrijwillig het veld uitgegaan. Afgelopen week heeft hij rust genomen want anders gaat het nooit over. Vandaag heeft hij ook niet gevoetbald, wel als scheidsrechter gespeeld bij de B´s en dat gaat hem goed af. Ze zijn eigenlijk maar een jaar jonger dan hij zelf is. Morgen heeft hij een dubbelconcert met het NHJFO en de Alkmaar Brass in Abbekerk. A speelt niet mee want die zit met haar vriend bij het KLM orkest in Nunspeet. Ze hebben daar een studieweekend voor het jaarconcert op 3 november. Je ziet het gaat hier allemaal zijn gangetje wat, met een griepje, verkoudheid e.d. Gisteren las ik een berichtje van je oud werkgever op Texel. Iemand had de slagboom bij Paal 28 naar beneden gedaan. Je snapt het al denk, in het donker zijn er twee medewerkers op de fiets tegen aan geklapt. Over de kop geslagen, fietsen totall loss en hun gezichten aardig open gehaald. Het is toch te zot om waar te zijn dat ze die slagboom naar beneden hebben gedaan. Altijd als ik daar boven sta zie ik jou daar ook naar beneden fietsen, met gang om zo ver mogelijk te komen. Volgens mij had je dan ook je benen wagenwijd uitgestoken en dan gillend naar beneden. Zo fietsten ze dus gisteravond tegen de slagboom. Volgende week gaan we denk ik weer een dagje naar Texel. Even bij de plek stilstaan, spullen opruimen bij het paaltje als het nodig is, even koffie drinken bij Paal 28 en het strand op. Het is herstvakantie, misschien wil J nog wel weer mee. A kan niet want die moet werken. Op de faculteit van het VU en op oogheelkunde. Ze vindt het hartstikke leuk werk. Geen verpleegkundige voor haar maar medisch secretaresse. Je weet dat ze na jouw ongeluk niet meer voor ambulance verpleegkundige meer wilde, ze is bang dat ze steeds aan jou herinnert word als ze naar een ongeval had moeten rijden. En ik kan me dat best wel voorstellen. Wij kunnen ons alleen maar indenken hoe het is gegaan en ik denk dat we ook niet moeten en willen weten wat die kl...zak jou heeft aangedaan. Bij de gedachte aan de klap tegen de auto kan ik wel gek worden. Vaak denk ik, meisje heb je hem zien aankomen, wat ging er door je heen, heb je iets gemerkt? Allemaal vragen waarop ik nooit antwoord zal krijgen. En misschien wel goed ook. Merk ook dat je nog in vele harten leeft, veel mensen praten nog over je en ik vind dat eerlijk gezegd wel prettig. Wij zullen je in ieder geval nooit vergeten, jij hebt ons extra vreugde gegeven alleen werd het te plotseling van ons afgenomen. Wij leven hier verder met een groot verdriet in ons en daar moeten we het mee doen. Lieve schat ik stuur je weer al mijn liefde voor jou, knuffels, kussen en smakkerds. Maken jullie er daar maar iets moois van samen met beppe en oma en misschien is pake er ook. Er zijn vast wel meer bekenden b.v. je klasgenoot van de HAVO, die dik een half jaar voor jou een ongeluk met de brommer had gehad. Wat was je verdrietig toen je dat hoorde, ik weet nog dat je toen thuis kwam, je was boos en vond het oneerlijk. Je moest huilen en je stampte met je voeten op de vloer. En nu zijn jullie samen in jullie wereld. Hoe raar kan alles lopen.Doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieve kanjer, we houden van je en missen je. XXXX

hey meid..ik reed vandaag door westwoud naar huis en daar stond een nieuw monumentje,een jongen maus genaamd is van de weg geraakt en tegen een boom geknald, hoe is niet duidelijkik ben even gestopt en er naar gekeken,moest gelijk aan je denken en aan jou monumentje verder gaat het goed met mij, ik heb een erg leuke nieuwe vriend ontmoet en hij maakt me heel erg blij!en oja mijn examens zijn ook tot nu toe allemaal voldoende,, wiehoew haha!! ik denk aan je meid, en ik vergeet je niet! dat je dat weet..  

Heej lieve schat.Ik schrijf niet meer zoveel, maar dat betekent niet dat ik je vergeet. Je bent altijd in mijn gedachten, vaak ben ik met jou bezig waar ik ook maar ben of wat ik doe. Als ik achter de com zit zijn mijn gedachten bijna altijd bij jou. Kijk ik naar foto's, praat en schrijf met lotgenoten, en vaak op zoek naar teksten die ik mooi vind. Deze plaats ik dan hier op jouw site. Het is zondag en ik luister muziek zoals jij dat ook altijd deed, op de com. En dan kom je heel wat tegen. Het is maar net hoe mijn stemming is waar ik naar wil luisteren. Op het ogenblik is dat naar Enya. En dan voornamelijk de rustige nummers. Angels, Journey of te Angels enz. Dit is zulke mooie muziek, ik word er rustig van en denk aan jou, mijn Engel. Zo heeft ze ook een hele mooie tekst die me veel doet. Ik zet hem hier voor je neer. In het Engels. Where are you this moment,Only in my dreams.You're missing, but you're alwaysa heartbeat from me. I'm lost not without youI don't know where you are.I keep watchingI keep hopingbut time keeps us apart. Is there a way I can find you?Is there a sign I should know?Is there a road I could follow?to bring you back home? Winter lies before meNow you're so far away,In the darkness of my dreamingThe light of you will stay. If I could be close beside youIf I could be where you areIf I could reach out and touch youAnd bring you back home. Is there a way I can find you?Is there a sign I should know?Is there a road I could follow?to bring you back home? To papa, Ariëlle, Joran and me !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik denk dat in dit lied veel van mijn gevoelens staan. Daarom vind ik het ook zo mooi. Zo blij dat er zo'n site bestaat waar ik dit kan schrijven. En natuurlijk weet ik dat er mensen meelezen. En die weten waarschijnlijk ook wat het is om een dierbare verloren te hebben en die voelen misschien wel wat ik ook voel. Onmacht, woede, heimwee, onbeschrijflijk verdriet, gevoelens waar ik geen raad mee weet. Soms weet ik het niet meer en dan zoek ik muziek waar ik naar kan luisteren en waar ik rustig van word. Zo kan ik nog steeds een hele dag achter de com zitten. Lieverd je weet we missen je ontzettend, dus wordt nooit minder maar steeds meer. Om te laten zien dat we van je houden sturen we je onze knuffels, kussen en smakkerds, maar dit geldt ook voor beppe en oma, 3 dierbare mensen in mijn leven die we in 13 maanden zijn kwijtgeraakt.Doeg lieve meid, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieve Fietepiet, doei doei !!!!! XXXXXXXXX 

Heej lieve schat. Nu eerst jij. Jeempie wat staan er een kaarsjes bij je te branden. Ik heb wel een paar extra aangestoken, ook voor beppe deze week. Zaterdag zijn we zoals gewoonlijk weer met J mee geweest. Hij moest helemaal in IJmuiden voetballen. Na ongeveer 25 min spelen is hij geblesseerd het veld afgegaan. Hij kreeg tijdens een sliding een knie van de ander in zijn bovenbeen. Hij hing over het hek en was behoorlijk beroerd van de pijn. Hij kon amper meer lopen. Zijn gezicht was wit weg getrokken en even dacht ik dat hij ging overgeven. Nog steeds heeft hij er last van, heeft gisteren wel rustig op school ingelopen, 5 rondjes atletiek baan. Dat is best wel knap. Vandaag heeft hij gezwommen en dat ging ook goed. Nu is hij naar de training, hij wilde niet naar de verzorger daar, want daar ziet hij geen heil in. We zetten thuis wel een massage apparaat erop. ´s Avonds hadden we een etentje met de fam. H in de Vlietlanden. Is wel gezellig maar wat mis ik jou dan, ook A was er niet want die was nog in Trier. Dus allebei mijn meiden waren er niet bij. A kon er niets aan doen want dit reisje was al een jaar bekend, dus hoeft ze van mij niet thuis te blijven. We hebben wel lekker gegeten. Steeds een klein gerechtje en je mocht onbeperkt weer wat bestellen. Zondag hebben we rustig gedaan omdat we ´s avond A weer moesten halen uit Woerden. Eerst zijn wij in Vinkeveen op de koffie geweest bij een lotgenoot. Hun zoon is ook verongelukt en was ook nog maar 16. Dat is nu 6 jaar geleden. A was pas om 2.00 uur in Woerden en toen moesten we nog naar huis. En het was noodweer onderweg, hoosbuien, onweer en hard waaien, het was me de rit wel. We waren pas tegen 4.00 uur thuis omdat je eigenlijk voor je eigen veiligheid niet harder dan 80 km per uur kon rijden. We hebben dan ook heerlijk uitgeslapen, J hoefde pas ´s middags naar school. Gisteren was ook opa jarig en zijn toch nog maar even om de koffie geweest. A is weer naar H gegaan, een beetje tegen onze zin, maar ja we kunnen haar niet tegenhouden. Vandaag weinig gedaan, wel bij jou geweest omdat het gisteren zo gestormd had. De prachtige bolchrysant lag ondersteboven maar was niet stuk. Heb er wel een nieuwe bolchrysant bij gezet en een pompoen met wat erin. Ik weet nog dat jij die dingen zo leuk vond. We hebben alles weer schoongemaakt want er lagen bladeren, uitgebloeide bloemen en prut op je mooie steen. Het zag er weer mooi en schoon uit, maar toen we thuis kwamen zagen we aan de lucht dat het daar erg moest regenen, dus wij vreesden al. Als het goed is zou papa zonet nog even kijken of alles nog stond. Ik denk dat het dit weer was voor deze keer? Nu alleen nog mijn kussen, knuffels en smakkerds weer voor jullie drieën. Ik had nooit verwacht dat mijn leven zo een wending zou krijgen. Dit scenario kun je toch niet bedenken dat dit ons zou overkomen. Ik voel de heimwee weer naar boven borrelen en voel de tranen weer in mijn ogen prikken. Het besef dat alles zo definitief is doet zo zeer, dit zal wel nooit overgaan. Als ik naar de foto's kijk vraag ik me altijd af Waarom nou. Vaak moet ik denken aan ons allerlaatste telefoongesprek, dat was het laatste contact wat ik met je heb gehad. Een paar uur later gebeurde dat vreselijke waardoor wij jou moeten missen. Meisje voor altijd in ons hart en in onze gedachten. Bedankt voor de fijne tijd die we met jou hebben gehad. Het zijn nu de fijne en mooie herinneringen.doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat. We zullen altijd van je houden. XXXXXXXXXXXXX

Heey lieverd,Vandaag 21 september, mijn verjaardag. Sinds jij niet meer bij ons bent vier ik mijn verjaardag niet meer zo uitgebreid, vind het niet zo belangrijk meer. Jij bent er niet meer bij, Ariëlle zit in Trier en Joran was thuis omdat hij ziek is. Papa hoefde vandaag ook niet te werken. Waarom moet ik mijn verjaardag vieren? Moet ik blij zijn dat ik weer een jaar ouder ben geworden of dat me weer een jaar gegund is. Ik weet het niet. Ik gunde jou gewoon wat meer jaar dan je gekregen hebt. Jij die graag leven wilde en die toekomstdromen had. Jij die het slachtoffer is geworden van iemand die jouw leven en dat van ons aan flarden heeft gereden. Ik kan niet zo goed met deze gevoelens omgaan. Vanmorgen zijn er collega's op visite geweest. Hartstikke leuk en aardig en het was gezellig, ook opa is geweest en de rest van de familie zien we morgen als we 3 verjaardagen tegelijk vieren met een etentje. Afgelopen week ook veel aan beppe gedacht, dinsdag 18 december was het 3 jaar geleden dat ze zachtjes van ons weg is gegaan. Beleefde alles weer opnieuw en ook dat deed weer ontzettend zeer. Het blijft natuurlijk toch je moeder die mij op de wereld heeft gezet en altijd voor me klaar stond. Wat was het altijd gezellig als ze hier bij ons kwam en wat was ze blij met jullie en wat vonden jullie beppe altijd lief. Zij heeft de gezegende leeftijd van 91 gekregen en dat is heel wat meer dan jij kreeg. Nu zijn jullie samen en ik hoop dat jullie het samen met oma goed hebben.Woensdagochtend heb ik Ariëlle weggebracht naar Woerden. Ze is weer met het NMP orkest mee op concertreis, ditmaal naar Trier, ook doen ze Luxemburg en Dinant aan. Zondagavond laat komt ze weer in Woerden aan. Afgelopen zaterdag hebben we het concert gehoord wat ze daar ook spelen op diverse plaatsen. Ze had eerst repetitie en G, haar vriend, en ik zijn het stadje ingegaan. Er was een braderie en diverse andere leuke dingen, dus wij hebben ons wel vermaakt. Papa was met J te voetballen, maar hij kreeg na 20 minuten zo'n kramp in zijn benen dat ze hem bijna van het veld af moesten dragen. Dit kwam natuurlijk omdat het kamp toch wel zwaar geweest is. Veel lopen, steppen en fietsen. Koud en nat en ja dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Vrijdags thuiskomen van drie inspannende dagen en dan zaterdag weer in het veld staan, ja dat kan niet. Hij hoorde op school dat er nog meer waren die daar laatst van hadden gehad. Ik denk dat ik nu maar naar bed ga, het is al aardig laat en het regent buiten, lekker in bed kruipen en in gedachten bij jou zijn. Een paracetamolletje tegen de pijn in mijn schouder en nek en dan slaap ik wel. Lieverd ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds. Voor jou, beppe en oma. O ja dat er zoveel kaarsjes bij je staan te branden komt ook doordat we veel aan beppe denken deze week en natuurlijk ook voor jou en niet te vergeten voor oma steken we ze natuurlijk ook aan. Tot de volgende keer lieverd.groetjes van mama, papa, A en J. doei doei lieve schat, we houden van je en missen je. XXXXXXXXXX

Lieve Afira, Dit gedicht vond ik en ik wilde het metéén hier op deze site voor je zetten. Het zegt iets over hoeveel ik je mis en je in gedachten altijd bij me zal dragen. Afscheid is met zachte handenverpakken van gedachtentot mooie herinneringen. Afscheid nemenis met voorzichtige handenmeedragen van die herinneringendie je voor altijd wilt bewaren. Afscheid nemenis weten dat je iemand nooit meer zal zienmaar je altijd in je hart en geheugenaanwezig wilt houden. Afscheid nemen van joumissen van je lach, je gesprekken, je glimmende ogen ............................Lieve schat, vergeten doen we je nooit.