Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1276   |   niet OK
        Heey lieve schat, De Kerstdagen zijn weer voorbij, gelukkig. Het is waar, het ware Kerstgevoel heb ik niet meer. De eerste Kerstdag zijn we in Koudum geweest bij de kerstdiens van de doopsgezinden. Was een mooie dienst en je weet alles kan daar. Weer met veel mensen gesproken, ja over jou en over de kerstfeesten in de tijd dat jullie klein waren. Na die tijd zijn we bij ome H wezen eten. Gezellig en ontspannend en lekker gegeten. Laat in de avond zijn we naar huis gegaan. Tweede kerstdag hebben we lekker hier thuis gevierd. J de hele dag op de com, hij speelt een onschuldig spel met zijn vrienden uit Opperdoes. Wij hebben wat films bekeken en 's avonds was A ook weer thuis. Ze is al een paar dagen niet al te lekker. Er heerst een hardnekkige buikgriep, ook G is ziek. Vandaag is A wel naar haar werk gegaan, die kanjer. Morgen moet ze ook nog weer werken en dan is het alweer weekend. Vandaag bij je geweest en de steen een beetje schoongemaakt van bladeren en takjes want het had weer hard gewaaid. Het mooie kerstboeket staat nog prachtig, en we hebben de kaars vernieuwd. Nee meisje we vergeten je niet hoor. Afgelopen zaterdag hadden we ook al een mooi boeket bij pake en beppe gebracht in Koudum. A, G en J moesten toen oefenen in de kerk met orgel en koor. Volgende week met oud en nieuw zullen we ook daar een kaars zetten. Ook steken we dan 3 kaarsjes aan in de kerk, net als vorig jaar en het jaar daarvoor. Dan geef ik je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. En natuurlijk ook voor beppe en oma. Ik schrijf nog wel even een gedichtje hieronder over de afgelopen dagen. Wel weer in het Engels.When I wake upI'll look to Heaven aboveAnd I'll remember every smileAnd think of you with love. Doeg doeg lieve kanjer, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, voor altijd in mijn hart !!!!! XXXXXX

        Mama -
        27 december 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1275   |   niet OK
        Afira,De kerst zal nooit meer als vroeger zijn. Het gemis blijfr even erg, toch moeten we verder ook  voor de mensen die hier achter blijven.Er zijn dagen dat het best goed gaat, toch zijn jullie altijd op de achtergrond aanwezig.Met deze dagen dubbel.Voor jou een paar kaarsjes extra voor je ouders, je zus en broer, sterkte voor deze dagen en maak er samen het beste van.Lieve familie een goed en gezond 2013 gewenst door de oma van Suus.

        B. - Arnhem
        26 december 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1274   |   niet OK
        Heej Lieve Schat,Het is Kerstavond en hoog tijd om jou te schrijven. Heb je hier schandelijk verwaarloosd, wat eigenlijk niet mijn bedoeling is. Kerstavond 2013, straks weer een Kerst zonder jou. Steeds komen er herinneringen boven aan de tijd dat jij hier nog heerlijk bij ons was. Samen naar de Kerstnachtdienst, hier in W´werf of in Koudum. De kerstconcerten, maar de allermooiste herinnering is toch wel dat we op eerste Kerstdag een keer naar Hoorn moesten omdat je met een collega trompetist zou spelen bij een kerkdienst in een grote kerk. We waren onderweg en jij vroeg ons wat je ook alweer ging doen. Wat bleek je was gewoon je trompet vergeten. Terug konden we niet meer want dan zouden we te laat komen. Je hebt toen eentje geleend van je collega. Oooo zo kenden we je niet. Later hebben we er heerlijk om gelachen. Je snapte er helemaal niets van dat je dit overkomen was. Maar de inhoud van de enveloppe maakte alles weer goed. Ja meisje en zo zijn er zoveel herinneringen. De laatste Kerst heb je bij de familie van Thijmen gezeten en tweede Kerstdag bij ons. Met de hele familie uit eten geweest in Friesland. Wat was het gezellig. Na die laatste keer is het anders geworden, ja tuurlijk want jij bent er niet meer bij en is het niet echt meer zoals vroeger. Verleden jaar hebben we het niet meer gedaan en ook dit jaar doen we het niet. We gaan morgen wel naar Koudum en eten bij Ome H, herinneringen zullen wel weer opgehaald worden. A, G en J spelen ´s middags mee in de Kerkdiens van de Doopsgezinde kerk. Het kerstfeest wat wij altijd meevierden toen jullie ook nog jong waren. Wat waren dat altijd gezellige feesten. Zie jou en A nog staan naast de kerstboom hand in hand met de voorganger. Zo mooi. Gelukkig is daar een foto van gemaakt. Zie er best wel tegenop, die kerstdagen. Dit jaar een klein boompje in huis met alleen maar ballen en een slinger. Lichtjes zitten er niet eens in. Eigenlijk zouden we dit boompje bij jou neerzetten, maar het is er geen weer voor. Het waait, het regent, met één woord het is vies weer. Trouwens dat is het de hele maand al. Het boompje zou alleen maar weg waaien. Vanmiddag hebben we een prachtig Kerstboeket bij je neer gezet en de kaars brandt weer. Dat geeft me weer een goed gevoel. En nu ik hier weer aan het schrijven ben lucht het me erg op. Had toch wel een zwaar gevoel. En ja wat er de laatste weken gebeurd is weet je vast allemaal wel. Eigenlijk niet veel. Het gaat hier zijn gewone gangetje. Papa is veel thuis, geen werk. A zit veel bij G en heeft het druk met haar baan in het VU. En ja J gaat goed op school en ik ben aan het herstellen van de operatie. Het nog steeds wel pijn in de rug, maar ik wil geloof veel te snel. Probeer na de vakantie toch weer wat op school te doen. Heb een paar weken geleden wel de VO gesprekken mee gedaan. Maar dat was ´s avonds. Was nog wel vermoeiend, maar hoefde niet echt veel te doen. Alleen maar aanvulling te geven over het VO. En zo gaan we hier maar een beetje door. Met altijd in ons hoofd het gemis van jou. Het wordt steeds meer en meer. En het doet zo vreselijk zeer. Kan tijden naar je foto´s kijken, hebben filmpjes over jou gekeken en dat is zo mooi. We zagen je schaatsen op de binnenbaan van Hoorn, we zagen hoe je straalde samen met A en J, we hoorden je stem en ja dan komen de tranen weer. We zagen je trompet spelen bij Pats Boem, en bij het NHJFO. Zulke mooie herinneringen, maar ik had je liever hier levend voor me gezien, zodat ik je kon aanraken, knuffelen, zoenen, tegen me aantrekken. Helaas kan dit niet meer. En als ik daar dan weer aan denk dan voel ik de woede weer boven komen en moet ik me beheersen. Lieverd ik mis je zo. Voor nu wil ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds sturen. En natuurlijk stuur ik er ook voor oma en beppe mee. Want ook zij worden gemist. We wensen jullie daarboven ook fijne dagen toe. Schrijf gauw weer.Dag lieve lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg Fietepiet, we missen je zo. We houden van je. XXXX 

        Mama -
        24 december 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1273   |   niet OK
        TreesHeb een kaarsje opgestoken voor Afira wat erg allemaal wat je familie is over komen zo heb ik ook mijn broer verloren na een kort ziekbed een paar jaar geledenVeel sterkte in deze donkere dagenPiet de GrootWarmenhuizen

        Piet -
        24 december 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1272   |   niet OK
        Hallo Pukkie,Hier zit ik dan weer, helemaal alleen thuis. A zit bij haar vriend en papa en J zijn naar het voetbal. J hoeft niet te voetballen, zijn wedstrijd was afgelast. Zou hij met een ander team mee om in te vallen, lassen ze deze ook af. J balen. Werd hij gebeld of hij nog met een ander team mee wilde, hij blij dat ie toch kon voetballen werd deze wedstrijd een kwartier later ook afgelast. Dus een zaterdag zonder te voetballen. Nu zijn ze bij een thuiswedstrijd aan het kijken. Het niet echt zin om mee te gaan, dus deels ook mijn eigen schuld dat ik alleen zit. Maar dan heb ik nu ook even om jou te schrijven. Het gaat verder best wel goed, te goed denk ik want ik had afgelopen donderdag toch wel even een terugslag. Dat heb je natuurlijk als je je goed voelt en weer meer doet dan je eigenlijk kan. Heb nu weer behoorlijk pijn tussen de schouderbladen, het is soms alsof het vast zit en dan durf ik niet te bewegen. Dan even rustig en dan gaat het weer, een vervelende pijn. Dan zit er in mijn keel nog steeds een prop, onder het litteken zit een klomp weefsel wat hard is en je kunt het eigenlijk zo vastpakken. Heb even iemand gevraagd of dit gewoon was maar deze zegt toch maar even bellen. Het zit daar niet zoals het hoort te zitten denk ik, of wil ik nu weer te snel. Het is vandaag de eerste dag van de laatste maand. Voor veel mensen breekt de gezellige tijd weer aan, bij ons zal er altijd een donkere wolk boven hangen. Dat mooie gouden randje is er niet meer, dat is verdwenen op de dag van jouw overlijden. Deze dagen zijn ook weer de dagen dat we herdenken dat oma 4 jaar geleden van ons is weggegleden naar jouw wereld. Jullie twee samen en later ook in gezelschap van beppe. Het weer buiten past precies bij mijn stemming: grauw en kil, regen en zo nu en dan een piep klein straaltje zon. Zat even achter de com, doe het niet te lang want de houding achter de com is niet echt goed en krijg ik pijn. Was een beetje aan het surfen en fb aan het bekijken en kwam ik weer een paar prachtige regels tegen die ik hier bij jou weer wil plaatsen. De woorden zijn weer zo waar, het is weer in het Engels. Nu moet je niet denken dat ik dit zelf bedenk hoor, ik neem ze gewoon over en dan mag. Jammer dat je er geen plaatjes bij kunt zetten, dan zou deze site nog mooier worden. Misschien een optie voor de makers van deze site. Ik stuur je nu alvast mijn kussen, knuffels en smakkerds, voor jou, oma en beppe. Wat missen we jullie toch. Hier komen het kleine gedichtje:Since Heaven Has Become Your Home,I Always Feel So All Alone,And Though We Are Not Far Apart,You Will Forever Hold A Piece Of My Heart ! Doeg doeg lieve schat, doeg doeg Fietepiet, doeg doeg lieverd, doeg doeg Kanjer !!!!!!!! XXXX

        Mama -
        1 december 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1271   |   niet OK
        Heej lieverd,Zo nu ben jij eerst weer eens aan de beurt om een berichtje te krijgen. Het is nu precies een week geleden dat ik geopereerd ben. Tijdens het toedienen van de narcose heb ik er speciaal op gelet hoe het in zijn werk ging. Ik werd licht in mijn hoofd en iemand zei nog dat ik prikkels zou gaan voelen en weg was ik. Toen ik weer bijkwam lag ik op de recovery en was het 3 uur later. Moest daar 6 uur blijven zodat ze me goed in de gaten konden houden of de weefsels in mijn keel ook op gingen zetten. Ze hebben de omtrek een paar keer gemeten. In de tijd dat ik daar lag ben ik nog veel weg gegleden maar er waren ook momenten dat ik alweer na kon denken, en dan voornamelijk over de narcose. En ook mijn conclusie is net als die van jou, je bent idd nergens. Je merkt niets, je voelt niets, alles is niets. Ik heb niet gedroomd, was eigenlijk zo weer bij en waar mijn ziel of hoe ze dat ook maar noemen geweest is weet ik niet. Heb daar erg veel over nagedacht en het houdt me nog steeds bezig. Maar een antwoord zal ik wel nooit krijgen. Het gaat weer de goede kant op. Heb nog wel steeds een prop in mijn keel die ik niet weg kan slikken, het is een vervelend gevoel. Verder is mijn stem ook nog niet de oude en het is vermoeiend om te praten. Ze hebben in de keel alles opzij geschoven om bij de tussenwervelschijf te kunnen komen. De kapotte is eruit gehaald en er is een kooitje in de plaats gekomen, dit moet zorgen dat de wervels niet op elkaar schuren en dat de desbetreffende zenuw niet meer klem komt te zitten. Want dit veroorzaakt de pijn en de prikkels in de arm. Pijn heb ik nog wel, vooral tussen de schouderbladen. Maar ja dat is ook logisch want daar zullen de spieren ook wel een opdonder gehad hebben. Dit kan nog wel 6 weken duren voordat dit over is. Verder is de operatiewond nog dik en hard en dat baart me wel enige zorg. Dacht eerst dat het ontstoken was maar heb geen koorts en het is ook niet warm of zo. Volgens A is het littekenweefsel, en dan denk ik nu al. Ook dit drukt op mijn luchtpijp of slokdarm en dat geeft dat vervelende gevoel. Nu maar hopen dat het de moeite waard is geweest en dat ik straks zonder pijn mag leven. Ook werd er gevraagd wat ze moesten doen als het verkeerd zou gaan, J antwoordde metéén reanimeren natuurlijk. Hij was zo bang dat ik hem ook zou gaan verlaten. Hij mist je zo erg, al laat hij dat niet vaak merken, maar er zijn van die dingetjes. Tja ik moest er even over nadenken, stel je voor dat ze voor zo´n keus komen te staan, wat dan. Je weet dat ik je ontzettend mis en graag naar je toe wil, maar toen ik die twee gezichten zag toen dacht ik, maar hoe moet het dan met hen? En ik weet dat jij dat ook zo gewild had. Gelukkig kwamen ze niet voor de keus te staan, ben zeker toch te gezond en mijn hart doet het schijnbaar goed. Beppe en oma zijn daar bij jou, hoop dat jullie het daar fijn hebben met al die anderen. Wij proberen er hier weer iets van te maken, en dat gaat nog steeds met ups en downs. Nu ga ik zorgen dat ik er weer bovenop kom, alleen de tijd werkt daar niet zo erg aan mij. De december maand staat weer voor de deur. We gaan proberen er iets van te maken, maar we missen je bij alles. Hier zijn mijn knuffels, kussen en smakkerds, voor jullie drieën.doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, we houden van je en voor altijd in ons hart. XXX

        Mama -
        27 november 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1270   |   niet OK
        Hey lieverd,Nog even een berichtje naar jou voordat ik naar bed ga. Het is de avond voor de operatie. Ben niet ziek geworden of het zou vannacht nog moeten maar dat gebeurt niet denk. Morgenochtend om 8.00 uur ben ik weer de eerste. Ik maak me niet druk, ik laat het rustig op me afkomen. Moet de laatste dagen vaak denken aan onze gesprekken die we ooit hadden over nacose en over de dood. Ik ga er morgen bewust op letten hoe het gaat en of ik me iets kan herinneren van algeheel wegzijn. Zou het echt zo wezen. Ik ben benieuwd, misschien weet ik er niets meer van. Kijken of jouw stelling zo is, als je onder narcose bent weet je ook van niets en weet je niet waar je bent. Zou dood zijn ook zoiets zijn. Ik weet het niet, het zure is dat jij het wel weet. We praten maar niet over als het eens mis zou kunnen gaan. Daar willen ze weinig van horen hier. Toch tussen neus en lippen door wel iets laten doorschemeren. Maar we blijven positief. Gisteren hebben we de mensen weer proberen duidelijk te maken hoe het is om zonder één van je kinderen verder te moeten. Het was een opname van 1.30 min en werd uitgezonden via het journaal van RTV NH. Sem en Frodo speelden ook een prominente rol in het geheel. Ook zijn we bij jou geweest in Opperdoes om opnamen te maken. Ze vonden jou laatste rustplekje zo mooi, wat je tenminste mooi kunt vinden. Ze vond jou foto ook zo mooi en alles van dit is op tv geweest. Daarna zijn we naar Groningen gegaan, naar de Queen symfonie, ook J is meegeweest. Vond ik klasse van hem. Daarna hebben we met G zijn ouders en oom en tante koffie gedronken en later zijn we lekker wezen eten. Een druk maar mooi en gezellige dag. Ik weet niet wanneer ik weer schrijf, dat hangt er van af hoelang ik er moet blijven maar ik denk dat ik vrijdag weer thuis ben. Kaarsjes aansteken zal ik wel proberen, maar ik weet dat er nog meer kaarsjes bij je aansteken. Het komt helemaal goed. Nu nog mijn kussen, knuffels en smakkerds voor jullie drieën. Lieverd wil je morgen bij me zijn, wil jij mijn beschermengeltje zijn, want hier kunnen ze me nog niet missen, en ik weet dat jij me ook niet kan missen. En ik mis je zo.Doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, we houden van je en missen je. Alles is zo anders nu. XXXXX

        Mama -
        19 november 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1269   |   niet OK
        Lieve, lieve Fiet,Vandaag is het Nationale Herdenking van Verkeersslachtoffers. We zullen, maar dat doen we altijd al, veel aan je denken. Helaas kunnen we niet naar Amstelveen waar het gehouden wordt, omdat we vanmiddag naar Gr gaan. A en G spelen mee in een orkest wat de Queen symfonie opvoert. En natuurlijk willen ze graag dat wij daar ook bij zijn. Maar eerst komt zo metéén de camera ploeg van RTV NH hier om opnames te maken. In het kader van de herdenkingsdag willen ze wel eens weten hoe het leven nu is. Is het veranderd, hoe is het veranderd enz. Dit wordt dan vanavond voor tv uitgezonden. Je ziet we blijven voor je vechten, ga vandaag ook weer goed duidelijk maken dat jij onschuldig slachtoffer bent geworden van zo´n iemand die nog geen rijbewijs waardig is. Gelukkig mag hij nog steeds 7 jaar niet rijden. Drank en verkeer gaan echt niet samen wanneer geloven de mensen dat nu eens. Het gaat idd tig keren goed, maar die ene keer dat het fout gaat dat gaat het ook goed fout. En ja dat zien de mensen weer in dat het niet kan, maar 3 maanden later zijn ze het weer vergeten en vervallen velen weer in de oude fout. Wij moeten zonder jou verder en dat valt ons echt zwaar. Het is zo anders allemaal. Het is stiller in huis, niet meer met zijn vijfen om tafel of tv kijken. Niet meer met zijn allen naar het strand met de honden. Niet meer lekker met zijn allen warme chocolade melk drinken als we van het strand komen. Niet meer jouw handen in mijn handen om ze te warmen. Alles is nooit meer. Nooit meer jouw lach, nooit meer jouw ondeugende ogen, maar ook nooit meer jouw tranen, nooit meer jou troosten bij verdriet. Alles, alles is anders. Lieverd wij zullen je nooit vergeten, je zit in en op ons hart en je gaat altijd met ons mee. Hierbij stuur ik je mijn vele kussen, smakkerds en knuffels. Voor jou, beppe en oma.doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, de mooie rozen zijn van Ariëlle. Doeg doeg XXXXXXX

        Mama -
        18 november 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1268   |   niet OK
        Heej lieverd van me,Waar het laatste berichtje gebleven is mag Joost weten, maar het is hier nog steeds niet geplaatst. Raar, het is bijna al een week geleden dat ik het gestuurd heb. Volgens mij stond er niets in wat niet geplaatst mag worden, misschien het gedichtje wat ik meegestuurd heb, maar dat lijkt me stug. We wachten maar af, wie weet plaatsen ze het nog. Hier gaat alles zijn gangetje. A heeft door de week weinig vrije tijd meer. Ze gaat ´s morgens vroeg de deur uit en komt rond zes uur ´s avonds weer thuis. Het zijn lange dagen voor haar. En daarnaast heeft ze haar toeteren ook nog. Komende zondag doet ze in Gr. mee aan de Queensymfonie. Wij gaan natuurlijk luisteren. Vorige week is ze met papa en G naar Sassenheim geweest, een concert met het KLM orkest. Ik had vergadering van het NHJFO. Ja het kerstconcert komt er weer aan. Moet nog vaak denken aan het tweede kerstconcert van het NHJFO in Winkel. Jij speelde een solo, en die was zo spatzuiver, je gooide je hele emotie erin. De dirigent vertelde na afloop dat ie even een kippenvelmomentje had tijdens de solo. Je was ook nog een beetje kwaad omdat een mede trompettist vlak voor het stuk had gezegd of zij het maar even zou doen. Maar ze kende jou nog niet zo goed, jij gooide je heel ziel en zaligheid erin en met succes. Ze vond het niet leuk dat zij geen complimentje kreeg. Ook haar kans kwam, tijden jouw afscheid. Toen mocht zij een solo spelen in Anthem. Maar het verschil met jou is/was dat jij met gevoel speelde en zij speelt noten. En dat is nog steeds zo. J gaat ook zo zijn gangetje, voetballen, naar school, toetsen maken en toeteren. Ik heb het gevoel dat bij mij alles nog wel eens op de automatische piloot. Mag deze week niet ziek worden anders gaat de operatie volgende week weer niet door. Doe mijn best om gezond te blijven. En ja met papa gaat het af en aan. Dan wel weer werken en dan bellen ze weer af omdat er geen genoeg werk is. Jammer hoor. Gisteren belden ze weer of hij extra kon werken en dan gaat hij maar weer. Het blijft zo onzeker en dat knaagt aan hem. En dat is te begrijpen natuurlijk. Nou lieverd, A staat te springen om op de com te kunnen. Dus ga ik maar afsluiten. Maar eerst nog mijn kussen, knuffels en smakkerds voor jullie. En voor jou stiekum een extra. Tot de volgende keer lieve schat.Doeg doeg lieverd, doeg doeg schat, we houden van je en je ziet in ieders hart. XXXX

        Mama -
        14 november 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1267   |   niet OK
        Lieve Afira,De donkere dagen komen er weer aan, het is alweer vroeg donker. En om licht te brengen in deze donkere wereld steek ik vele kaarsjes bij jou op. Ook om te laten weten dat ik je niet vergeet. Je hebt een speciaal plekje in mijn hart zodat je altijd met mij mee gaat. Ik mis je.Dag lieve Afira, rust zacht meisje. XXX

        jeweetwelwie -
        8 november 2012

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.