Heej Lieve Schat,Het is Kerstavond en hoog tijd om jou te schrijven. Heb je hier schandelijk verwaarloosd, wat eigenlijk niet mijn bedoeling is. Kerstavond 2013, straks weer een Kerst zonder jou. Steeds komen er herinneringen boven aan de tijd dat jij hier nog heerlijk bij ons was. Samen naar de Kerstnachtdienst, hier in W´werf of in Koudum. De kerstconcerten, maar de allermooiste herinnering is toch wel dat we op eerste Kerstdag een keer naar Hoorn moesten omdat je met een collega trompetist zou spelen bij een kerkdienst in een grote kerk. We waren onderweg en jij vroeg ons wat je ook alweer ging doen. Wat bleek je was gewoon je trompet vergeten. Terug konden we niet meer want dan zouden we te laat komen. Je hebt toen eentje geleend van je collega. Oooo zo kenden we je niet. Later hebben we er heerlijk om gelachen. Je snapte er helemaal niets van dat je dit overkomen was. Maar de inhoud van de enveloppe maakte alles weer goed. Ja meisje en zo zijn er zoveel herinneringen. De laatste Kerst heb je bij de familie van Thijmen gezeten en tweede Kerstdag bij ons. Met de hele familie uit eten geweest in Friesland. Wat was het gezellig. Na die laatste keer is het anders geworden, ja tuurlijk want jij bent er niet meer bij en is het niet echt meer zoals vroeger. Verleden jaar hebben we het niet meer gedaan en ook dit jaar doen we het niet. We gaan morgen wel naar Koudum en eten bij Ome H, herinneringen zullen wel weer opgehaald worden. A, G en J spelen ´s middags mee in de Kerkdiens van de Doopsgezinde kerk. Het kerstfeest wat wij altijd meevierden toen jullie ook nog jong waren. Wat waren dat altijd gezellige feesten. Zie jou en A nog staan naast de kerstboom hand in hand met de voorganger. Zo mooi. Gelukkig is daar een foto van gemaakt. Zie er best wel tegenop, die kerstdagen. Dit jaar een klein boompje in huis met alleen maar ballen en een slinger. Lichtjes zitten er niet eens in. Eigenlijk zouden we dit boompje bij jou neerzetten, maar het is er geen weer voor. Het waait, het regent, met één woord het is vies weer. Trouwens dat is het de hele maand al. Het boompje zou alleen maar weg waaien. Vanmiddag hebben we een prachtig Kerstboeket bij je neer gezet en de kaars brandt weer. Dat geeft me weer een goed gevoel. En nu ik hier weer aan het schrijven ben lucht het me erg op. Had toch wel een zwaar gevoel. En ja wat er de laatste weken gebeurd is weet je vast allemaal wel. Eigenlijk niet veel. Het gaat hier zijn gewone gangetje. Papa is veel thuis, geen werk. A zit veel bij G en heeft het druk met haar baan in het VU. En ja J gaat goed op school en ik ben aan het herstellen van de operatie. Het nog steeds wel pijn in de rug, maar ik wil geloof veel te snel. Probeer na de vakantie toch weer wat op school te doen. Heb een paar weken geleden wel de VO gesprekken mee gedaan. Maar dat was ´s avonds. Was nog wel vermoeiend, maar hoefde niet echt veel te doen. Alleen maar aanvulling te geven over het VO. En zo gaan we hier maar een beetje door. Met altijd in ons hoofd het gemis van jou. Het wordt steeds meer en meer. En het doet zo vreselijk zeer. Kan tijden naar je foto´s kijken, hebben filmpjes over jou gekeken en dat is zo mooi. We zagen je schaatsen op de binnenbaan van Hoorn, we zagen hoe je straalde samen met A en J, we hoorden je stem en ja dan komen de tranen weer. We zagen je trompet spelen bij Pats Boem, en bij het NHJFO. Zulke mooie herinneringen, maar ik had je liever hier levend voor me gezien, zodat ik je kon aanraken, knuffelen, zoenen, tegen me aantrekken. Helaas kan dit niet meer. En als ik daar dan weer aan denk dan voel ik de woede weer boven komen en moet ik me beheersen. Lieverd ik mis je zo. Voor nu wil ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds sturen. En natuurlijk stuur ik er ook voor oma en beppe mee. Want ook zij worden gemist. We wensen jullie daarboven ook fijne dagen toe. Schrijf gauw weer.Dag lieve lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg Fietepiet, we missen je zo. We houden van je. XXXX