Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hay lieve schat,                                     Hier eindelijk weer eens een berichtje van mij. De laatste keer dat ik je geschreven heb was op 20 juli, dus 9 dagen geleden. De vakantie is inmiddels begonnen en we genieten, zover dat nog kan. Afgelopen dinsdag zijn we een dagje naar een camping hier in de buurt geweest. Een collega van me kampeert daar met haar kinderen omdat hun huis verbouwd wordt. Was erg gezellig en voor de bbq kwamen ook A en J. Het was al bijna donker dat we naar huis gingen. Woensdag zijn papa en ik naar de Vinkeveense plassen geweest. Vrienden die ook een zoon van 16 verloren zijn hebben daar een eilandje en zijn we daar geweest. Er was nog een stel met het zelfde verdriet. We kunnen het samen heel goed vinden en kunnen samen en ook goed praten. Dat is heel fijn. We zijn ook over de plas gaan varen, erg gezellig allemaal. Op zo'n dag gaan huilen en lachen samen. De andere dagen hebben we het rustig aan gedaan, want het was best wel warm. Net jouw weertje. J was weer aan het aardappel rooien. Opperdoezers, hij is nu klaar. Van zijn verdiende geld heeft hij metéén een nieuwe wetsuit en trapeze gekocht voor het kitesurfen. Vanavond heeft hij nog een gekite surft op het Amstelmeer, maar het ging hem niet naar zijn zin. De wind viel zo nu en dan weg en dan begin je niets. A was woensdag weer afgereisd naar G. Ze heeft het daar goed naar haar zin. Gisteren zijn ze weer hier gekomen en hebben papa, G en J in de tuin gewerkt. Dit was in het kort even wat er afgelopen week is gebeurd en hoe ons leven rustig doorkabelt. Morgen is J jarig, 18 jaar alweer. Een leeftijd die jij niet mocht bereiken, helaas. Maar J zegt altijd dat hij de jongste zal blijven ook al ben jij niet ouder dan 17 jaar geworden. Natuurlijk zul jij erbij zijn, in onze gedachten. Lieve schat, hier mijn knuffels, kussen en smakkerds weer. Pas maar een beetje op beppe en oma en laten zij ook een beetje op jou passen, wij kunnen het hier niet meer maar daar kunnen zij het wel.Doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg Fietepiet. We missen je hier.

Lieve mamma van Afira, Via deze mooie site wil ik je laten weten dat ik aan je denk.Je kent mij niet, maar toch wilde ik laten weten dat ik heel erg onder de indruk benvan de gedenkplaats voor jullie dochter, dat ik deze week op Texel zag.Ik ben stil van de mooie blogs die je schrijft voor Afira.Heel veel sterkte en ik heb een kaarsje voor je dochter aangestoken. Liefs van Marjolijn (41 jaar) uit Rotterdam

Beste mamma van Afira, Via dit berichtje wil ik u graag laten weten dat ik aan jullie denk en aan jullie dochter Afira.Ik kom net terug van een midweekje Texel en ben langs de gedenkplaats van jullie dochter gereden.Ik wist dat het hier stond, want ik heb u ook op televisie gezien in 2008.Ik ben erg onder de indruk van uw blogs op deze site. Ik heb erg veel respect voor u en wilde dat via dezesite even laten weten, dat ik heel veel aan jullie denk.Heel veel sterkte en ik heb een kaarsje voor uw dochter opgestoken.Vriendelijke groeten van Marjolijn Swinkels (41) uit Rotterdam

Heey lieve schat.  Ik heb bewust deze week niet erg veel geschreven. Het was een moeilijke week. Ten eerste waren er de herinneringen aan jou. Alles wat 4 jaar geleden gebeurde, passeerde de revue. Daarbij kwam nog het afscheid van de kinderen van school, wat me ook niet onberoerd liet. En er gebeurden toch ook nog wel lachwekkende dingen. Eén voorbeeld daarvan was dat ik woensdagavond bij de bbq van de kinderen opeens door een stoel zakte. Dat was lachen natuurlijk, ik ook maar als boer met kiespijn, want het deed toch behoorlijk zeer. Nu vrijdag heb ik er nog aardig last van, mijn ribben doen behoorlijk pijn. Afgelopen week was het weer net zoals 4 jaar geleden. Regen, stortbuien, zon en wind, alles kwam langs. Nu is het vrijdag en is de vakantie voor ons ook begonnen. Vandaag is trouwens Th jarig, ben even kwijt hoe oud hij is geworden. Volgens mij 25 of 26. Heb hem even een berichtje gestuurd. Ben vandaag ook weer naar het ziekenhuis geweest. Een pre-operatief onderzoek en een gesprek op de afdeling. Bloedprikken en een hartfilmpje. Dit moet goed zijn anders gaat de operatie niet door. J en A zijn nu naar het NHJFO, want morgen hebben ze een concert in de haven van Medemblik samen met de Opera Familia. Moet erg mooi worden. Zondag zijn papa en ik uit eten geweest met het bestuur van het NHJFO. Dat was gezellig en het eten erg lekker. Het was een mooie afleiding. Afgelopen week waren mijn gedachten ook steeds bij een familie hier uit het dorp. Hun dochter van 35 jaar is afgelopen zondag om het leven gekomen doordat er 2 polen in de berm terecht kwamen, gingen corrigeren en kwamen uiteindelijk op de verkeerde weghelft terecht waar net die vrouw aan kwam rijden. Een botsing was niet meer te vermijden. De jonge vrouw knalde tegen een boom en was ook op slag dood. De twee polen werden naar het ziekenhuis gebracht. Of er drank in het spel was, weten ze nog niet. Misschien nu wel maar dat is nog niet openbaar gemaakt. Vanavond is er een afscheidsdienst met muziek en woorden. Het absurde hiervan is, dat haar ouders ons een keertje aanhielden om te vertellen hoe erg het was wat er met jou gebeurd is. Het leek hen zo erg om een kind op zo'n manier te verliezen. Ook gaf ze aan dat ze ons zo sterk vond en kijk nu, nu staan zij ervoor. Hun dochter heeft nog een klein dochtertje van 3 die dus nu geen moeder meer heeft. Het gekke is dat het ook nog in hetzelfde weekend is gebeurd als jouw ongeluk. Jij op de 13de en zij op de 15de juli. Maar ook op zondag. Hoe is het mogelijk. Ze woonde hier ook nog vlakbij. Allemaal weer in triest. Ook jouw naam wordt weer diverse keren genoemd. Lieve schat ik weet het even niet meer, tranen komen tevoorschijn. Die had ik gisteren ook al, op school maar ook toen ik bij je stond. Wat zou ik je graag nog eens willen knuffelen, zoenen, je handen warmen, tja wat zou ik niet willen. Ik zou er alles voor over hebben. Dus hier mijn vele kussen, warme knuffels en smakkerds dan maar weer. Ook voor oma en beppe.Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fiet, doeg doeg lieve Fietepiet. LOVE. XXXX

Hay lieverd,Vandaag weer zo´n vervelende dag, 19 juli, de dag dat we jou naar je laatste rustplaats hebben gebracht. Het weer was net als toen. Regenbuien afgewisseld met droge periodes en soms de zon. Had het er vandaag behoorlijk moeilijk mee. Steeds maar denken hoe het 4 jaar geleden was. De tranen zaten heel hoog. Wat zijn het toch rotdagen. Maar we blijven aan je denken en je zult altijd in onze gedachten zijn. We missen je ontzettend. Doeg lieverd, kussen, knuffels en smakkerds.Doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet. We houden van jou!!!!!!!!!!!!!!!!!!! LOVE.

Lieve lieve Afira,           Wilde vrijdag kaarsjes bij je branden, maar ik kon het niet. Durfde niet naar deze site om ze aan te steken. Het komt dan weer zo dichtbij. Thuis in mijn veilige omgeving stonden ze wel te branden. Heb niets anders gedaan dan denken aan jou. Blij dat het niet stralend weer was, want in mijn ogen past dat niet bij deze dagen. Ik mis je nu nog meer dan anders. Vandaag heb ik weer vele kaarsjes hier aangestoken, deze week zal weer moeilijker zijn dan andere weken. Maar vergeet niet dat ik van je hou en dat ik je mis. Ik stop nu want het wordt me weer iets teveel.Dag lieve Afira, rust zacht lief meisje.

Haay lieve lieve schat.                          Heb je gisteren niet geschreven. Het was toen de 13de juli, de dag van het ongeluk. Was ´s morgens al vroeg met je vriendin mee naar haar examen voor diabetische voet. Volgens mij ging het wel goed met haar. J moest gistermiddag ook examen doen voor EHBO en hij is geslaagd. Toch goed van hem, ben er trots op. We gingen toen erg laat naar Texel, met de 18.30 uur boot. Op Texel aangekomen hebben we eerst een hotelkamer geboekt en wat denk je, kregen we kamernr. 13 hoe is het mogelijk. En dat ook nog op vrijdag de 13de. De eigenaar besefte het te laat, maar we hebben het mooi zo gelaten. We zaten trouwens in het hotel waar we de bewuste nacht ook zijn gedropt. Daarna zijn we doorgereden naar de plek gereden. Ook I kwam daar naar toe. Het was niet echt nog het tijdstip van het ongeluk, maar op zich hindert dat ook niet. We hebben bloemen gelegd en nog veel gepraat over hoe. I vertelde dingen die ze nog niet eerder had gezegd. Hoeveel mensen er hebben staan kijken. I vertelde dat haar dat zo opgevallen was. Langs de rand van het weiland zag het zwart van de mensen vertelde ze, allemaal van de Sluftervallei die natuurlijk de enorme klap hadden gehoord en kwamen kijken wat er gebeurd was. Ook van De Krim waren er veel mensen die stonden te kijken. En al die mensen wisten dat het erg was en dat jij daar lag te vechten voor je leven geholpen door veel lieve mensen. Helaas was je te zwaar gewond en kon je niet winnen. Terwijl wij daar gisteren zo stonden kwamen 2 politieauto´s aanscheuren met sirene en zwaailichten met daarachter aan nog een ambu met siren en lichten. We stonden daar als versteend, we beseften dat het 4 jaar geleden ook zo moet zijn gegaan alleen waren er toen meer politieauto´s en ambu´s ter plaatse. Gisteravond reden ze naar het paviljoen waar iemand onwel was geworden. Gelukkig bleek het achteraf mee te vallen. De voor ons bekende politieagent was er ook bij en hij vertelde ons later dat hij enorm geschrokken was dat hij ons daar zag staan. Hij besefte ook dat het 4 jaar geleden ook zo was gegaan alleen toen reed hij achter de dader aan. Ja het was een vreemde gewaarwording. Heeft het allemaal zo moeten zijn of was het toeval. Vandaag waren we ook weer op de plek en in het weiland fladderden vreselijk veel vlinders. Witte met zwarte stippen. Zo mooi. Ook kwamen ze steeds op de bloemen zitten, heb geprobeerd foto´s te maken maar ik ben bang dat ik steeds te laat was. Tja en vandaag weer veel nadenken over hoe het 4 geleden was. Op het moment dat ik dit typ waren we net een paar uurtjes met jou weer thuis. Alleen anders dan wij gedacht hadden. Nu zijn papa en ik alleen thuis. J is wel mee geweest naar Texel, maar is nu bij zijn vrienden en A is bij G. Ze is niet meegeweest maar ik ben er van overtuigd dat ze veel aan jou gedacht heeft en nog denkt. Getuige haar berichtje op fb met de foto van jullie tweeën. Zeker weten dat ze je enorm mist. Met wie moet ze nu haar problemen bespreken? Dat deden jullie toch altijd samen? Ben nog niet bij je geweest, papa wel. Die is gisteren met opa geweest en net toen hij J weggebracht heeft ook. Ook zag hij dat er nog een vriendinnetje van je geweest was, ze schrijft dat ze alle dagen aan je denkt en dat ze je ook erg mist. Lieverd dit zijn weer de verschrikkelijke dagen van het jaar. We beleven alles weer opnieuw en dan doet het allemaal weer zo'n vreselijke pijn. Maar vergeet nooit dat we van je houden en dat we je hier enorm missen in ons gezin. Hier komen heel veel knuffels, kussen en smakkerds aan. En knuffel beppe en oma ook maar eens extra want ook zij hebben dit drama mee moeten maken en dat was meer dan ze beide konden verwerken. Met pijn in mijn hart sluit ik dit berichtje.Doeg doeg lieve Afira, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet. LOVE YOU. XXXX

Lieve, lieve Fietepiet.                           Het is 12 juli, nog een uurtje en het is 13 juli. De datum die 4 jaar geleden ons leven totaal op zijn kop zette. Ben de hele dag al onrustig in mijn lijf, en ik weet heel goed waar dat mee te maken heeft. Vanmiddag hebben we de bloemstukken besteld en de bloemist nam ons mee naar achteren. Hij vertelde dat hij er iets moois van ging maken, hij wist precies voor wie het was. Hij schijnt hier toen ook geweest te zijn. Maar dat weet ik echt niet meer. Eerst ga ik morgen met M mee naar het examen. Moet er wel vroeg uit, maar ik heb het voor haar over. Ze was toch jouw beste vriendin. Haar moeder gaat ook mee, en ik geloof ook nog dat die morgen jarig is. Ook moet J morgen examen doen voor EHBO. Het lukt wel zei net nog. Help je hem een beetje als ie het niet meer weet? Als hij zijn diploma haalt komt daar ook een datum op te staan die hij nooit meer zal vergeten. Als J klaar is gaan we naar Texel, heb al berichtjes gekregen dat er morgen meer mensen naar de plek toekomen. Veel hebben het er nog moeilijk mee. Maar natuurlijk gaan we ook naar Opperdoes, naar jouw plekje op de begraafplaats, naar jouw laatste rustplaats. A gaat niet mee, zij is bij G maar ze zal aan je denken en vergeten zal ze je niet en nooit. J gaat wel mee. Trouwens hij is geslaagd voor zijn B examen voor Bariton. Hij kreeg prachtige cijfers voor zijn klank en toonaanzet. Dat was bij jou ook altijd heel goed. Toonladders scoorde hij wat minder mee, maar daar zat hij niet mee. En idd heeft hij gelijk, de klank en toonaanzet is veel belangrijker. Hij heeft wel besloten om niet door te gaan voor C. Ik vind het prima, vind het knap dat hij zijn B gehaald heeft met mooie cijfers. Vertel het ook maar even aan beppe en oma, want die zullen dat ook fijn vinden, vooral beppe. Die vond het altijd al belangrijk dat we muziek konden maken. En wat was ze trots op jullie toen jullie daar bij het laatste repetitie weekend zo mooi speelden. Jammer dat ze J nooit heeft gehoord. Maar jullie kijken en luisteren vanuit jullie wereld wel toe, toch. Lieve schat wat moet ik nog meer schrijven. Je weet dat we je ontzettend missen. Veel dingen herinneren nog aan jou en dat willen we zo houden. Wij proberen er hier nog wat van te maken al is dat voor sommigen van ons erg moeilijk. We zijn veranderd dat merken we wel. Persoonlijk vind ik dat ik meer in mezelf ben gekeerd. Kan tijden voor me uit zitten staren zonder dat ik aan iets denk. Was de laatste dagen een boek aan het lezen maar ik kan mijn gedachten er niet bij houden. Ongeconcentreerd, nou dat kwam vroeger nooit voor. Dan was ik helemaal in het boek vertrokken. Heb eigenlijk 4 jaar niet meer een boek gelezen, het kon me geen biet meer schelen. Ben nu weer begonnen maar het valt niet mee. Komt hoop ik wel weer terug, want ik hield wel van lezen. Ik stuur je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer toe die voor jou bedoeld zijn. Voor beppe en oma komen er nog wat achteraan. Met alle liefde die we hebben herdenken we morgen die akelige nare dag die jou het leven ontnam en die ons leven zo veranderde.Doeg lieve, lieve Fietepiet, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, We love you. XXXX

11.juli 2012

Lieve Afira,

Vier jaar alweer dat je niet meer onder ons bent.
Gevoelsmatig lijkt het veel korter, men kan het niet bevatten dat je nooit meer terug komt, nog steeds niet.
Voor de familie hoop ik dat het een dag wordt met mooie herinneringen van Afira, dat is het enige wat er nog is.
Heel veel sterkte gewenst.

Lieve groet,
Oma van Suus

Heej lieve Afira,  ga straks voor mijn muziek praktijkexamen B voor Bariton. Vind het zo jammer dat je dit niet kunt meemaken. Wat zouden we samen een mooi muziektrio vormen. Jij op trompet, A op waldhoorn en ik op mijn bariton. Ik mis je zo. Ook mag ik een jaar overslaan op mijn school. Ga nu naar het eerste jaar N3 Sport en Bewegen.    Doei doei Fiet.