Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1226   |   niet OK
        Hay lieverd van me,                                Het is vandaag 29 mei en tijd om jou weer eens te schrijven. De Pinksterdagen zijn weer voorbij. Warme Pinksterdagen. Ook de zaterdag ervoor was het warm. J had stratenvoetbaltoernooi en A is met haar vriend naar zijn huis gegaan. J kwam ´s avonds thuis, hij was behoorlijk verbrandt, ja wat wil je als je de hele dag op het voetbalveld staat. Hij had hem wel goed ingesmeerd. Ook was hij nog even te varen geweest met de boot van één van zijn vrienden. Zondags is hij de hele dag bij zijn vriendinnetje geweest. Zij is nu ook 17 jaar. Als ik daar nu zo naar kijk dan denk ik steeds, lieve meid wat was je nog jong. Nu besef ik dat pas, maar jij deed op de één of andere manier iets ouder aan. Zondag zijn papa en ik lekker thuisgebleven, ik vond het gewoon te warm om wat te doen en ik had veel last van mijn nek, schouder en arm. Dus lekker rustig aan gedaan. Dat hebben we maandag ook gedaan. We zouden naar het strand maar papa had niet zoveel zin omdat hij ´s avonds naar zijn werk moest, hij heeft nachtdienst. Gelukkig dat we niet naar het strand zijn gegaan, want er was een zeemist opgekomen die het erg fris maakte daar op het strand. Zoiets hebben we al een eerder meegemaakt en dan kun je maar beter naar huis gaan. Weer een lekkere rustige dag omdat J wederom bij zijn vrienden was. Gisteravond kwam hij blij thuis, hij had zulk leuk nieuws. Hij mag komende januari mee, ja schrik niet, naar Bali. Met de ouders, grootouders van M. Ik zei al tegen hem, als het dan nog maar aan is. Vind het wel erg leuk voor hem. Ook A kwam weer thuis, ze had een verrassing. Ze hadden de auto schoongemaakt en de groene verf eraf gehaald, ja let op, met een schuursponsje. Nou daar was ik niet echt blij mee, 3 plekken die bewerkt waren met dat sponsje. Metéén moest ik denken dat jullie dat ook een keertje hebben gedaan. Jij en A op mijn toen nieuwe Agila. Ja wisten jullie toen veel.  Ik heb nu maar een paar keer diep ademgehaald, een paar keer geslikt maar ik was toch echt wel een beetje pissig en teleurgesteld, maar ja er is niets aan te doen, het zij zo. Ik hoop dat ze hier weer van geleerd hebben. Vandaag weer een gewone dag, minder warm dan de afgelopen dagen maar dat vind ik niet zo erg. Ik heb het gevoel dat ik er niet zo erg bij ben. Een beetje dwarrelig in mijn hoofd. Misschien te veel koffie gedronken, dat wil bij mij ook wel een verkeerd vallen. Ga straks maar naar bed, was vanmorgen al vroeg op om A naar Hoorn te brengen. En vanmiddag ben ik naar Badhoevedorp gereden omdat ze moest toeteren bij het KLM orkest. Heb haar terug laten rijden en dat gaat hartstikke goed. Ik denk dat dat wel goed komt, maar jij weet als geen ander dat een ongeluk in een klein hoekje ligt. Je hoeft zelf niet eens de oorzaak te zijn, want meestal is het een ander die je wat aandoet. En ja dat kan ook bij haar gebeuren. Ik hoop van harte dat mij dit nooit nog een keer overkomt, want ik weet niet of ik zoveel verdriet nog een keer aankan. Want het doet zo zeer, dat gemis van jou. En ik mis je steeds meer dat word ik me steeds meer bewust. Gisteren was R jarig, R die je daar ook hebt ontmoet en evenoud was/is als jij of was het dan jij. Ik weet het niet meer, ik vergeet dit steeds. En dat voor een juf. Jij wist dit altijd precies wanneer je wat gebruikte. Maar hij is nu ook 21 jaar en als ik dat dan weer weet maakt me dat weemoedig. Kon ik alles maar eens terugdraaien, dan had ik, dan dan............ ja dan ja wat dan? Tja dat weet ik ook niet. Als je alles van tevoren weet ...... is denk ik ook niet goed. Maar zo'n onheil in je leven verwacht je niet. Lieverd ik houd op met klagen, want er zijn nog zoveel mooie herinneringen aan jou, maar dat is niet genoeg, ik wil jou. Het is zo anders zonder jou. Weet dat ik onzettend veel van je houd. Daarom mijn kussen, knuffels en smakkerds. Voor jou, beppe en oms.Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg Fietepiet, XXXX en LOVE YOU. Doeg doeg.

        Mama -
        29 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1225   |   niet OK
        Heej lieve meid van me,                                Het is warm de laatste dagen. Net zo warm als de dagen dat jij examen moest doen voor de HAVO en buiten zat te leren, jij hield wel van de zon. Kwam gisteren weer even op je kamer en wat was het daar warm. Ja het raam staat niet meer zoveel open. Het ruikt nog helemaal zo naar jou daar. Gisteren is G hier weer gekomen en ze gaan morgen naar het hoge land. J zijn vriendinnetje was gisteren jarig en hij is er gisteren en vandaag naar schooltijd weer naar toe. Ze zijn vanavond te bowlen. Het was deze week een beetje een rommeltjes week. We moeten eraan wennen dat papa weer aan het werk is. Alles loopt nu weer anders, maar dat weet je ook wel. Papa werkte gelukkig wel toen jij hier nog bij ons was. En hij heeft weer ploegendiensten. Ik zit hier maar ik weet eigenlijk niet wat ik allemaal moet schrijven, het gaat hier allemaal zijn gangetje. Van de week nog met iemand op de begraafplaats gesproken, ze vroeg hoe het nu allemaal met ons gaat. Ja wat moet ik dan zeggen. Het gaat allemaal wel maar het is allemaal zo anders nu jij er niet meer bent. Ik zeg altijd we hebben een leven voor en met jou en we hebben nu een leven na en zonder jou. En ik kan je vertellen dat dat laatste niet leuk is. Ik had je er zo graag bij gewild, maar helaas. Gisteren waren A en ik op kraam visite, en als ik dat zo´n klein babytje zie, dan doet er ergens in mijn hart iets zo zeer. Vaak denk ik dan wat staat jullie allemaal nog te wachten. Ik weet zo mag ik niet denken en dat heb ik met jou ook nooit gedaan, maar dan opeens is daar het moment waar ik altijd bang voor ben geweest. Eén van mijn kinderen verliezen, dat bedenk je niet. Je denkt er wel eens over, stel je voor dat het mij overkomt en dan overkomt het je. Vreselijk. Meisje ik mis je zo verschrikkelijk, en dat wordt niet minder dat kan niet, het wordt steeds meer. Ik stuur je mijn knuffels, kussen en smakkerds weer omdat ik zoveel van je houdt. Maar ik houd ook van beppe en oma, geef ze maar een dikke knuffel met kus van mij.Doeg doeg mijn kleine troelewoel, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat. LOVE YOU.

        Mama -
        25 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1224   |   niet OK
        Heej meisje,                                      Even het belangrijkste nieuws van deze dag. Papa heeft gelukkig weer werk. En weet je, weer bij hetzelfde bedrijf waar hij werkte toen jij verongelukte. Ze waren daar toen zo meelevend. Nu kan hij daar weer terecht en hij kan er morgen al beginnen. Gelukkig want in deze tijd is het toch wel moeilijk om een baan te vinden, er zijn zoveel werklozen. Misschien hielp het dat hij daar al eerder had gewerkt. En jij was er natuurlijk, jij was vandaag zijn engeltje. Ik had een mooie bewerking van jou gemaakt in een foto. Kreeg er veel reacties op. Jouw gezicht vaag tussen de wolken alsof je zeggen wilt: ik help jullie wel, maken jullie je maar geen zorgen. Ik ben zo blij voor papa. Ik ga nu naar bed, maar eerst mijn kussen, knuffels en smakkerds. Geef er ook maar een paar aan beppe en oma.Doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieve Fietepiet. Het doet zo zeer jou niet meer te zien.

        Mama -
        22 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1223   |   niet OK
        Hey lieve schat,                                                       Weer even bijkletsen. Hoe is de afgelopen week gegaan? Ik had geschreven dat we woensdag bekaf van Texel zijn gekomen. Donderdag was ik nog niet bijgekomen, was toch brak. Dus veel geslapen en bijkomen. In de middag kwamen A en haar vriend G thuis. Erg gezellig. Ook M van J was van de partij, het hele koppel was thuis, nee er miste ééntje en dat was jij lieverd, met of zonder vriend. En wat doet dat zeer, zo zeer. De tranen zitten dan erg hoog. 's Avonds ging A en G naar Wijdenes te toeteren. Vrijdag was ik weer boven jan en zijn we 's middags naar het strand geweest. M was niet mee want die moest werken. A en G gingen een stuk lopen langs de waterkant, nou dat hebben ze geweten. Kletsnat van een grote regenbui kwamen ze in het paviljoen aan, waar wij heerlijk zaten te schuilen. We zijn toen maar naar huis gegaan, J had wel zijn vlieger en flyboard mee, maar hij heeft het niet gebruikt. Thuis hebben we heerlijk gegeten, en later gezellig thuis gebleven. Zaterdag moest J voetballen, een klein toernooitje met steeds dezelfde tegenstander. Verschillende teams speelden steeds tegenelkaar, 3x 25 minuten. Was wel leuk, alleen J werd er in de derde wedstrijd even uitgestuurd omdat hij nogal fel reageerde op zijn tegenstander die hem tegen de achillespees trapte. Ook deze werd er uitgestuurd. J moet nog leren zich te beheersen bij zulke opstootjes. Maar dat komt wel goed. En natuurlijk zijn we ook bij jou geweest. We hebben de verjaardagsbloemen opgeruimd. G was er stil van. En toen kwam de stunt van de dag. A moest herauten en ze wist zeker dat dit 19.45 uur was. Op het moment dat ze weg zou gaan belde de vriendin van de andere heraut om te vragen waar ze bleef. Bleek het later om 18.30 uur te zijn. Er waren tijden omgewisseld. Nu weet hij ook eens hoe het is om daar in je uppie te staan. Hoe vaak heeft hij jou aangedaan. Hij mag natuurlijk ook heel graag alleen spelen, nou dat kon hij nu. We zaten zaterdagavond gezellig thuis. J en M kwamen ook en alles was weer compleet, wat zou het geweldig zijn geweest als jij er bij was geweest. Heb liggen huilen in bed uit onmacht. Vandaag was het nl 24 jaar geleden dat papa en mama getrouwd waren. Toen we dat deden hadden we een mooie toekomst voor ogen, we kregen drie mooie kinderen en waarom ons nu eentje afgepakt moest worden is me nog steeds een raadsel. Wat werd je vandaag gemist. We zijn met z'n allen naar Callantsoog geweest. We hebben daar koffie gedronken en wat gegeten. A heeft later G naar huis gebracht en op het moment dat ik dit type is ze weer onderweg naar huis. Ze rijdt wat af in haar autootje. M is ook net opgehaald en alles is weer als vanouds. In de kamer staan nu een drietal prachtige boeketten. Morgen vangt het normale leven weer aan. Nog 9 weken werken en dan is het zomervakantie. Ik besef net dat dan de nare dagen ook zijn geweest. Lieve schat hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Ook denken we aan beppe en oma.Doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg Fietepiet, we missen je zo. Doeg doeg.

        Mama -
        20 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1222   |   niet OK
        Heej lieverd,                                          Ik ben weer thuis na een prachtig kamp. Moe maar voldaan. Idd voldaan omdat ik toch even bij jou ben geweest. Vanmorgen ging de groep naar het strand en daarna naar het Juttersmuseum. Toen zij naar het strand gingen ben ik richting de Krimweg gegaan. Er was wel een reden hoor, ik wilde kijken hoe het met het bloemstuk was. Ik wilde dit niet laten liggen als het uitgebloeid was want dat hoort niet. Ik heb het meegenomen, ik wilde het zelfs daar niet eens weggooien dus heb ik het meegenomen naar huis. De bus was groot genoeg en kon het mooi mee. Dit geeft me zo´n goed gevoel dat ik van de anderen even de tijd kreeg om daar bij jou te kijken. Nu kan ik er weer een poosje tegen. Alles staat er nog netjes, ook de tulpen hebben we meegenomen. De bollen zetten we straks ook weer in de grond. Ik typ niet zo veel want ik ben zo moe, maak veel fouten, het wil niet zo. Daarom stuur ik je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds voor jullie drieën.Doeg mijn lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet. Ik mis je meer dan ooit. Kusjes.

        Mama -
        16 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1221   |   niet OK
        Heej lieverd,,,                                           Op naar Texel, 3 dagen kamp met groep 7 en 8. Weet niet of ik naar het monumentje kom, wil school en privé eigenlijk gescheiden houden. Vorige jaren heb ik het ook niet gedaan, voelt van binnen niet goed maar soms kan het niet anders. Weet dat ik aan je denk, kijk 's avonds naar de sterren en dan weet ik dat je bij me bent. Kusjes, knuffels en smakkers.Doeg doeg lieve schat, doeg doeg meisje, doeg doeg lieverd, hou heel veel van je.

        Mama -
        14 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1220   |   niet OK
        Heej lieve schat,                                      Eerst jou nog een krabbeltje schrijven. Gisteravond zijn we helemaal naar HS geweest. Was een behoorlijk eind rijden maar ach wat geeft dat. We hebben daar een mooie avond gehad. De vader van A haar vriend stond al 40 jaar voor hetzelfde orkest. Hij werd aan het eind van de avond dan ook geridderd. Natuurlijk hebben we kennen gemaakt met A d´r vriend. Een hele leuke jongen. Later ook nog met zijn ouders. Leuke lieve mensen. We waren al met al vannacht om een uur of half twee weer thuis. A en J moeten ook bijna weer thuiskomen van een muziekweekendje Terschelling, zal mij benieuwen hoe ze het gehad hebben? Ga zo mijn tas maar eens inpakken voor morgen. Het jaarlijkse kampuitje staar weer voor de deur, 3 dagen Zwaluwhof op Texel. Zal wel op één of andere manier proberen om de kaarsjes aan te steken. En anders kan papa het ook wel doen. Vandaag was het moederdag, een dag zonder kinderen voor mij. Maar eigenlijk vind ik moederdag helemaal niks, vroeger was het leuk als jullie met eigengemaakte kadootjes kwamen. Ik vond nog zo'n kadootje van jou. Het stond in de la van mijn kastje. Een sigarenkistje helemaal omplakt met stukjes oranje papier. Het was een sieradenkistje. En ja die zitten er ook in. Dit is zo'n speciaal kadootje nu. Ik zal het goed bewaren, het is nog iets wat jij gemaakt hebt. Zo'n bijzonder iets, en ik ben er zo blij mee. Ik ga er een foto van maken en hem opslaan bij de foto's van jou. Het doe me zoveel. En weet dat ik heel zuinig op zal zijn. Dit waren de leuke dingen van moederdag, tegenwoordig zegt het me niets meer. Ik ga zo maar eens wat doen, maar niet voordat ik jou, beppe en oma de kussen, knuffels en smakkerds heb gestuurd. En omdat het voor hen ook moederdag is een paar extra.Doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet. MISS YOU.

        Mama -
        13 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1219   |   niet OK
        Heej lieverd,                                 Ben ik weer, zoals beloofd. Wilde gisteravond het berichtje nog voor middernacht weg hebben. Dat is gelukt. Vandaag ben ik dus naar de huisarts geweest. Dat werd foto´s nemen in het ziekenhuis. De huisarts weet ook niet wat er met die knie aan de hand is, ook hij denkt dat het iets is met de knieschijf. We wachten af, maandag krijgt de huisarts uitslag. Dan ben ik er niet want dan zit ik op Texel met groep 7 en 8. Ja het is weer zover, het kamp op de Zwaluwhof. Weet je nog dat jij daar ook bent geweest? Jij zat in de groep 8 die er voor het eerst heen gingen. Wat hebben jullie daar genoten. Ik weet zelf nog dat jullie gezwommen hebben. Sommigen gewoon in hun boxershorts. Het was toen prachtig weer. A en J zijn vanmiddag afgereisd naar Harlingen om daar de muziekboot te nemen naar Terschelling. Ze zijn met het NHJFO, ik ben niet mee omdat ik maandag ook al met mijn groep op kamp ga. En ik denk dat het dan een beetje teveel van het goeie wordt. Morgen speelt het NHJFO op het festival en morgenavond gaan ze luisteren naar het galaconcert. Wij gaan naar HS omdat de vader van A haar vriend een jubileum concert dirigeert, hij staat al 40 jaar te dirigeren. 't Is een mooi eindje rijden maar we hebben het er voor over. Je merkt wel dat we het thuis rustig hebben maar we hebben toch wel dingen te doen. Natuurlijk gaan we ook bij jou langs. Er staat hier thuis een prachtig bos donkerrode rozen voor jou. Deze krijg je van iemand die ook in het NHJFO speelt en ook met jou heeft gespeeld. Ze reed mee met A en J naar Harlingen. Wij zetten die mooie bos bij jou neer, bij al die andere bloemen. Nou meisje, ik ben weer aan het eind van dit berichtje, nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Natuurlijk voor jullie drieën. Tot de volgende keer lieverd.Doei doei lieve schat, doei doei lieverd, doei doei lieve lieve Afira, ik mis je zo verschrikkelijk veel. LOVE YOU meisje.

        Mama -
        11 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1218   |   niet OK
        Lieve lieve puk,                               Eindelijk weer een krabbeltje van mij. Ik zie dat het alweer een week geleden is. Tja we kunnen wel even op de week terugkijken. Allereerst A, die pendelt wat heen en weer tussen W en HS, daar ergens in het hoge land van Groningen. Ze is helemaal stapelverliefd. Ik denk zelfs dat het wel eens de ..... kan zijn. Het is haar gegund. Ik ben echt blij voor haar. Zondag is ze weer naar het NPO orkest geweest. De eerste repetitie weer na hun reis naar Salzburg. Dit jaar gaan ze op concertreis naar Trier. En ja, daar ben jij ook al eens geweest met ons. Ik weet niet of je je dat nog herinneren kan, want je was een jaar of 8 à 9  denk ik hoor, ik weet het niet precies meer. Wel weet ik dat we toen in Vielsalm met vakantie waren. In de herfstvakantie. Daar waar we van die enorme rood met witte paddestoelen zagen. En waren jullie zo heerlijk hebben gezwommen. En waar we nog met z'n allen gebadmintond hebben in de sporthal. Je zat dus toen al op badminton. Dat was over A, nu over J. J doet eigenlijk hetzelfde, hij pendelt wat op en neer naar zijn vriendinnetje, blijft er soms een nachtje slapen en komt weer thuis. Hij gaat wat naar school, hij voetbalt en traint wat en tussendoor doet hij ook nog wat aan huiswerk. Maar dat laatste moet dan altijd op het laatste moment gebeuren. Daarin lijkt hij niets op jou. Hij vindt school vreselijk en vindt het een noodzakelijk kwaad, maar hij ziet wel in dat het niet anders kan dus spant hij zich nog wel in om er iets van te maken. Hoe anders was jij, jij die zo'n zin had om naar de Stenden Hogeschool te gaan in Leeuwarden om daar de studie hotelmanagement te gaan studeren. Hoe anders werd het, het werd je onmogelijk gemaakt. We weten waardoor. Vaak moet ik daar aan denken, hoe zou het geweest zijn? Als alles gewoon was geweest en je had het leuk gevonden had je nu examen moeten doen. Dat speelt vaak door mijn hoofd. Nu weer even wat anders, papa heeft maandagavond zijn arm tussen de deur van de auto gehad, de deur stond open en een windvlaag sloeg de deur dicht. De arm werd in de loop van de avond aardig dik en erg pijnlijk. Dus zijn we nog naar de huisartsenpost geweest. Vandaar uit moesten we naar spoedeisende hulp om foto's te laten maken omdat ze bang waren dat het gebroken was. Gelukkig was dit niet het geval, maar er zit wel een scheurtje in de kop van de elleboog. Gelukkig niet echt een grote dus hoefde hij niet in het gips. Papa moet zijn arm wel lichtjes gebruiken want anders wordt de elleboog stijf. Het was me het avondje wel weer. Morgen ga ik naar de huisarts omdat ik een vreemde punt op mijn knie heb, waarschijnlijk overgehouden aan de val, eind maart, in de parkeergarage toen we A haar autootje haalden. Het lijkt wel of de knieschijf is opgeschoven. Het is bijna middernacht, morgen vertel ik je weer meer. Welterusten meisje, maar eerst mijn kussen, knuffels en smakkerds weer voor jullie.doei doei lieverd, doei doei schat, doeg doeg lieve lieve Afira, we missen je.

        Mama -
        10 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1217   |   niet OK
        Heej Pukkie,                                                Ja daar ben ik weer. Het heeft lang geduurd voordat de berichtjes geplaatst werden, maar dat komt door de feestdagen denk ik, er waren dan ook veel berichtjes hier. Heb ze weer doorgelezen en de tranen rollen alweer over mijn wangen. Vandaag ben ik bij een lotgenote geweest en er kwam nog iemand, zodat we met zijn drieën waren. We hebben heerlijk gepraat, natuurlijk over jullie. De andere twee lotgenoten hebben allebei een zoon verloren, ook met een verkeersongeluk. De ene is op onverklaarbare wijze tegen een boom aangereden en is in het ziekenhuis overleden, 19 jaar. En de andere zat bij een ander in de auto met zijn vrienden. De bestuurder reed te roekeloos en te hard. De bestuurder raakte de macht over het stuur kwijt en ramde een brug. De jongen naast hem was op slag dood, 16 bijna 17 jaar. De anderen achter in de auto zwaar gewond en de bestuurder natuurlijk niets. De zwaargewonden ondervinden nog steeds hinder van de verwondingen. Het is zo goed om met de moeders van deze jongens over jullie te praten. We zijn ook naar de begraafplaats geweest, en ja daar staan we dan bij zijn graf, wij die verbonden zijn aan hetzelfde, elkaar op deze manier leren kennen. Het had niet gemogen. Het was een mooie en gezellige dag en we hebben ook wel gelachen hoor. Dat moet kunnen. Maar we voelen elkaar zo goed aan. We hebben hetzelfde meegemaakt. Ook zij vinden het moeilijk om los te laten en ook vind dat. Maar ik probeer het, je hebt er recht op. Maar ik blijf je schrijven, hoe vaak en wanneer weet ik niet. Weet je ik what app je wel, even een berichtje dat ik geschreven heb. Hé misschien kan dat ook, waarom heb ik hier niet eerder aan gedacht. Alleen het vervelende is dat ik donders goed weet dat er geen berichtje van jou terug komt. Ook hier niet. Maar als ik zo aan die anderen denk, denk ik dat ik het toch wel goed doe. Van je afschrijven is een goede manier van verwerken. Niet alles opproppen, dat is niet goed. Natuurlijk mis ik je zo veel, bij alles wat ik doe zit jij in mijn gedachten. Als ik auto rijd denk ik aan jou, als ik slapen ga denk ik aan jou, word ik 's nachts wakker denk ik aan jou en ga zo maar verder. Tuurlijk denk ik ook veel aan J en A, maar dat is anders. A is nu een paar dagen weg, en ja ik mis haar maar op een andere manier. Ik hoop tenminste dat ze weer heelhuids thuiskomt zaterdag, maar ik weet dat jij nooit meer thuiskomt en dat is het verschil in missen van. Lieve schat, hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Voor jou, maar ook voor oma en beppe. Want die mis ik ook zo erg. Doeg doeg meisje, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd. Bye Bye. LOVE YOU. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Mama -
        3 mei 2012

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.