Lieve Sylvie, Peter, Kelly en Carmen,

Het bericht van Abs overlijden op FB kwam als een enorme schok bij John en mij binnen. Toen ik het las kon ik het niet bevatten. Ik zie hem nog zo levendig voor me. Ab was naast studiegenoot, collega, carpoolmaatje ook een vriend geworden waarmee ik helaas laatste paar jaar contact wat was verloren.

Ik ken Ab van onze studie Zoötechniek. Doordat we binnen de studie ieder andere richting deden zagen we elkaar maar af en toe bij gezamenlijk vak of bij een feestje. Dit veranderde wat tijdens de buitenlandse excursie naar Oost Duitsland in 1988 (foto 1 en 2) . Maar ik leerde Ab pas echt goed kennen toen we collega's werden bij het ATC en we ook bijna dagelijks met club van 7 a 8 op en neer naar Lelystad carpoolden.
Het ATC was een kleine (6 persoons) en erg gezellige, collegiale organisatie. Ik bewaar hele leuke herinneringen aan onze gezamenlijke tijd daar. Foto 3 en 4 zijn van een ATC feest met picknick bij Aleid (ons hoofd) thuis.
Tijdens het carpoolen 's morgens lagen we vaak eerst nog te knikkebollen, maar later en op de terugweg hadden we leuke, grappige gesprekken over van alles en nog wat; collega's, thuis, kinderen, paarden, schaatsen, toestand in de wereld. Vooral Ab's droge humor en verhalen maakten dat de reis sneller leek te gaan.
Na het ATC/Praktijkonderzoek voor de Veehouderij/ASG zagen we elkaar nog geregeld op verjaardagen (foto 5 is met Sylvie en mijn partner John tijdens feest in mijn pluktuin), etentje, keer oud en nieuw, in de stad en bij de supermarkt. De laatste jaren was het contact - door drukte met beider werk, kinderen enz helaas wat verwaterd en kwamen we elkaar vooral in de supermarkt of op straat tegen, waarbij we dan afspraken om binnenkort weer eens echt af te spreken en bij te praten maar dat we nu - allebei - door moesten.

Laatste keer dat ik Ab heb gesproken is denk ik 3/4 tot 1 jaar geleden in de supermarkt samen met Peter. We hebben toen elkaar kort gesproken want ik moest naar mijn werk en Ab en Peter naar sporten. Ik heb toen niet doorgehad dat Ab al ernstig ziek was en hij heeft het ook niet verteld. Ik hoorde nu van Sylvie dat hij ook niet wilde dat iedereen wist dat hij ziek was. Ab wou niet bezig zijn met zijn ziekte maar nog zoveel mogelijk uit het leven halen. Wij zagen Ab als een levendige, sportieve, goedlachse, nuchtere familie man, die alles overhad voor zijn vrouw, kinderen en vrienden. Wij bewaren veel mooie herinnering aan Ab en zullen hem missen.
Sylvie, Peter, Kelly en Carmen heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Petra en John, Bennekom