Voor altijd bij ons.

Lieve Wietske,

Er zijn zo vaak kleine momenten waarop je opeens in mijn hoofd zit. Iets wat je ooit zei, iets wat ik zie en waar jij een mening over had, iets wat er gebeurde.
Pas na een paar seconden klopt het besef opeens weer aan de deur dat je er niet meer bent.
Er is een groot gat achtergebleven in het leven van alle mensen die van je houden, maar in al die kleine dagelijkse momenten ben je er stiekem toch nog even.

Mijn eerste moederdag vandaag met direct het besef dat die van Wietske vorig jaar de laatste was.. Wat heb ik aan haar en jullie gedacht vandaag.

Wietske wilde dit altijd vieren; we hebben dit helaas maar 1 x samen als moeder kunnen doen. Wat mis ik haar..

"Je suis toujours celle que tu respires"

.. na 32 jaar een kerst en verjaardag zonder Wietske...