Vandaag is het vijf jaar geleden dat jij bent overleden. Mijn grote nicht. Verongelukt in het verkeer, zo onverwacht en veel te jong. Net een jaar moeder van Jonas, met nog een heel leven voor je. Maar op 4 augustus 2020 sloeg het noodlot toe. Ineens was jouw leven voorbij en dat van iedereen om je heen voorgoed veranderd.
Jouw overlijden heeft diepe indruk op me gemaakt. Zo'n jong familielid, zomaar uit het leven gerukt. Dat hoort niet. Het is zó oneerlijk… en je kunt het niet terugdraaien, hoe graag je dat ook zou willen.
Ik ben nu net zo oud als jij toen was. Dat besef komt hard binnen. En het maakt me extra bewust van hoe snel het leven kan veranderen. Tijdens de familiedagen was jij voor mij altijd de gangmaker. Je maakte iedereen aan het lachen met je gevatte opmerkingen. De band die je had met oma vond ik altijd bijzonder om te zien. Je deed zo je best om het iedereen naar de zin te maken.
Op je begrafenis hoorde ik verhalen over jou die ik nog niet kende. Want eerlijk is eerlijk: buiten de familiedagen zagen we elkaar eigenlijk niet zo vaak. Achteraf vind ik dat jammer. Ik had je graag nog beter leren kennen.
Op de gekste momenten kom je nog weleens in mijn gedachten voorbij. In het begin elke dag. Nu af en toe. Maar je bent nooit écht weggeweest.

Lieve Wietske,
Het is 5 jaar geleden, maar toch voelt het ergens als niet zo lang geleden dat je er nog was. In de tentjes met het lekkere eten, bij de snoep op tafel, met alle adviezen voor kleding en het leven. Ook is het al 5 jaar geleden, van missen en herinneren, bij die plekjes, deze dag, je verjaardag en andere kleine momenten. Ookal ben je er niet meer, ergens ben je er ook altijd.

He Wietske
Vandaag veel oud collega's gezien. Had jij gewoon bij moeten zijn. Boeh
Liefs
Marit

Eens in de zoveel tijd denk ik nog aan je, wij waren goede maatjes op de middelbare school ❤️

He wietske,
Moest aan je denken.
Alle liefs
Marit

Nog regelmatig denk ik aan jou, wil ik je even appen voor een advies. Want jij was mijn lieve collega bij Psytrec die altijd voor mij klaar stond en er voor mij was! Trots was ik dan ook dat je mij appte of ik een groot geheim kon bewaren .. je was zwanger wat een prachtig bericht en wat een prachtige zoon heb je op de wereld gezet! Lieve Wietske weet dat ik jou nooit zal vergeten .. Dikke kus Jessica

..dat kan alleen in gedachten: Weer moeilijke maanden achter de rug , ook na 2 jaar. Nog steeds denk ik: hé, niets van Wietske gehoord. Je nicht Emma heeft van de zomer een zoon gekregen, en nicht Annelies vorige week: nu zijn ook mijn 2 zussen dus voor het eerst oma geworden. Het drukt extra hard op de feiten, ondanks die blijde gebeurtenissen.
Binnenkort gaat deze site verdwijnen. Het zal nog wel even duren voor we alle herinneringen etc. mooi hebben verwerkt in een gedenkverzameling (digitaal en op papier).
mama.