Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve lieve liefste Ton,

Ik zal niet weten waar ik moet beginnen.. topper!! Liefste Tonnie en sjakkoenoemoenoe ( jij en je gezin begrijpt dit )

Jij bent en zal altijd mijn beste grote vriend blijven. Ik heb super veel van je geleerd en heel veel mooie tijden mogen meemaken samen met jou fantastische gezin waar ik enorm dankbaar voor ben. Ik hoop het aller beste voor jou en je familie/nabestaanden en wens iedereen heel veel sterkte toe met dit grote verlies. Rust zacht in vrede, wij zullen altijd op hele mooie herinneringen terugkijken en dankbaar blijven dat jij er altijd bent geweest. Ik zal er ook altijd zijn voor jou mooie gezin in goede en slechte tijden.

Hou van jou!

Semra Kocapinar

“Ik wil iedere dag een foto. Totdat hij puber puisten krijgt. “
Wat was je gek op Sem, en wat hadden we dat graag gedaan.
We gaan je missen. En voor altijd in ons hart.
Xxxx

‘Hemelbestormers!’ Dat appte je terug toen ik deze foto begin dit jaar aan je doorzette. En dat waren we. Ik een zetje, jij een zetje, en zo door, om te komen tot de mooiste aanpakken. Waar onze werkgever 1mio factureerde voor 3 mio besparingen, lukte het ons om hetzelfde voor tweeëneenhalve ton te doen bij een ‘goede doel instelling’. We leerde gewoon het management wat normaliter de consultants doen. Een waardeloze en zelfs ondermijnende business case voor een adviesorganisatie, maar dat heeft onze trots en lol nooit weg kunnen nemen. Ergens rond de eeuwwisseling: ‘Hey Ton, hoe is het man?’. ‘Nou Theun, Ik ga dood’. Tekenend voor jouw directheid. Maar bovenal zie ik jou als de grote tacticus. Onze jarenlange en bijna dagelijkse intervisie, over de juiste manieren en woordgebruik om ‘ongewilligen’ een stapje verder te krijgen, waren bepalend voor de lol in het werk. En dan natuurlijk de gesprekken over het leven, het onderhouden van onze relatie, en over de ouderlijke zorg over onze kids. Waar, bij de laatste twee onderwerpen, ‘trots’ de boventoon voerde. Hoorbaar in woord en zichtbaar in de ogen. Al was het contact in frequentie een stuk lager geworden. Het bericht van jouw overlijden raakt mij zeer. We waren getuige van een belangrijk deel van onze levens. Dat is dierbaar en koester ik. Dus hemelbestormer, nu je de ziekte van je af hebt mogen schudden, maak ze gek daar.

Zo dierbaar. Liefs Petrus en Ingrid

Lieve Ton,
Bij ons draaide het contact meestal om eten maken én opeten, met een wijntje en een goed gesprek dierbare avonden.
Wat ben je een dankbare gast gebleken, jij de super kok genoot ook als je bij ons mee at en dat was een stuk minder spectaculair. Ik ben zo blij dat we nog een” bosche bol” konden delen, want die zijn echt lekker en die kende jullie nog niet.
Ook introduceerden we de Gran Prix, lekker languit op de hoekbank, soms deed je een klein tukje, vond je het dan toch saai?
Trots was ik dat je Sanny graag zag. Die kleine ballerina heeft het nog over de koekjes die ze voor je bakte.
We hebben elkaar veel te laat leren kennen, we hebben genoten en zullen zeker (met Jacqueline) het glas op je heffen.
Knuffel Hans en Margot