Thijs,

Voor hoever ik terug kan in de tijd ben jij altijd al een van mijn beste vrienden geweest toen we klein waren. Van kleins af aan hadden we aan 1 blik genoeg om elkaar te snappen en dan in een deuk lagen tot we buikpijn hadden.
Ik zal dan ook nooit alle middagen vergeten dat ik bij jou thuis gespeeld heb. Hutten bouwen kon jij als de beste en wat hebben we dan ook een paar mooie gebouwd. Of even op de trampoline wat ik altijd graag wou. Ik kan me nog precies herinneren dat ik van de trampoline afviel en dat we toen ook allebei in een deuk lagen.
Als we dan even geen energie was jou super moeder er altijd even met wat knakworstjes. Oh wat heb ik toch veel heerlijke knakworstjes gegeten bij jou.
Na de basisschool gingen we allebei een andere school kiezen, hier baalden we enorm van. Hierdoor zagen we elkaar minder wat erg jammer was. De laatste jaren zagen we elkaar weer wat meer, mede door de voetbal. Je bent dit jaar met ons mee gaan trainen, en wat vonden we het gaaf weer samen te spelen in 1 team. Jammer genoeg was dit maar van korte duur.. We hadden al zoveel plannen, zoals volgend jaar op trainingskamp, wat had je er ongelofelijk veel zin in. Het trainingskamp zal er komen, jammer genoeg zonder jou maatje.. We hebben als doel dit jaar om te promoveren met de A1. En we gaan het halen, daar zal ik alles voor doen, speciaal voor jou vriend!

Ik zal je nooit vergeten maatje, aan elke herinnering aan jou zal ik nog denken. Ik ga je ongelofelijk missen.

Rust zacht vriend !

Thijs,

Op deze foto - mei 2005 (voorste rij, in het midden) - zat je eerste voetbalseizoen er zo'n beetje op. Jij en voetbal: een liefde voor het leven! Je levenslust spat van de foto af. Geen weekend ging voorbij of je was wel te vinden bij ons cluppie MVV. Een fantastische speler, een fantastisch mens.

MVV zal niet meer hetzelfde zijn zonder jou.

Familie Wiltenburg

Lieve Thijs,

We hebben je heel wat jaren mogen meemaken als vriend van Jelle en van racebaan, (buiten) spelen en gamenights, verschoof de aandacht steeds meer naar uitgaan en het hok van Sil.

We wisten natuurlijk al dat je een toffe gozer was en dat werd alleen maar bevestigd toen je met ons op vakantie was en we je echt hebben leren kennen.
Die vakantie was in 2013 en eindelijk hadden we nu eens een doorgewinterde kampeerder bij ons die wist hoe je een tent ook echt strak kon opzetten. Je paste naadloos in ons gezin en was de op-en-top “vakantiebroer”. We hebben heel wat spelletjes gedaan, heel veel gelachen, veel gestoeid, gezwommen en over en weer werd er heel wat afgeplaagd. Vooral toen je zei dat je net zo lang door zou eten tot je bord leeg was, maar wij telkens net weer iets sneller waren met het volscheppen van je bord… Leuk was ook hoe jij en Jelle iedere avond weer op zoek gingen naar de beste wifi-ontvangst op de camping want er waren thuis wat achterblijvers met wie intensief contact moest worden onderhouden en zittend op een prullenbak werd er driftig heen-en-weer geappt. Tot twee keer toe kwamen Reinout en Derrick, die verderop op een camping zaten, ook nog langs voor een pizza, wat zwemmen en wat potjes klaverjassen. Een niet te vergeten onderdeel en hilarisch onderdeel van die vakantie was natuurlijk je knaloranje enorme handdoek die als een vlag aangaf waar jij en Jelle waren (heel ver weg op het strand) zodat we jullie konden betrappen op het stiekem roken van een sigaretje: ooh, wat baalden jullie!

Heel lief en ondeugend maar ook rustig en serieus, gezellig, slim en heel sportief: we zullen je nooit vergeten en dragen je voor altijd mee in ons hart.

Lex en Bea