Ik kan me nog een week voetbalkamp herinneren waar we veel met elkaar optrokken. We zaten bij elkaar in het groepje en hadden het heel gezellig. Bij de fietstocht kreeg je fiets kuren waardoor je achterop de bagagedrager verder moest. Je was daar absoluut niet blij mee, maar we konden er wel om lachen. Het leek erop dat we de titel 'Groep van de Week' gingen bemachtigen toen, maar we moesten het doen met de tweede plek. Dit jaar gaan we er met de A2 alles aan doen om dat te voorkomen; we gaan voor het kampioenschap! Je hebt ons thuis tegen Hillegersberg nog één keer zien winnen. Ik ben blij dat je dat nog mee hebt kunnen maken. Je bent er toen vast nog wel aan herinnerd dat je uit tegen die jongens bent gepasseerd met een wereldgoal van een metertje of veertig zo de winkelhaak in. Je was de zaterdag van de thuiswedstrijd al ziekjes, net als de maandagavond erop bij de Albert Heijn. We hebben daar ons laatste praatje gehouden, gewoon zoals we die altijd wel hadden. Zowel op het werk als op de voetbal zal ik je missen Thijs.

Het team van MVV'27 A2 heeft een bijzonder emotionele week afgesloten met een wedstrijd tegen VFC A3 ter nagedachtenis van Thijs. Alles aan zo'n wedstrijd moet kloppen. Je hoopt ook, dat de spanning bij de spelers niet te groot is. Een bijzonder moment was de teamfoto zoals in september 2015, maar dan zonder Thijs. Daarmee drukken we uit, dat we Thijs missen en aan hem denken. Complimenten zijn er voor onze tegenstander VFC A3. Zij waren vooraf ingelicht en hebben het mede mogelijk gemaakt om er een respectvolle wedstrijd van te maken. Voor ons team en voor de aanwezige familie, ouders en bekenden was de minuut stilte indrukwekkend. Na deze minuut heeft Davey zijn MVV'27 shirt omgeruild voor een geleend blauw keeperstenue. Het groene tenue van Thijs wordt overhandigd aan John en Cora.
Na het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter gaat het sportieve leven van de 17 en 18 jarigen verder. Nooit meer zoals het was, maar toch. De jongens willen graag kampioen worden voor Thijs. Met de 5-0 overwinning is de eerste stap gezet. Thijs zou tevreden zijn geweest en dan vooral over het aantal tegendoelpunten: 0.

Thijs kwam wel eens het team van Liam versterken als zij te weinig spelers hadden en ik was er vaak bij als leider, supporter of fotograaf. Ik weet dat ik voor zowel de spelers als de andere leiders spreek als ik zeg dat Thijs een graag geziene invaller was en altijd een versterking. Het maakte niet uit of hij in het veld of onder de lat stond, op Thijs kon je rekenen. We zullen hem missen.

Lieve Thijs,

Acht jaar heb ik bij je in de klas mogen zitten,
en ondanks ik nooit zo'n fan was van de jongens mocht ik toch op jou kinderfeestje komen. Waar ik samen met al je andere jongensvrienden op de trampoline mocht springen. Ik was voor eventjes het stoere meisje.
Want stoer ben ik natuurlijk nooit geweest, jij was de stoere jongen. De stoere jongen die ik nog steeds soms feestend tegen kwam, terwijl ik (als nog steeds klein meisje) een slokje van mijn water nam, stond jij aan je zoveelste biertje. Maar toch herkende je me altijd en zei je me altijd gedag.
Ik zal je altijd blijven herinneren als de stoere jongen, de jongen in zijn legeruniform die ondeugend de camera in keek.
Als de stoere prins die in mijn roze prinsessen vriendenboekje mocht schrijven.