Woorden schieten te kort en opeens komt de wereld even stil te staan. Ongeloof en groot verdriet is wat opeens de boventoon voert, niet bij alleen bij mij persoonlijk maar zeker ook bij docenten en studenten van de opleiding Chemie. En tegelijk komen er veel mooie herinneringen boven. Sebastian wordt herinnerd als een heel sociale, slimme jongen met veel humor. 'De klas was nooit zo hecht geweest zonder hem' is een uitspraak die door alle studenten uit zijn klas wordt onderschreven. In de gesprekken met studenten en docenten kwamen nog een aantal herinneringen naar boven die ik u niet wil onthouden.
Herinneringen van medestudenten aan Sebastian
Sebastian was een nuchtere, praktisch ingestelde jongen. Dat merkten wij aan de manier waarop hij invulling gaf aan zijn studie. Wilde het met het maken van een tentamen niet lukken, moest je volgens Sebastian niet in paniek raken. ‘Vul 3 vragen in’, sta op en ga een biertje drinken’. Die nuchtere instelling typeerde hem.
Ook in zijn kledingkeuze voerde de praktische, functionele kant altijd de boventoon. Sebastian had nooit een spijkerbroek aan. Het liefste droeg hij het hele jaar door een korte broek met slippers en anders een joggingbroek met motorschoenen. Niet dat hij een motor had, maar deze schoenen waren robuust, degelijk en onverwoestbaar. Sneakers had hij ook, maar alleen voor zijn autorijlessen. De nieuwste I-Phone? Niet aan hem besteed. Sebastian heeft heel lang een oude telefoon gehad onder het mom: “Hij doet ’t toch?, Ik kan je toch bellen?”
Met zijn onderkoelde gevoel voor humor probeerde Sebastian ons tijdens experimenten op het lab op het verkeerde been te zetten. Zo kreeg Sebastian het voor elkaar dat bij de hele klas een experiment mislukte, omdat hij pentaan en penteen verwisselde en ons aanraadde hetzelfde te doen. Om achteraf met een grote grijns op zijn gezicht te roepen: “Ik snap niet dat jullie me geloofden!”
Herinneringen van docenten aan Sebastian
Sebastian was een slimme sociale student die ik zou willen typeren als een gangmaker die goed in de groep lag. Tijdens de praktijklessen moest ik hem dikwijls aanspreken op zijn overduidelijke aanwezigheid, maar genoot ook van het enthousiasme dat hij met name voor de organische kant van Chemie had. De discussies die ik met hem had over het al dan niet moeten uitvoeren van analytische praktijken, die beduidend minder aan Sebastian waren besteed, staan me helder voor de geest.
Ik wens u allen veel sterkte.
Marja Krosenbrink
Onderwijsmanager opleiding Chemie
Hogeschool Leiden