Hé Sebas,

Waar ben je nu? Lief
Kind
Kom terug – het is niet waar

‘Schat van een vent’
Waarom zwaartekracht?
Ik bedacht, het was toch wel fijn geweest als je had kunnen vliegen
Als mensen vleugels zouden hebben
Dan was dit niet gebeurd.

Maar het is niet zo. Je bent er niet meer.
Jouw mooie lieve mens-zijn.
Jij, Sebastian.
Zoon van mijn lieve vriendin.
Een totale shock dit.

Een paar weken geleden:

Ik zie je zo nog in de trapopening staan
Met je altijd lieve vrolijke lach
De rust zelve en ietwat introvert wellicht
Je vraagt of alles ok is
Ik zeg ja, en jij ook,
Scheikunde ging prima begreep ik
Zowat al derdejaars
Geen vuiltje aan de lucht
Wie had dit kunnen verzinnen?

Het warme gezellige gezin
Altijd met wijde armen
Openstaand voor iedereen
Heerlijk om altijd even langs te komen

En jij met je praktisch 2 meter hoog
Groot, stevig, breed
22 jaren jong
Altijd met lach en een open blik
Open voor gesprek
Bieden van hulp aan anderen
En je hield zo van een goede grap
Je hield van samen zijn

Thuis was een plek waar voelbaar grote liefde tussen jullie allemaal samen was. Wat een gemis is dat zonder jou.

Wat kan je zeggen? , als je in totale zinloosheid, verongelukt
Op een zonnige dag in April
Terwijl je midden in je leven staat
‘Nog amper begonnen’
In de ogen van een moeder

We zullen je missen
En natuurlijk, we weten
Dat die liefde voor elkaar en jou nooit stopt
Deze er altijd zal zijn, in hart, in voelen
Dat we tóch verbonden blijven in liefde

Maar het zo plots moeten missen van jou
Slaat een diep gat in ons hart
Je stem, je ogen, degene die je was, de rust die je uitstraalde en de vreugde die je bracht,
En zoveel onwijs veel meer dat jou, jou maakte –
Missen we.


Dank je wel dat je er was, lieve Sebastian

Birke en familie