Lieve Sebastian,

Wat was het een enorme schok toen we het vreselijke bericht hoorden. Je zat bij ons op de Stevenshofschool. We hadden jou als leerling in groep 7. Een vrolijke en enthousiaste knul. Altijd vol met grappen, ideeën en plannen. In de pauze zat je altijd in een boom. Zo zullen wij jou dan ook blijven herinneren, als een vrolijk joch van 11 jaar.
Als kleutertje van de Dolfijnen klas wisten we je te vinden als we je kwijt waren. Sebas zit weer eens op het dak van het schuurtje. Als je als kleuter naar de wc ging trok je al je kleren uit en liet je een spoor van kledingstukken achter. Schoenen, sokken, broek en T-shirt lagen in een lange rij achter elkaar richting toiletten.
Na heel veel jaren schooljuf en schoolmeester zijn heb je veel kinderen voorbij zien komen. Jij was een heel speciale, fijne en sympathieke leerling.
Lieve jongen…rust zacht.
Ouders, broer, zus en verdere familie….heel veel sterkte gewenst.

Ellen Voskamp en Roel Heinrich