Lieve Rob, Peter, Mieke en al jullie dierbaren
En nu is dan toch één van die, in mij ogen, onsterfelijke zussen niet meer hier. Wat zullen we aan dat idee moeten wennen. Ze hebben zelfs de krant nog gehaald een aantal jaren geleden. Hoe bijzonder.
We zullen haar missen want het was een warme, lieve vrouw.
Ik heb een aantal herinneringen aan tante Riet, lang geleden, ik geloof dat het 1984 was ging tante Riet met ons mee op een korte vakantie in Duitsland. We waren met een gezellig clubje en wij hadden een nieuwe caravan waarmee we voor het eerst wegwaren. We weten allemaal dat tante Riet naast heel veel gezelligheid ook van heel mooi blinkend hield. Ze kwam in mijn caravan en zag dat alles nog nieuw was. “Gewoon zonde om te gaan gebruiken hè!” zei ze. Heerlijk, we hebben er samen ook om gelachen.
In 2018, nu bijna drie jaar geleden was ze nog op mijn verjaardag, ik vroeg haar toen of ze nog een gouden tip had om zo mooi en gelukkig oud te worden. “Je niet zo druk maken om van alles en nog wat” was haar antwoord. Ik denk nog met regelmaat aan die woorden.
Tante Riet was een warme en aardige vrouw, die goed haar boontjes kon doppen. Ze heeft ook meteen mijn nieuwe partner Paul in haar hart gesloten. Gewoon een fijn en geïnteresseerd lief mens.
Nog een mooi stukje uit een gedicht van Toon Hermans:
Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen en verpakken in de goede gedachten der herinnering.
Lieve allemaal, heel veel sterkte om dit verlies te verwerken. We denken aan jullie.
liefs Paul en Jacqueline