Lieve Marleen,
Al 20 jaar ben je mijn lieve vriendin. We hebben samen flink wat meegemaakt. Moeilijke dingen (we konden alles bij elkaar kwijt) en heel veel heerlijke dingen. Samen naar musicals en lekker eten. Concerten, en heerlijke relaxdagen. Een week of 4 geleden nog in Maarssen. Zouden we snel weer doen, hebben we gezegd. Helaas mocht dat niet zo zijn....
Wat een schok was het, toen Pim belde. En wat dapper dat hij zelf de telefoon pakte. Je hebt een geweldige zoon... Lieve Marleen, ik zal je vreselijk missen. Vriendinnen als jij komen niet zo veel langs!
Rust zacht.

Marleen zal bij mij in herinnering blijven als een lieve, vriendelijke, attente nicht, die ik zeker zal missen.
Zij was klein van gestalte, maar groot in haar daden. Zij was een kordate vrouw, die veel tegenslagen heeft gekend en er bovenuit is gekomen. Pim en Jan jammer dat het voor jullie van zo'n korte duur is geweest. Héél veel sterkte toegewenst en alle goeds voor de toekomst.
' Hartelijke, meelevende groet van tante Toos.

Lieve Marleen,

Ik heb afgelopen zaterdag het verschrikkelijke nieuws gehoord dat je bent overleden,
sindsdien verkeer ik nog steeds in een soort van shock toestand.
Ondanks dat ik je zondags niet meer zag omdat je moeder was overleden, heb ik nog heel vaak aan je gedacht.
Ik vroeg me af of je het verlies van je moeder al een plekje had gegeven, tot mijn verdriet ben je nu zelf overleden.
Ik weet dat je je zoon en vriend alleen lichamelijk hebt verlaten maar dat je ziel voor altijd bij ze zal blijven. Je zult je zoon zien opgroeien, al is het van een andere kant.

Ik zal je nooit vergeten.

Ik wens Tim, je vriend en alle familie en vrienden heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Vergeet je moeder niet de groeten van me te doen en wie weet zien we elkaar nog eens terug.


Dag lieve Marleen ik zal je missen.

Woorden schieten te kort. Vind het echt verschrikkelijk! Kan er nog niet overuit. Volop in het leven en dan in één ruk eruit. Pim en Jan, heel veel sterkte voor jullie en Lieve Marleen, rust zacht.
Saskia

Lieve Pim,

Ik kan er niet met mijn hoofd bij hoe verschrikkelijk groot dit verlies voor jou moet zijn.
We hebben vroeger op de basisschool heel veel aan elkaar gehad, en vonden steun bij elkaar.
Beiden zonder vader, en met een alleenstaande moeder.
Veel middagen hebben we bij jou doorgebracht, en Marleen was altijd lief en verwelkomend.
We speelden met katerpoes, en ik mocht vaak blijven eten
Vormsel hebben we samen gedaan, waarbij onze moeders naast elkaar aan het huilen waren.

Ik vind het ongelofelijk sterk dat ze altijd zo vrolijk in het leven stond, terwijl ze al zo vroeg het alleen heeft moeten doen.
Dat zij zo plots verdwenen is, vind ik onvoorstelbaar.
Ongelofelijk veel sterkte voor jou Pim, ik wens niemand dit toe en dat dit jou moet overkomen vind ik verschrikkelijk.

Liefs Irene

Lieve Pim,

De laatste keer dat ik je moeder heb ontmoet was tijdens een etentje bij Femke en Gijs. Het was erg gezellig. Ik herinner mij je moeder als een hartelijke, lieve vrouw. Heel fijn dat Ruben altijd welkom bij haar was. Zoals ik je al heb geschreven, ben jij ook altijd welkom bij mij, hoor.
De verwerking van dit vreselijke verlies zal veel tijd kosten. Troost je met het gegeven dat je moeder heel trots op je was.
Veel sterkte, jongen.

Marleen, ik kende je van de endo poli. Vaak hebben we terloops even een praatje gemaakt. Dat jij er nu ineens niet meer bent, is haast niet te begrijpen.. Ik heb nog vaak aan je gedacht de afgelopen week, zo vol in het leven gestorven. Dat doet pijn en je schrikt ervan. Je was een lieve vrolijke vrouw en ik vond het fijn je gekent te hebben. Ik wens iedereen, al je naasten sterkte bij het verwerken van dit grote onverwachte verlies. Rust maar zacht Marleen.

Lieve Marleen,

Er is niets dat voor goed verdwijnt, als men de herinneringen bewaart.


Pim en Jan, ik wens jullie veel kracht toe bij het verwerken van dit grote verlies.

De aanvankelijke gevoelens van ongeloof en verbijstering over het zo onverwachte overlijden van Marleen maken nu geleidelijk plaats voor onvermijdelijke berusting. Maar het verdriet blijft.

Verdriet over het grote verlies van een toegewijd collega op onze polikliniek endocrinologie, maar vooral ook over het verlies van een fijn mens met het hart altijd op de goede plaats.

Dat wij Marleen met haar leuke verhalen en lieve lach erg zullen gaan missen op het werk, lijdt geen twijfel. Nog veel groter zal het gemis zijn voor haar zoon Pim en haar vriend Jan. Ik wens jullie heel veel kracht toe om zonder Marleen verder te gaan in het leven.

Rust zacht