Ik zie dat ik een woordje vergat zojuist in de eerste regel. ik bedoel mijn 18 jaar jongere broer. Sorry.

Dag Pim , Jan en andere treurende mensen.
Vandaag zijn we weer in de Aloysiuskerk in Utrecht,net zoals 20 jaar geleden. Jij was net geboren toen je vader Arnout, mijn 18 jarige broer, plotseling overleed. vele Hamerlingen waren daarbij.
Marleen werd zo jong weduwe, onze jongste tante van mijn kinderen. .Dezelfde leeftijd als oudste zoon.
Door de levenslust van je moeder werden het toch goede jaren.Ik keek daar met veel bewondering naar.Ook hoe jullie met elkaar omgingen was mooi om te zien .Jullie waren echt maatjes!
Vorige week dinsdag mailde ik met Marleen over de tijd dat jullie gisterenavond bij ons zou komen eten .ik vroeg hoe laat jullie kwamen en of Jan ook mee kwam. Ik kreeg geen antwoord .
Jij belde donderdagmorgen over wat er woensdagmiddag was gebeurd met je moeder. kan het erger?
Pim het lijkt of je er alleen voor staat, maar weet, je hebt familie en we geven heel veel om je.
Gelukkig heb je hulp van Jan , jullie kunnen elkaar steunen gelukkig. Ook doet het mij goed te zien dat je veel steun hebt aan je vrienden en hun ouders. Zij staan dicht bij je heb ik gemerkt.
20 jaar geleden las ik in deze kerk een gedeelte uit de Bijbel, Romeinen 12, waar over de liefde gesproken wordt.
Marleen schreef 20 jaar gelden op de grafsteen van Arnout : de Liefde blijft .
Ook na vandaag zal de Liefde blijven . Moge Marleen rusten in vrede bij Arnout.
Marjan Westerveld -Hamerling

Lieve Marleen, wat een schok voor iedereen dicht bij je. Vorige week troffen we elkaar bij de halfjaarlijkse controle waarvoor ik naar NL kom. Jij bent dan een vast, vrolijk en stralend contact. Het wegvallen en dan vooral zo plotseling, van jou, nog zo jong is onwerkelijk.

Sterkte voor je dierbaren en de mensen in de leef- en werkkring

Marleen heeft een aantal jaren gewerkt bij Impact Automatisering afd training in Utrecht. (1991-92-93)
Naast dat we enorm veel lol hebben gehad, heeft Marleen enorm veel werk verricht om op tijd trainingen te ontwerpen.
Ze was een kanjer in het designen van slides.
Met een schok vernam ik het verlies van Marleen.

Ik wens alle nabestaanden, famlie en vrienden veel sterkte.

Arie Stroobant, oud collega.

Beste Marleen,

Helaas hebben wij elkaar nooit ontmoet. Wij 'kennen' elkaar alleen uit de correspondentie met Jan. In zijn schrijven lazen wij dat jij hem heel gelukkig maakte. Het is fijn dat jullie toch een aantal gelukkige jaren met elkaar hebben gekend.

Het is onbegrijpelijke dat je de aarde zo vroeg moest verlaten. Rust zacht.

Onvoorstelbaar dat Marleen er niet meer is. Wat kent het leven toch bizarre wendingen. Dat heeft Marleen aan den lijve ondervonden en jij nu ook Pim. Ik weet zeker dat je net zo sterk bent als je moeder. Zo als zij omging met het verlies van Arnout en jou heeft grootgebracht, tot wat je nu bent, zo zal jij ook een manier vinden om met dit grote verlies om te gaan. Marleen heeft jou zelf laten zien, hoe dat kan. Ik vind het verschrikkelijk voor jou Pim en voor Jan.
Marleen was vroeger mijn nichtje uit het verre Utrecht. Een aantal keren per jaar kwam ze op zondag samen met haar ouders naar onze opa en oma van der Gouwe in Scherpenisse. Dat waren altijd bijzondere zondagen, gezellig en speciaal. Als ik aan Marleen denk, dank ik aan haar als een vrolijke opgewekte vrouw, voor wie ik groot respect heb. Ik ben zo blij dat we elkaar in oktober nog onverwacht in het UMC tegenkwamen, juist toen ze wilde gaan lunchen. We hebben toen nog samen met mijn moeder en zus gezellig met haar gegeten en gepraat. Dat is nu zo waardevol. Heel veel sterkte Pim en Jan!

Beste Jan,

Hoewel we Marleen nooit gekend hebben willen we graag met behulp van dit register ons medeleven tonen vanwege het plotselinge overlijden van Marleen. We beseffen goed dat dit een enorme schok moet zijn voor jou. We wensen je oprecht heel veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies en gunnen je de kracht om zonder je goede vriendin Marleen verder te gaan.

Jolette en Gerard

Lieve Marleen, van alle neven en nichten hebben we met jou de meeste tijd doorgebracht tot tweeeneenhalf week geleden, op de verjaardag van tante Mieke. Al zolang we het ons kunnen herinneren ben je op onze verjaardagen en die van onze ouders van de partij geweest want je hechtte erg aan de familie. Vol ongeloof zijn we dat je er niet meer bent. We go back a long time. Op de een of andere manier is jouw persoon sterk verbonden met het huis aan de Prof de Wentlaan waar jij en je ouders woonden. Zo vaak zijn Annelies en ik daar geweest dat we nog precies weten hoe het er uitzag. Hoe jouw kamer eruit zag met het bed met de oranje sprei en de knikkerbaan waarin de knikkers een tinkelend geluidje maakten als ze uiteindelijk naar beneden vielen. Maar ook bij bezoekjes aan andere familieleden waren we altijd met z'n drieën. Je hebt in je leven veel meegemaakt, maar je was sterk en bleef genieten van het leven. Daarvoor hebben we tot op de dag van vandaag altijd bewondering gehad. Pim en Jan wensen we heel veel sterkte om jouw gemis te dragen.

Marleen was medisch secretaresse op onze polikliniek en deze taak deed zij met grote betrokkenheid, toewijding en inzet. Wij droegen de afgelopen jaren samen zorg voor de patiënten met het MEN syndroom. Om het werk van Marleen te doen moet je beschikken over een enorm organisatie talent, een groot invoelend vermogen en het vermogen om het belang van de ander altijd voorop te stellen. Dat kan alleen als je oprecht geïnteresseerd bent in de ander en vanuit het perspectief van de ander wil en kan denken.
Marleen had al deze kwaliteiten en stond altijd voor iedereen klaar op een zeer professionele manier. Marleen werd door de patiënten daarom op handen gedragen.
Ik ben Marleen dankbaar voor alles wat ze voor de MEN poli en voor mij heeft gedaan en zal haar verschrikkelijk missen. Ik wens haar zoon Pim en vriend Jan veel sterkte.

Gerlof Valk, internist-endocrinoloog
UMC Utrecht

Beste Pim en Jan,
Hoe onwerkelijk moet het voor jullie zijn om Marleen zo plotseling te verliezen. Het is haast niet te bevatten. Ik werk ook op de polikliniek endocrinologie in het UMC Utrecht en ken Marleen dus al ongeveer 16 jaar. Voor mijn gevoel is ze daar altijd geweest en het is moeilijk voor te stellen dat we haar plezierige aanwezigheid voortaan zullen moeten missen.

Mijn gedachten gingen de afgelopen week naar jou uit, Pim. Mijn oudste dochter is van de zelfde leeftijd als jij, haar zus is 3 jaar jonger en heet bovendien Marleen. Ik wens je heel veel sterkte om dit ongetwijfekd zeer grote verlies te dragen.

Ook voor jou, Jan, moet het heel moeilijk zijn. Alle kracht en moed toegewenst om verder te gaan.

Alle goeds voor jullie beiden.