De dag dat je niet meer verder wilde....ik kwam Mare tegen samen met Raul. Ze stapte van haar fiets af want ze wilde natuurlijk met de hond knuffelen. Een helikopter boven ons hoofd...We hadden het nog over de helikopter die zocht naar iemand van 43 jaar met blond haar. De vader van Mare was 42 jaar zei ze...en heeft bruin haar. Ik was zo van slag toen ik dagen later hoorde dat het wel de vader van Mare was....
Lieve Willy, Endre en Mare..heel veel sterkte. En Mare is altijd welkom om even lekker met Joyka te komen knuffelen.

Lennart werkte bij Mirabeau van januari 2010 tot augustus 2013 en wat paste je goed in ons team! Gedreven, gepassioneerd en niet bang om met heel veel enthousiasme moeilijke, nieuwe gebieden te ontginnen. Je inzet werd enorm gewaardeerd en met je onverbeterlijke humor maakte je een goede klik met vele collega's. Natuurlijk nam je deel aan de MiraSki, en al nam ik daar zelf niet aan deel, de verhalen bereikten mij natuurlijk wel, het moeten legendarische momenten zijn geweest. Je kinderen waren nog klein en toen Sinterklaas bij Mirabeau op bezoek kwam stelde je ze trots aan me voor en kon ik ook kennismaken met Willy.
Je ambities reikten verder en je verliet Mirabeau, we vonden dat erg jammer, maar begrepen het uiteraard wel. Niet veel later kwamen wij elkaar weer tegen. Je was inmiddels bij Salesforce begonnen en je bouwde de brug ten faveure van onze gezamenlijke klant KLM. Zo hadden we de afgelopen twee jaar toch nog regelmatig contact. Ik koester het moment dat we gezamenlijk met collega's Salesforce en Mirabeau presenteerden voor de raad van bestuur van KLM. Ik herinner me dat op een moment waarin je gedreven en serieus het woord nam, er een paar droge grappen van jou uit het verleden door mijn gedachten schoten, ik moet met dat binnenpretje een glimlach hebben laten zien, die de anderen onopgemerkt moet zijn.
Het bericht over je overlijden heeft mij en meer oud-collega's diep geraakt. Ik wens Willy, de kinderen en de vele mensen die dicht om je heen stonden heel veel sterkte met dit onvoorstelbare verlies.

Mede namens de mede-oprichters,
Adjan Kodde
algemeen directeur Mirabeau

Het kan niet waar zijn dachten wij toen wij hoorden dat je was overleden. Het sloeg in als een bom bij ons. Wij hadden je ouders twee weken daarvoor nog een gelukkig Nieuwjaar gewenst! Pas toen wij daadwerkelijk het overlijdensbericht zagen werd het een afschuwelijke werkelijkheid. Ongeloof!
Wij kenden je vanaf je geboorte in Noordwijkerhout. Je ouders waren jeugdvrienden van Alan en toen ik bij de familie Parfitt over de vloer kwam werden ze ook mijn vrienden. Er was regelmatig contact met je ouders die ons op de hoogte hielden van het leven van jou en Merlijn. De muzikale talenten die je van je vader had gekregen en het spelen in bands. De vakanties in Spanje met de bbq's bij de Parfitt's.
Vorig jaar heb ik jou na jaren weer ontmoet langs de tennisbaan en kennisgemaakt met je vrouw Willy en twee prachtige kinderen Endre en Mare. Endre werd hier aangemoedigd bij zijn tenniswedstrijd en het bleek dat je een zeer trouwe supporter was. Een supervader voor allebei!
Wij leven ontzettend mee met je vrouw Willy, Endre en Mare, je lieve ouders
Marie-José en Léon, je broer Merlijn en vriend Roy en je schoonouders en wensen ze dan ook heel erg veel sterkte voor de komende dagen en zeker voor de toekomst om je verlies een plek te kunnen geven.
Wij zullen je zeker nooit vergeten Lennart!

Liefs Annet en Alan Parfitt

Het is niet te bevatten en zo intens verdrietig,
dat jij er niet meer bent.
Jij die zoveel, echte vrienden en familie, hebt en toch niet meer verder wilde of kon leven.
Wat zullen zij jou ontzettend missen.
In het bijzonder zijn onze gedachten bij hen.

Vee liefs van Bob en Ada de Graaff.

Lennart,
Aan je familie en allen die jou dierbaar waren mijn condoleances voor
dit intens verdrietig verlies.
Ik wens jullie allen veel kracht toe dit enorme gemis te dragen.
We hebben niet heel nauw samengewerkt bij Salesforce maar
jouw vrolijke blik blijft een mooie herinnering.

Lieve Willy, Endre en Mare,
Vol ontzetting hoorde ik dat Lennart is overleden. Ik ken Len van lang geleden, toen hij drumde in Offday (en later in de Bouncers) en ik in de Dollybirds. We oefenden in de Bananas oefenruimte en gingen uit in café het Lange Heertje. Hij had eerst nog lang haar en was net als ik een echte powerdrummer: geen subtiele roffeltjes maar de beuk erin! We traden vaak samen op en omdat ik zelf aanvankelijk op oude rommel speelde, heb ik heel wat keren Lennarts oerdegelijke drumspullen geleend. We hadden met z’n allen vooral veel lol, maar Lennart was altijd al een jongen waarmee je ook andere gesprekken kon voeren dan alleen over muziek en bier. Hij heeft mij nog eens geïnterviewd, voor zijn studie milieukunde meen ik. Ik ben een stuk ouder, en werkte toen als communicatiemedewerker bij Milieudefensie. We hadden het over het geitenwollensokkenimago van de milieubeweging en over hoeveel moeite het kostte om mensen te doen inzien hoe urgent de opwarming van de aarde was. Len was zo’n grote stoere reus, maar je zag soms wel dat hij eigenlijk heel gevoelig was. We zijn mekaar volledig uit het oog verloren, ook al omdat ik al jaren in Drenthe woon, maar het raakt me diep te moeten horen dat hij het blijkbaar heel moeilijk heeft gehad en geen uitweg meer zag. Jullie blijven achter, en zullen zijn rigoureuze beslissing een leven lang moeten meedragen. Hopelijk zullen de mooie herinneringen het winnen. Al kennen we elkaar niet, weet in elk geval dat ik aan jullie denk en aan de goede vent die jouw man en jullie vader was.
Heel veel kracht toegewenst, ook voor zijn broer Merlijn, ouders en andere familieleden en vrienden. Blijf sterk!