Lieve Kimberly,

Heel lang getwijfeld en nagedacht over wat en of ik wat zou gaan schrijven.
Ik heb jou zelf nooit persoonlijk gekend. Maar heb wel mooie verhalen over je gehoord van Roy. Wat was jij een mooi mens! Veel liefde en warmte, en jouw familie heb ik ontmoet op jouw afscheid, wat een lieve mensen...

De dag dat we hoorde van jouw overlijden, 5 april, was voor ons een hele rare dag. Op die dag ontdekte wij dat ik zwanger was. Maar ook kreeg Roy dus te horen dat zijn vroegere vriendinnetje er niet meer was... zo bewijst maar weer hoe dun de lijn is tussen liefde en verdriet.

Een week later op jouw afscheid zitten we daar in die grote zaal. Alles prachtig mooi versierd, om afscheid van jou te nemen... ik met een heel klein mini mensje in mijn buik. Toen dat nummer "Skin" van Rag 'n Bone Man... Roy en ik zijn beide fan van hem en hadden al kaartjes voor z'n concert voor eind April. Kippenvel van ons kruin tot aan onze tenen tijdens het concert... dat nummer was voor jou!

En hoe gek, bizar, toevallig, mooi... hoe je het wil omschrijven is het, dat als wij voor een controle bij de verloskundige zijn, dat nummer horen....?!
Met 14 weken hadden wij de geslachtsbepaling, wij waren er 100% van overtuigd dat het een meisje zou zijn... het klopte gewoon... ons meisje heeft een klein engeltje bij haar...

Ook heb ik dat nummer op mijn telefoon afgespeeld en op mijn buik gelegd en gelijk 3 schopjes van binnen... alsof ze gewoon even wilde bevestigen dat er echt een connectie is..

Ik had je heel graag willen leren kennen, had graag willen zien wat een geweldig mens je was...
Ook hebben mensen gezegd dat ik best wel een beetje op je lijk... dat was heel erg mooi maar ook tegelijk best wel confronterend.. maar ik zie het als een compliment.. Hoop dat je van boven meekijkt en als engeltje onze dochter beschermt..
Zodat Roy je toch met trots kan laten zien wat hij je heel graag nog had willen vertellen...

Liefs Ivonne

Hallo lieve mooie meid!
Ik wil even met je praten. Vandaag had ik contact met mijn zoon.
Hij had nog steeds liefdesverdriet en mijn moederhart deed zo'n pijn. Mijn hart huilde.
Ik zou hem zo graag willen helpen. Maar ik ben machteloos. Ik weet niet hoe.
Maar opeens besefte ik hoe ik bof!!!! Want mijn kind leeft nog. Want hij huilde!!!
En jij lieve Kim helaas niet meer!!
Wij hier huilen nog steeds om jou!!!
Kon ik maar toveren dan toverde ik je zo terug op aarde!!!
In de armen van je lieve mams!
Ik probeer een goede vriendin te zijn voor je mams en Bas. En Pierre ook!
Dat beloof ik voor altijd! Zolang ik kan en leef!!!
Dag lieve Kimberly bedankt voor het luisteren en ga nu maar op je mooie blanke voetjes terug naar je eigen wereldje!
Dag lieve meid kusjes ook voor die lieve Joyce!!
Dag dag!

Verleden is verboden, ik wou dat het verdween. Maar ik zie ons samen lopen, en wij wisten niet waarheen.
Nog raak ik je aan, maar de afstand word al groot.
Nee, ik heb niet geleerd, te leven met jouw dood.
Oh, Kimberly, ik hou zo van jou.
Misschien is het niet waar, zwaait opeens die deur weer open, en natuurlijk sta jij daar.
Want ik hou zo van jou, afscheid nam ik niet.
Het einde blijft nu open, zoals jij het achter liet.
Ik droom jou terug bij mij, ik hou je zo goed vast, en laat je nooit meer los. Love you 4ever. Mam

Geachte mevrouw Attema,

In de lokale krant ‘De Combinatie’, die in de week van 16 april jl uitkwam, schreef u in uw column over het tragische ongeluk op de Rotterdamseweg, waarbij onze lieve dochter Kimberly is omgekomen. U roemde de toewijding en inzet van de hulpverleners ter plaatse. Inmiddels zijn er ruim drie maanden verstreken en proberen we haar gemis een plekje te geven. In dit proces is het voor ons, de ouders van Kimberly, belangrijk om ook onze waardering kenbaar te maken aan de vele hulpverleners die de bewuste avond maar ook de periode erna, hun betrokkenheid hebben getoond. Onze dank gaat ook uit naar de toegesnelde omstanders die daar waar zij konden, geholpen hebben. Kunt u onze dankbaarheid overbrengen? We zouden dat zeer op prijs stellen.

Met vriendelijke groet,

Thea Ras en Jan de Graaf.

Lieve Kimberly,
Nu jij uit onze levens bent,
weg uit ons bestaan.
En wij niet de reden kennen,
waarom jij moest gaan.
Jij, waar wíj zo om geven,
stopte op 4april zomaar met leven.
Jij, waar wij zo van houden,
zijn wij zomaar kwijt.
Jij, onze allerliefste-,en mooiste meid!
Wij missen jou zo!!! Xxx, mams en Bas.

Hoi lieve mooie meid!
Wat heb je toch een vreselijk groot gat achtergelaten. Wat een intens verdriet!
Als ik een wens mocht doen, dan zou ik wensen (natuurlijk dat je nog zou leven!). Of dat je nog even naar mama en bas zou kunnen!
Dat ze even afscheid van je kunnen nemen, je kunnen voelen, je stem horen, je kusjes geven, je kunnen ruiken en knuffelen!
Was dit maar waar lieve meid!
Als het mogelijk is....wil je dat dan doen?
Bas houd op de plek des onheils een prachtig gedenk tuintje voor je bij! Echt iedere dag! En mama ook!
Zo liefdevol!! Ze houden zoveel van jou!! Het gemis is zo groot!!
Iedereen probeert te helpen......maar het enige wat echt zou helpen.....kunnen we niet aan ze geven. Helaas!!
Ze houden zicht voor de buitenwereld zo groot,
Maar hun gezichten tekenen van verdriet!!
Nou lieverd rust maar zacht!!!
De volgende keer schrijf ik weer wat, zo blijf je op de hoogte!
Voor altijd in ons hart!!
Dag dag lieveling van vele!!

Hey, pssst, schoonheid! Ja,jij natuurlijk!
Alweer een dag ((merrie ) voorbij!
Qua temperatuur, worden de dagen warmer, maar het leven zonder jou, zo enorm koud!
Wij vragen jou vaak, om eens wat van jou te laten horen, want dat jij er helemaal niet meer bent, dat kan toch niet?
Wij worden gek van die gedachten.
Sommige praten, over het lot, maar jij bent er dáárdoor niet meer, en wij gaan eraan kapot. Wij houden zielsveel van jou, lieve Kimberly.
Mams en Bas

In de lokale krant De Combinatie (in de week van 16 t/m 22 april) heeft de burgemeester van Ridderkerk een column gepubliceerd over het ongeluk waarbij Kimberly omgekomen is. De titel luidt: Dapper!

"Begin deze maand werd Ridderkerk opgeschrikt door het bericht over een ernstig ongeval op de Rotterdamseweg. Bij de kruising met de Rijnsingel raakte een auto brandend in de sloot langs de Kievitsweg. Een 27-jarige vrouw uit Rotterdam kwam om het leven. Een vrouw van 28, ook uit Rotterdam, kon worden gered.
Samen met onze politiechef Bas de Ruiter ben ik ter plaatse geweest. Met eigen ogen heb ik de inzet van onze professionele hulpverleners kunnen zien. En ik heb gezien hoe ook zij aangedaan waren door dit drama. Ze deden hun werk effectief, maar het zijn geen machines. Het was goed om er bij te zijn, om onze professionals ook op deze manier een hart onder de riem te kunnen steken.
De vrouw van 28 werd gered mede dankzij de uitzonderlijke moed van omstanders. Die slaagden er – met gevaar voor eigen leven - in de vrouw uit het water te krijgen terwijl de auto, waar de andere vrouw nog in zat, in brand stond.
Later op de avond, in het politiebureau, sprak ik met deze mensen. Ze liepen risico's, met de brandende auto in de buurt. En het besef dat daar nog iemand in zat, moet ook verschrikkelijk zijn geweest. Toch deden ze, ondanks het gevaar, wat ze moesten en konden doen. Zonder hun inzet zou er een tweede dode te betreuren zijn geweest.
Het was fijn even bij hen te kunnen zijn. Voor hen is zo'n ongeval meer dan een berichtje in de krant. Namens u, de Ridderkerkse samenleving, heb ik deze dappere mensen bedankt voor wat ze hebben gedaan. Namens u heb ik gezegd hoe trots we zijn op zulke mensen.

Anny Attema,
Burgemeester Ridderkerk

Hallo lieve Kimberly!
We zijn vanavond bij je mamsie geweest!
Ze houd zich zo groot!! Maar ze is eigenlijk kapot!
Hoe moet ze in godsnaam door zonder haar eigen lieve meisje? Ik heb zo'n bewondering en respect voor haar!!
Ik was zo blij om bij haar te zijn! We missen je zo erg!!!
Lieve lieve meid.....ik zal altijd een oogje op haar houden! Vertrouw er maar op!
Voor altijd in ons hart, je zal er altijd zijn!!
Liefs veel liefs van Cora en Pierre!!!
Rust zacht kind.