Herinneren is een vorm van ontmoeten…

En zo veel genoten van de tijd dat ik bij jou in de stoel kon zitten.
Lieve Joost, er zijn geen woorden voor het verdriet dat ik ervaar, samen met mijn partner, die je over zijn tandartsangst hebt heen geholpen. Samen ook met dochter en kleinkinderen, die op 18 december nog bij je waren. Wat wreed is dit, maar ik ben enorm dankbaar dat ik jou zo lang heb mogen meemaken.
Uniek ben je, als tandarts en als mens, en dat blijf je, voor altijd in mijn herinnering.
Dag lieve Joost!

Hi Joost,
Ongelooflijk, ik sta perlex door dit intens verdrietig bericht. Ik kan er niet bij, juist omdat jij zo helder en kwiek aanwezig bent..was. Een maand geleden (achteraf gelukkig) zat ik nog bij je in de stoel. Inmiddels zo'n beetje 35 jaar, en zo ook mijn kinderen.
Ik had een onwijs goede klik met je! Binnen één minuut werd er gelachen, altijd! En soms werd er, en dat ging over en weer, een prikkelende opmerking gemaakt, in de goede zin van het woord. En welteverstaan, tussen de regels door: het gíng ergens over! Altijd als ik de deur uit liep, was ik even wakker geschud en werd ik een beetje opgetild, door de levendige energie die er tussen ons rond ging. Vaak nam ik weer iets mee wat te overdenken viel.
Jouw positiviteit is een les voor mij.
Als vakman was je heel duidelijk en nam de wensen van 'de patiënt' zeer serieus en voelde precies aan wat hierin nodig was. Super fijn!

Al jouw naasten wens ik zeer veel sterkte toe om dit verlies te dragen. En waar mogelijk iets van jouw levenskracht voort te zetten.

Ik hoop zo Joost, dat waar je nu bent, dat het goed is. Rust zacht.
Carolien Grooten en kinderen

Ik zal je missen Joost.
Je plotselinge en onverwachte overlijden heeft een schok teweeggebracht en een ontsteltenis achtergelaten. Maar zoals een mooie spreuk zegt:
Ik huil niet omdat je er niet meer bent, ik glimlach omdat je er was en wat je betekent hebt.

Slechts over blijft de herinnering
van hoe je was op aarde
En voor ons die achterblijven
heeft dat de meeste waarde

Zij die we liefhebben en verloren
Zijn niet meer waar zij waren
Maar zijn altijd waar wij zijn.


Lieve Patty,
Ik hoop dat mijn kaartje je nog een keer zal bereiken. Er stond ook een persoonlijke boodschap voor jou op. Heel veel kracht. Ik hoop dat je in liefde gedragen wordt.

Dag Joost!

We zijn geschokt, verdrietig en staan met een mond vol tanden...
Zo midden in het leven stond je nog! Ruim 25 jaar kwamen wij met ons gezin 1 a 2 keer per jaar op bezoek bij jou... en o ja er moest ook nog even naar de tanden gekeken worden...Zo"n gevoel heb je blijkbaar bij heel veel mensen weten te geven; een gevoel van gastvrijheid, hartelijkheid, vriendschap en delen van interesses over meditatie, reizen en het leven.
Op 5 maart zette je een kroon in mijn gebit, het was jouw 65e verjaardag vertelde je.
Op 18 dec viel hij er weer uit en op 19 dec. werd hij er weer ingezet door Imke. Het voelde die dag al leeg in de praktijk zonder jou, niet wetende dat die dag ook
jouw laatste dag zou zijn...

Rust zacht lieve Joost!
En heel veel sterkte en kracht voor jouw dierbaren en naaste collega's!

Ha Patty
geheel onverwacht krijg ik te horen dat Joost is overgegaan.
Wat een droevig bericht. Hij was voor mij een inspiratiebron!
Kwam nog vaak naar een expositie of project van ons.
Ik zie hem vaak voor me met zijn mooie humor en enthousiasme.
Niet alleen jullie zullen hem missen, ook de mensen in Mongolie en Nepal.
Mensen als Joost heeft deze wereld nu juist hard nodig.
Heel veel sterkte en ik steek op deze oudjaarsdag een kaarsje voor hem aan uit dank dat ik hem heb mogen leren kennen.
Pat van Boeckel
link naar de trailer van de film die we samen gemaakt hebben in 2010
https://youtu.be/wzbPopuWfx8

Sprakeloos!

In mijn studententijd bij Joost gekomen en nooit meer weggegaan. Mijn man volgde en daarna mijn drie kinderen. Nu al zo'n 35 jaar. Gezellig met z'n vijven op controle. Geinen wie er het eerst in de stoel moest en de rest op het smalle bankje in de hoek. Mijn man was vaak de pineut, Joost heeft bij hem redelijk wat herstelwerk moeten verrichten en hem tot flossen gemaand. Pas dit jaar pakte mijn man de waarschuwing op en is begonnen met het idee: 'Het zal niet waar zijn dat Joost met pensioen gaat en dan moet denken: ik heb deze patiënt niet aan het flossen gekregen.' Hoe onwerkelijk dit bericht nu dat Joost plotseling en totaal onverwachts is overleden. We hadden nog veel meer bezoekjes gepland. Kijkend naar het schilderij boven de stoel en praten over Rotterdam waarvan een poster de hele rechtermuur beslaat.
Voor jullie als team onze condoleances met dit groot gemis. Voor zijn gezin alle kracht en sterkte gewenst. Vindt steun in alle mooie, fijne momenten die er waren.
Liefs, familie Krekels uit Malden

Een dag voor Kerst stond er op mijn app “ wist je dat Joost is overleden” .? Ik schrok me kapot. Hoe kan dat nou. Ik was echt verbijsterd. Ik had je nog zo graag als tandarts en als vriend willen houden. Ik ging altijd met plezier naar de tandarts. Alleen mensen die bij Joost kwamem snappen dat. Ik zal je heel erg gaan missen. Wat een rotstreek om dood te gaan. Gelukkig ben ik gaan geloven dat dood niet echt bestaat. Joost is er nog maar niet hier maar in een andere wereld.
Ik heb een paar crisissen in mijn leven gehad. En Joost leefde mee. Hij was echt heel erg betrokken..

Ik wens zijn dierbaren heel veel moed en kracht toe.

Dav lieve Joost.