Niets vermoedend, waren wij in 1982 op Terschelling en mochten de eerste Oerol meemaken. Kleinschalig, gezellig, origineel en meteen verslavend. Tijdens Oerol, een paar jaar later, werd Joop rondgereden door Midsland in een oude roze open auto (Cadillac). Hij zat op de achterkant, keek statig en geamuseerd naar hetgeen hij gecreëerd had. Sindsdien noemden wij hem, met eerbied, 'Koning Joop'. Voor mij, mijn gezin en heel veel vrienden is ie een held, die echt verschil heeft gemaakt. Hij heeft ons vele jaren laten genieten, tot nadenken aangezet, mooie dingen laten zien en horen en veel gezelligheid geboden.

Jij hebt zoiets moois gecreëerd, een plek waar je thuis komt, een plek waar je je gelukkig voelt, een plek waar je voelt dat mensen van nature mooi zijn. een plek waar je geniet ook als het regent, een plek met een fantastisch en relaxte sfeer. Hoe bijzonder en mooi is dat......

Jeetje ik schrik van het bericht.
Het is vele jaren geleden dat ik met Joop samen heb mogen werken tijdens het Oerol Festival en wat was dat een groot feest sindsdien probeer ik ieder jaar weer aanwezig te zijn op dit geweldige festival en eiland!
En denk ik nog met heel veel liefde en plezier terug aan die geweldige tijd met geweldige mensen!
Rust zacht Joop, je zal nooit vergeten worden!

Dag Joop, Terschelling zal voor mij altijd aan jou verbonden blijven. Vanaf het eerste begin in 1973 tot in de verre toekomst. Goeie reis!

Onze gedachten zijn bij Joop. Joop nodigde mij in 1995 direct na het Abe-spektakel uit om op het eiland iets groots te maken. Drie Oerols lang duurden de voorbereidingen en alle twijfels. Drie Oerols
was daar Joop die ons aanzette om alle grenzen over te gaan die we maar konden bedenken.
In 1999 was het zover en maakten we met elkaar Peer Gynt, het verhaal van Henrik
Ibsen over de jongen met een tomeloze fantasie en een bizarre ambitie. Nu lees ik na al die jaren voor het eerst weer de tekst van Peer Gynt in de bewerking van Bouke Oldenhof in de prachtige taal van het eiland. En ik denk plotseling: Joop, bistou Peer? Lees maar:

Weet mêm nog, dat wij froeger sleedje riede speulden?
De deken waar de sleed, de vloer de bevroren Dodemanskisten.

Alles om de wearheid fan et mysterie te finen.

As tou doad bist mag ik dan dyn bonken?
Ik snij dy oopen, dan soek ik wèr de droomen weg komme.

Wèr waar ik, as myself, as de hele, as de weare?
Wèr waar ik so as ik weeze mos?

Ja, do kanst un leugen sò keare en draaie in kred so lang fersiere in ferfraaie
Dat gin mins et meer deur het.

Mar gin mins glimt er meer in et sonlicht as Peer.

Ik wil omhoog.
Ik wil duke in dat schitterende sonnedoopvat;
Ik wil fort oower de bêrglânne,
Ik wil ride tot ik alles fegeet;
Ik wil fierder oower de seeên
Naar de fiêrste strannen.

Jos Thie

Samenwerken met Joop in 2002-2003 was een feest en heeft mij (blijvend) geinspireerd.
Ik wens eenieder die hem nu in zijn/haar nabijheid moet missen sterkte met het verlies.

Dank voor het vertrouwen, rust zacht.
Marianne en Jesse, veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Astrid van Belzen

Beste familie Mulder,
Joop en ik waren lagere-school-vriendjes. Grappend noemde ik hem wel eens"mijn krentebollenvriendje". Want als ik bij hem thuis ging spelen, had zijn moeder altijd van die lekkere krentenbollen klaar. Ook zijn en mijn ouders waren heel goed bevriend met elkaar. Door een mooie speling van het lot volgde Joop's vader mijn vader op als burgemeester van Bolsward. Daarmee waren ze allebei bijzonder content!
Naderhand zijnJoop en ik elkaar wat uit het oog verloren, maar niet uit het hart. Inmiddels kreeg ik steeds meer bewondering voor wat Mr. Oerol betekende voor het schitterende evenement met dezelfde naam, en daarmee ook voor Terschelling, voor Friesland en voor cultuurminnend Nederland.
Krentenbollen kunnen soms raar rollen ...
Joop, Tige Tank!!!