Joop Mulder
Joop kwam uit Bolsward, net als mijn ouders. Ik had een Opa en oma(van mijn moederskant) die
leefden op Texel en een Pake en Beppe(van mijn vaderskant) die woonden in Bolsward.
Via mijn oom Piet(de broer van mijn vader) die in Bolsward woonde kreeg mijn vader te horen dat Joop Mulder, de zoon van de burgemeester, problemen had met leren en ook met thuis. Het is dan1970.
Hij zat op de HBS en dat liep voor geen meter, Joop deed van alles behalve leren en thuis had hij het moeilijk, vooral door de slechte relatie met zijn strenge vader.
Mijn vader stelde voor om Joop bij ons in huis te nemen, omdat ik van dezelfde leeftijd was en ook op de HBS zat, zou dat samen met een nieuwe leefomgeving wellicht beter lukken.
Ik kende Joop niet, maar het leek mij wel gezellig, Wij woonden in Eelde en samen gingen wij naar het Sint Maartenscollege in Haren, vlakbij Groningen. Het was een mooie tijd, Joop en ik sliepen samen op de zolderkamer en wij gingen samen op de fiets naar school. Wij waren hippies, ik had toen lang haar(tot ergernis van mijn vader), maar in tegenstelling tot de vader van Joop accepteerde
mijn vader het als een periode die wel weer over zou gaan, waarna het uiteindelijk wel weer goed met ons zou komen….
Ik ging ook wel eens mee met Joop naar Bolsward om te feesten met zijn vele vrienden en vriendinnen.
Op een keer zouden wij uitgaan en ik had net een biertje gedronken, toen Joop tegen mij zei dat ik niet meer moest drinken omdat wij laten op de avond nog hasj zouden gaan roken, dat zou het stoned worden maar vertroebelen.
Ik weet nog dat Riders on the storm werd gedraaid van the Doors: fantastisch!
Zijn moeder was altijd erg vriendelijk, maar met zijn vader lag Joop regelmatig overhoop.
Ik herinner mij dat wij op een avond bij Joop thuis waren in Bolsward, het was inmiddels donker,
toen wij door het raam vuur zagen in de achtertuin. Wij gingen naar buiten om polshoogte te nemen, daar stond zijn vader Joops spijkerbroeken te verbranden! Dat waren toch geen broeken voor de zoon van een burgemeester.
Joop en ik gingen ook eens zeilen in hun boot bij Heeg, er stond veel wind en wij hadden de motor nodig om de haven uit te komen, die bleek echter niet goed bevestigd en wij verloren de motor.
Zijn moeder redde ons van de woede-uitbarstingen van zijn vader en haalde ons op uit Heeg, nadat wij de boot in het riet geparkeerd hadden.
Ook gebeurde het dat Joop van een feest (in de Sneekweek) terug naar huis ging in Bolsward, maar de laatste bus had gemist: liften dan maar. Toen zijn vader toevallig langs kwam, reed hij gewoon door: liften deed je niet en lifters meenemen (zelfs als het je eigen zoon was) al helemaal niet.
Joop was kleurrijk en kon goed met de meisjes, hij had veel vrienden en veel vriendinnen.
Met Sinterklaas kocht hij dan chocoladeletters: een stuk of tien, allemaal J-s die hij dan weggaf.
Hij speelde dwarsfluit en nam het leven niet al te serieus. Als wij ’s morgens naar school gingen
kwamen wij steevast te laat, tijd zei hem weinig. Hij had suede laarzen met lange veters en was dan iedere ochtend een kwartier bezig om die vast te maken, bovendien had hij een barrel van een fiets waar hij maar langzaam op vooruit kwam. Een betere fiets wilde hij niet, dat vond hij absoluut niet nodig. Ook gingen wij eens naar een concert van Brainbox in Zuidlaren op de fiets.
Ik slaagde voor mijn eindexamen en ging daarna studeren in Enschede, maar Joop zakte en probeerde het later nog eens met een staatsexamen, maar het resultaat bleef uit. Het vond het wel jammer, omdat hij zijn vader wel graag had laten zien dat hij het kon, maar verder was hij nooit van plan om dan verder te gaan met een vervolg-studie.
Op ons eindfeest bij het Maartens College deed Joop een balletuitvoering samen met een aantal professionele dansers op de muziek van Iron Butterfly, In A Gadda Da Vida. Joop had zelf de choreografie gemaakt en het was een groot succes.
Iedereen was wel wat verbaasd en afwachtend over wat van zoiets origineels maar ook totaal anders
dan gewoonlijk verwacht moest worden, maar er werd heftig geapplaudiseerd, Joop in een balletpakje met
make-up op.
Helaas ben ik Joop later uit het oog verloren en ondanks een paar pogingen is het niet meer tot een weerzien gekomen.