We are truly sorry to hear about the loss of our colleague Jan. He was a remarkable person who had a special gift for connecting with others. His ability to empathize and show appreciation made a positive impact on those around him. Losing someone like him is indeed a great loss, especially for those who were close to him, including family and colleagues in the Netherlands. Our heartfelt condolences go out to all of you during this difficult time. 🌹

MDM Team Europe

It´s hard to find the right words in those kind of situations so I just want to say thank you Jan.
Thank you for your inspiration, your support, your smiles, the kind conversations, the advices and of course the good and funny moments we shared together, they´ll last forever

Servus in Austria means hello but also saying goodbye to a friend. You´ve become one of them over the years rather than a colleague and it was my pleasure to meet you

My condolences to your family You leave a void and you´ll be missed but you´ll never be forgotten

Regards
Markus

I knew Jan for approximately 20 years now. We met first at Frenzelit and our relationship intensified in no time. We also got private very fast and it was not long that I have considered Jan more a friend rather than a colleague.
Jan knew my wife and my children and was also well respected by my whole family. The fact that we have daughters of nearly the same age led to many discussion how to treat these energetic young ladies best and lead them their way to become a meaningful personality.
My thoughts are with all his beloved but especially with Sophie.
We had good times with many funny moments. I enjoyed every minute with him.
Nevertheless working with Jan was always very professional and we celebrated a lot of successes together. His keen sense for people, door opening skills and sympathetic and authentic appearance make him a favorite fellow for all colleagues. Always passionate in everything he does.
Jan had always an open ear for problems of others and his advices were always straightforward and pragmatic. I often used his sense for people and attitude of facing and overcoming barriers to solve my own issues. So he also was like a mentor to me.
The picture shows Jan during our Sealing Symposium and I will always remember the moment we made this funny picture.

I already miss him and will much more in future. But I remember also the good times we had together.
His memory will never die and will live on in our hearts forever!

De meest bijzondere belevenis met Jan Hein was in de winter van 1986/1987. We hadden op het nieuws gezien dat er waaghalzen waren die met hun auto op het ijs gingen. Dat wilden we ook. We namen de peugeot 205 van mijn moeder en reden naar de randmeren. We vonden een plek waar we erop konden en waar ook een paar andere auto's op het ijs waren. We waren niet alleen, gelukkig maar. We hadden een te gekke trip op het ijs en een herinnering om nooit te vergeten.
CAJA

Chère petite Sophie,

Woorden schieten een beetje tekort om jou te troosten in dit verlies. Als je iets nodig hebt of wilt praten, ben ik er voor je. En voor mama uiteraard. Veel sterkte in deze moeilijke tijd lieverd, Corinne

Soms kruist iemand je levenspad die bepalend is voor je richting.
Jan was zo iemand !
Na ruim 20 jaar in de grafische sector te hebben gewerkt in de productie/planning/logistiek wilde ik daar weg.
Maar dat bleek nog niet zo simpel.
2 jaar lang en ruim 100 sollicitaties later belandde ik bij de zoveelste recruiter. Verschil bij deze was dat de dag daarvoor zij bij Jan waren geweest om een profiel op te stellen voor de vacature Customer service / Inside sales.
Zij vonden mij wel passen en de afspraak was snel gemaakt.
Maar dit bleek meer dan een sollicitatiegesprek te zijn waar alleen maar naar de cijfertjes en ervaring werd gekeken.
Mijn eerste gesprek met Jan duurde 3 uur !!
We hadden gewoon een heel goed gesprek over het leven.
Hoe we daar in stonden en met veel diepgang voor de persoon.
Er zouden er de 6 jaar daarop nog vele volgen.
Jan was iemand met een schat aan ervaring waar ik eindeloos naar kon luisteren.
200% vól gas als zaken geregeld móesten worden.
Een visie op het vak sales waar ik ontzettend veel van geleerd heb.
Een visie die mij in mijn leven ook veel heeft gebracht.
Overzicht creëren, niet reageren vanuit emotie.
Niet wijzen met het vingertje bij fouten maar zoeken naar de oplossing en het gewoon fixen.
Altijd vanuit het positieve !
Het hele spel van Sales wat hij ontzettend goed beheerste.
Als je dacht dat je alle punten had uitgewerkt die alle vragen beantwoorden kwam hij toch altijd nog met een vraag die je dan nét weer niet had voorbereid.
Waardoor je de volgende keer jezelf nóg meer ging afvragen of je alles had afgedekt.
Hij bleef je altijd uitdagen en zette je continue aan het denken.
Een goede mail opstellen naar klanten was in eerste instantie nog weleens te langdradig.
Dit is echter geen mail en helaas gedachtes en herinneringen die ik probeer te vatten omdat er geen nieuwe meer bij gaan komen.
Dit schrijvende op vakantie voor onze tent in Kroatië met een fantastisch uitzicht is het totaal niet te bevatten waar ik over 2 weken in terug ga komen.
Ik geniet hier dubbel van het leven omdat dit enorme verlies het weer heel tastbaar maakt hoe kostbaar het leven is.
Balancerende emoties tussen het genieten van het hier en nu ver weg van de realiteit en trachten dit te verwerken omdat dat niet te parkeren is.
De Mazda Cabrio zal nooit meer voor het bedrijf staan.
Een symbool van de way of life van Jan.
Genieten van het leven.
Ga ik hier zeker doen Jan.
Je zou het niet anders gewild hebben.
Dank voor alles wat je voor me betekend hebt, ik zal je missen……..

Sinds Jan een jaar of acht tegenover ons kwam wonen, leerden we een innemende man kennen met oprechte interesse en een grote dosis humor. Al gauw groeide daaruit een steeds intensiever contact. De laatste jaren was Jan een soort huisvriend die bij je binnen kwam wandelen als onderdeel van ons leven aan het plein.
Heidi zorgde voor t eten en Jan voor de wijn. Soms iets teveel waarna Jan in de loop van de volgende dag appte ‘ik kom weer langzaam tot leven’. Helaas kan hij dat nu niet nooit meer zeggen.

Jan, bedankt voor de warme vriendschap, de keren dat ik met je kon sparren, je gulheid en vertrouwen. Ik ga je missen.