Lieve mam,
Waar moet ik beginnen. Ik mis je elke dag. Ik heb je ongeveer al 50 keer willen bellen met onbenullige vragen. De naaimachine die sputtert, hoe moet ik dat oplossen? De slofjes die je voor onze aankomende baby hebt gemaakt, welk patroon was dat? Momenten dat ik besef dat je echt niet meer terugkomt. Al lijkt het alsof je elk moment binnen kan komen lopen.

Gelukkig is niet elk moment dat ik aan je denk verdrietig. Ik moet juist vaak aan je denken met een lach. Want wat hebben we vaak gelachen. Vooral de grappen die jij maakte waar je dan zelf het hardst om moest lachen. En dat maakte het dan nog grappiger. Je enthousiasme in zowat alles. Dat je altijd blij was om ons te zien. Wat een leuke moeder ben je toch.

Ik heb je een poos geleden een brief geschreven waarin ik vertelde dat ik zo dankbaar was dat ik van jou geleerd heb om te genieten van kleine dingen maar ook extra moeite doen om van die kleine dingen een feestje te maken. Als we zomers naar het water gingen, dan maakte je daar ook een feest van. Comfortabele stoelen, cappuccino uit de thermoskan, gesneden fruit voor de kleinkinderen, broodjes gebakken ei, koekjes , chips, gekoelde blikjes. Ennnn, niet eetbaar, maar o zo belangrijk; toiletpapier! Ook had je zelfs bijvoorbeeld een jerrycan mee met kraanwater en een emmer oid, zodat de kleinkinderen (toen het nog baby's waren) niet in het koude water van de lek hoefden te poedelen. Jullie sjouwden je een breuk maar alles om er een mooie dag van te maken!

Veel verdriet doet het me dat Joep (en de rest van de kleinkinderen), jou niet verder kunnen leren kennen. Ze hebben jou liefde gevoeld tot in hun tenen, dat is wel duidelijk. Ik hoop toch ergens dat ze dat zullen onthouden voor de rest van hun leven. Dat verdien je iniedergeval wel heel erg.
Bedankt voor je onvoorwaardelijke liefde mam. Dat ik altijd, maar dan ook altijd bij jullie een veilige haven had (en gelukkig nog steeds heb). Love you always xxxx Marieke

Luc, beste vriend en kinderen + kleinkinderen.

Ik heb goede herinneringen aan Jacqueline. Als we elkaar zagen was het altijd goed. Ze was een dierbare vriendin. Ook al zagen we elkaar soms langere tijd minder, de klik was er steeds. Ik herinner me Jacqueline als een hartelijke, warme en betrokken vrouw. Ze was eerlijk en betrouwbaar. Er zijn veel herinneringen. Twee wil ik noemen. Dat was de trouwdag van jullie, Luc. Ik mocht jullie met mijn witte Kadett chauffeuren. Dat gebeurde nadat jullie voor de burgerlijke stand getrouwd waren.
Iets anders is, dat ik bij jullie in Wijk bij Duurstede was, toen de geboorte van jullie eersteling nabij was. Jacqueline moest bij de verloskundige zijn. Toen bleek de bevalling zeer aanstaande. Vrij snel nadat ik vertrokken was, is Marieke geboren. Ook met ma Harms had ik een klik. Het geheel voelde gewoon als familie aan.
Ik wens jou Luc kracht van God toe. Ik sta biddend naast je. Ik wens je alle goeds, samen met de kinderen en hun kinderen en verdere familie.
Met hartelijke groet, Anton.

Wat mis ik mijn zus, ik denk zoveel aan haar en wat we allemaal deelden, ook met onze gezinnen, zo'n lege plek.

Hoi familie Harms en Janssen,
Mijn oprechte deelneming met het verlies van Jacqueline partner, moeder, schoonmoeder, oma,
zus, schoonzus, vriendin, collega, geloofs genoot en kennis enz.
Wat een mooie dankdienst was dat 2 januari en bijzondere mooie woorden en muziek.
Kinga Ban wat een bijzondere tekst en uit het hard gezongen koude rillingen. Deze is ook gedraaid op de begrafenis van mij moeder.
Jacqueline was een wereld vrouw haar humor haar betrokkenheid en hart op de goede plek.
Wil ook de familie Neuman speciaal condoleren met het verlies van zus en schoonzus.
Leuk en spontaan verhaal tijdens de dienst.
Allemaal heel veel strekte en kracht toe gewenst de komende tijd. Hou elkaar vast en hou de goede dingen vast.
Liefs en knuffel Annet Copier

Lieve Luc en mooi gezin,

Met een glimlach denk ik terug aan Jacqueline. Haar blijheid, haar enthousiasme, haar directheid, haar humor, haar liefdevolle zorg voor iedereen om haar heen.
Deze Glimlach heb ik ook gevoeld tijdens de dankdienst die ik via livestream bij heb mogen wonen. Tussen de tranen door was er vooral gevoel van "Wow, wat is Jacqueline toch een ongelooflijk leuk mens!"
Haar fanatieke inborst tijdens het spelen van een spelletje met de kinderen deed mij herinneren aan het potje Risk wat ik Eerste kerstdag met mijn puberzoon heb gespeeld. Dit liep zo uit de hand dat hij boos naar zijn vader is vertrokken. Oei, ik schaamde mij een beetje....wie was hier nou de volwassene van ons twee?
Het deed mij deugd te horen dat er meer moeders zijn die fanatiek zijn in sport en spel ;-).
Met Jacqueline haar hart op de tong, het zal voor hilarische en tegelijkertijd soms ongemakkelijke momenten hebben gezorgd.

Mijn (oud) collega Luc die na al die jaren nog steeds zo liefdevol sprak over "zijn" Jacqueline.
Jouw gezin Luc, is voor mij altijd een groot voorbeeld geweest hoe je op een warme en respectvolle manier met elkaar omgaat.
Nu helaas verder zonder de fysieke nabijheid van deze prachtige vrouw.
Ik hoop dat alle mooie herinneringen aan haar, jullie zal sterken en kracht geven om een positieve toekomst met elkaar tegemoet te gaan. Ik denk dat Jacqueline niet anders zou hebben gewild. Zij was niet van bij de pakken neer zitten en blijven treuren. Hoewel ik denk dat een potje flink janken en jezelf even heel erg zielig vinden ook zal helpen in het rouwproces waar jullie nu doorheen gaan.
Geef er gewoon maar aan toe, het is wat het is...

Luc, jij werkt helaas niet meer bij ons maar ik hoop altijd een linkje met jou te zullen houden.
Al is het maar omdat Ruben of Valery een patiënt komen brengen. Als het zover is zal ik jullie even een dikke knipoog geven.
Lieve familie; er is zelfs een baby op komst! Nieuw leven wat zich aandient naast het grote verlies van Jacqueline. Ik hoop dat er ondanks het grote gemis van Jacqueline veel warmte en geluk zal blijven bestaan binnen de familie. Ik wens jullie ongelooflijk veel kracht en sterkte toe.
Pas goed op jezelf en zoek troost bij elkaar als je deze behoefte voelt.

Luc, altijd welkom voor een kopje koffie, biertje, lunch of maaltijd in huize Woudenberg.
Jij heb de laatste tijd zo geweldig voor Jacqueline gezorgd, hoogste tijd dat er nu even lekker voor jou gezorgd wordt.

Veel liefs
Monique van Hofwegen
Spoedeisende Hulp. UMCU

PS Geen foto van Jacqueline maar wel van jou Luc. Ik hoop dat je deze glimlach kunt blijven vasthouden als je aan haar denkt...