In het jaar dat ik geboren werd verhuisde Oom Jan, Tante Bert, Jacqueline en Jolanda naar Wijk bij Duurstede. Hierdoor zag ik hen af en toe op zondag bij Oma Bieman. Soms gingen we vanaf Dreumel naar de Aalswaard toe. Dat was leuk met zijn allen bij het water. Later zag ik Jacqueline vaker o.a. bij feesten en partijen en nog later bij begrafenissen. Ook heb ik haar regelmatig ontmoet bij haar moeder toen die in het verzorgingstehuis in Dreumel woonde. Als ik haar ontmoette was er direct een fijn, persoonlijk contact. Ze was altijd opgewekt , vrolijk en vol belangstelling. Heel jammer dat we elkaar niet beter hebben leren kennen maar dat gaat vaak zo als je niet bij elkaar in de buurt woont.
Lieve Jacqueline, ik ga je missen.
Je nichtje Beppy Derks - den Bieman

20 jaar geleden kwamen we hier wonen. Ik heb je eigenlijk leren kennen door jullie hond Joost. Maakte vaak op straat een praatje. Jullie dochter paste op onze kinderen. En zo verliepen de jaren. En altijd als ik je tegen kwam die grote lach. Ik ga onze praatjes missen. Dag lieve buurvrouw

Als ik aan Jac denk moet ik ver terug gaan in de tijd.
Jac. was ongeveer 6 jaar toen ze ook op de Aalswaard kwam wonen, ik hoor het mijn vader nog zeggen: er komen twee hele leuke meisjes wonen en daar kon ik wel vriendinnetje mee worden.
Ik dacht dat zien we nog wel. Maar het klikte toch. Hoewel we erg verschillend waren speelden we toch veel met elkaar; achteraf gezien was ik meer de fanatiekste en Jac de rustigste.
We hebben veel met elkaar gespeeld, rolschaatsen ballen hinkelen etc.
In onze pubertijd gingen we samen naar de kermis, of naar het Groene Woud in Cothen en niet te vergeten de Krib. ,een dicotheek op zondag middag.
Ook gingen we naar een schuurfeest in Bunnik waar we te lang bleven hangen, de auto waar mee heen waren gegaan was allang naar huis. Dus er zat niets anders op: lopen, pas in Werkhoven hebben we mijn ouders gebeld, die ons al mopperend en in pyama, Moe met krulspelden in, kwamen halen.
wat hebben wij daar later om gelachen.
Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Jac dank je wel dat je mijn vriendinnetje bent geweest. Hoewel we later niet heel veel contact hadden mis ik je. Bij jou hoefde ik niet uit te leggen wie mijn ouders en broers en zus waren je kende ze gewoon.
xxx Lee zoals je mijn noemde

Hallo Luc, wat een verdrietig bericht .....Heel veel sterkte voor jou en de kinderen gewenst!
Hartelijke groeten,
Ruud Rijff