Lieve Luc en familie,

Nu de begrafenis voorbij is en het gevoel begint in te dalen dat het leven zonder Jacqueline onvermijdelijk verder gaat resteren de mooie herinneringen. Jeannet leerde Jacqueline kennen op de vrouwengroep eind 1993. Goede gesprekken, inhoudsvol, maar bij Jacquline toch ook altijd dat gevoel voor humor - voordat het helemaal te serieus werd. En zo hebben we elkaar steeds beter leren kennen en 27 jaar ons leven mogen delen. In de kerk, op de kring, weekendjes of dagjes uit, hoogtepunten in het leven - eindeloos veel mooie herinneringen, vaak met een lach en soms met een traan. We zullen de Gemeentedag in September 2018 nooit vergeten; dat was de dag waarop Jacqueline vertelde over de ziekte die bij haar geconstateerd was - en ze was er totaal niet gerust op. Gelukkig mocht ze nog ruim twee jaar bij jullie en ons blijven. Een zegenrijke tijd waarin de goede herinneringen alleen maar versterkt werden.

In die tijd heeft Jacqueline geleefd. Ze wilde niets missen en bleef heel lang veel enthousiasme en energie uitstralen. En aan anderen denken - ook in de kringgebeden verraste ze met krachtige gebeden waarin ze iedereen opdroeg aan onze Heer. De moeilijke momenten en gebeden voor jullie gezin bewaarde ze ongetwijfeld voor thuis. We vonden het bijzonder om met jullie in de zomer van 2019 een dag op stap te gaan naar Paleis het Loo en Deventer. Ondanks het regenachtige weer een warme dag met veel mooie momenten. De jaarwisseling 2019/2020 bij ons thuis was intiem, gezellig en doorleefd. De starende blik van Jacqueline naar het oneindige buiten nadat de klok 12 uur had geslagen deed ons beseffen dat het in haar beleving de laatste keer was dat ze een nieuw jaar in ging.

Luc en kinderen, wat was Jacqueline een ongelooflijk fijne vrouw, zoals jullie zo goed verwoord hebben tijdens de afscheidsdienst. Dat kunnen wij niet verbeteren. Wat blijft is aan de ene kant het verdriet en onbegrip dat ze nu al naar haar Vader geroepen werd, terwijl ze nog zoveel goeds gedaan zou hebben op deze aarde; anderzijds diepe dankbaarheid dat we Jacqueline zo lang bij ons hebben gehad en dat ze ons leven mooier heeft gemaakt. Wij wensen jullie Gods kracht en nabijheid toe en zijn even dankbaar dat we ook jullie hebben mogen leren kennen, in veel opzichten mooie afbeeldingen en herinneringen aan wie Jacqueline was.

Hoi Luc en kinderen

Wij hebben met jullie in Roemenië mooie momenten meegemaakt.
Hard werken in de hitte, de veiling van de meegebrachte spullen voor de dorpelingen, het gezellige- en zinvolle samenzijn (zie foto's).

GEWELDIG!

Daarna weer thuis en de veiling voor een volgende Roemeniëreis.
Wij wilden voor het feest voor ons 50-jarig huwelijk de 6 van Hatikwa en jullie voor jullie 60-jarig feest.
Wij maar tegen elkaar opbieden tot het te gek werd en ingegrepen werd door ze bij jullie en bij ons te laten komen. Wat was dat leuk!

Later vroeg Jacqueline bij het uitgaan van de kerk aan Corrie of ze mee wilde doen als model/slachtoffer voor haar pedicureopleiding.
Corrie deed mee, maar was daarna niet meer nodig want aan haar voeten was niets te doen.

En nu verder zonder Jacqueline, wij en vele andere hebben mooie herinneringen aan haar en zij is nu thuis.

Dat is een troost voor ons allemaal