Jaason was a great friend and a true bon vivant. There was a time when we often drank a special beer, usually in the late afternoon, and then we would chat endlessly about no-wave music, non-narrative film art, and Seinfeld episodes. He could always laugh so heartily and contagiously at certain puns or sayings and could also mimic accents flawlessly. I have so many beautiful memories of him that will stay with me. And I am grateful that I got to know him. Farewell, buddy.

"'t ga je goed, Maatje"

My fondest memories of Jaason are from when we were kids. My family did a road trip from Los Angeles up to Seattle to visit my Tante Astrid, Oom Hugo and cousins Jaason and Derek in the mid/late 1990s. At that time, Jaason was working at the Espresso Connection, a small drive-thru coffee shop which I thought was the coolest thing ever! We visited him at work and he made us coffee. He also went with us on a tour of the Boeing airplane factory tour. I always thought he was so cool with his Bjork posters in his bedroom. The next time I would see Jaason would be many years later in 2014 when I saw him in the Netherlands and he had his signature hat and smile on. I'll miss you, Jaason. You truly were a special beam of light to this world.

Ik zal hem niet snel vergeten, de kunstenaar met tienduizend taalgrapjes. Altijd met een optimistische blik naar de wereld kijkend. De bezoeker uit Nederland die onze Belgische woongroep om de paar maand injecteerde met een flinke dosis good vibes.

Wat een ongelofelijk verdrietig nieuws... het is al een jaar of tien geleden dat ik met Jaason een paar weken gedokterd heb op een Engelse vertaling. Het doel was een roman van Gerard Reve te vertalen, wat er niet van gekomen is. Maar dat Jaason zich zo genereus heeft ingezet voor wat in feite een hobbyproject van mij was, ja, dat heeft me enorm voor hem ingenomen. Ik hoop dat de ongetwijfeld vele vergelijkbare mooie herinneringen zijn nabestaanden blijven inspireren, zoals ze dat mij doen.